Αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται ν’ ασχοληθώ με το δίκαιο ή όχι του διλλήματος να φύγει ή να μείνει ο Φρατζέσκος, που τέθηκε με βεβαιότητα προ 15νθημέρου στις τάξεις της ΑΕΛ κι αν είναι ο πρόεδρος ή ο Παραφέστας που μια τον έδιωχναν και μια τον κρατούσαν…
Θέλω όμως να ξεκαθαρίσω πως στο συγκεκριμένο σημερινό ματς της Φιλιππούπολης, με όλες τις ιδιαιτερότητες να ‘ναι σε βάρος των «βυσσινί» και περισσότερο του προπονητή τους, που θα ‘ταν κατά γενική ομολογία το εξιλαστήριο θύμα σε περίπτωση αποτυχίας, η ομάδα ψέκασε, σκούπισε, τέλειωσε βγάζοντας προσωπικότητα κι όλη η μαγκιά ήταν δική του!!!
Παρά την δεδομένη πίεση, λειτούργησε προφανώς χωρίς να κοιτάζει ονόματα και συμβόλαια, παρά μόνο την ετοιμότητα των παικτών όπως εκείνος την εκτίμησε και ξεκίνησε το ματς με τον Θεολόγου αντί του Μακσιμένκο στα στόπερ, τον Μαϊντανό αντί του Ομάρ στ’ αριστερά της άμυνας, τους Μαυριά, Γλυνό στην μεσοεπιθετική γραμμή αντί των Συμελίδη, Γιάκου και παρά το στείρο ημίχρονο, έβλεπε τα σημεία υπεροχής και δεν παρασύρθηκε σε βεβιασμένες αλλαγές…
Αν μη τι άλλο, αυτό προδίδει μια καθαρότητα στη σκέψη και μια εντιμότητα στις επιλογές, η οποία έχω την αίσθηση ότι αποτυπώθηκε πλήρως στον αγωνιστικό χώρο, όπου η ΑΕΛ κυριάρχησε πλήρως με τον Όγκμποε μεν εκτελεστή, αλλά τον Κολομπίνο να ελέγχει τους πάντες και τα πάντα στο κέντρο, ως ποδοσφαιρική προσωπικότητα μιας-δυο κλάσεων πάνω από κάθε άλλον ποδοσφαιριστή στο γήπεδο.
Κι έπειτα είναι κι οι δηλώσεις του, καθώς επιτέλους ακούμε έναν προπονητή που έβλεπε 100% το ίδιο ματς μ’ εμάς:
Ασφαλώς και σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, η ΑΕΛ δεν υπέταξε το θηρίο, καθώς ο Απόλλωνας κινήθηκε στην μετριότητα κι έστω κι αν τακτικά δεν ήθελε να ‘ναι τόσο συντηρητικός, δεν είχε στο παιχνίδι του την ένταση που θα ανέμενε κανείς με τόσα κίνητρα…
Δυο ατομικές ενέργειες χωρίς συνέχεια του αριστερού μπακ (!!!) στα τέλη του ημιχρόνου και η ώριμη αντίδραση που πήγε να βγάλει μεταξύ των δυο πρώτων γκολ (σ.σ. όπου έκανε και την μοναδική επίμαχη ευκαιρία του) δεν αρκούν για να σώσουν τις εντυπώσεις και θέλει αρκετή δουλειά απ’ τον Στράτσια για να βρει η ομάδα τους την αυτοπεποίθηση να παίξει τέτοια ματς.
Ωστόσο, οι «βυσσινί» έχουν σαφή περιθώρια βελτίωσης σε όλους τους τομείς, ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς την επιστροφή Ακούνια, την ένταξη στα αγωνιστικά πλάνα Μπαντιμπαγκά, Ταχάρ, το φορμάρισμα φανταζόμαστε κάποια στιγμή των πιο βαρειών ονομάτων που έμειναν στον πάγκο, αλλά και την απαλλαγή του Νικολιά απ’ το ακατανόητο άγχος που τον κατέβαλε σε κάποιες βιαστικές τελικές ενέργειες…
Το ερώτημα βέβαια είναι αν υπάρχουν οι συνθήκες για την ομαλή ένταξη και εξέλιξη όλων αυτών σ’ ένα υπεράριθμο ρόστερ 35 παικτών, αλλά αυτό θα εκτιμηθεί στην πορεία και θα κριθεί εκ του αποτελέσματος!
Πριν κλείσω, να πως ένα μπράβο στους δύο γκολκίπερς… Στον μεν Αστρά για τις αποκρούσεις στις σουτάρες των Νικολιά, Πατράλη, στον δε «κρύο» Θεοδωρόπουλο για την απόκρουση του αγώνα στη φάση του δοκαριού, καθώς μια πρωταγωνίστρια ΑΕΛ στη SL2, δεν θα τον χρειάζεται πολλές φορές μέσα σ’ ένα ματς και ετοιμότητα τέτοιου επιπέδου θα είναι χρυσάφι.
Τα υπόλοιπα τα λέμε καθημερινά στις 12:00, στο Tsoumbox του Pressing 90.1!!!