Πάνε περισσότερα από δέκα χρόνια που ‘χα γράψει ένα αντίστοιχο κείμενο. Ενδιάμεσα μπορεί να έγραψα κι άλλα σχετικά, αλλά εκείνο στην έντυπη SportLarissa το θυμάμαι…
Ο νεαρός τότε γκολκίπερ της ΑΕΛ του Κόουλμαν, Σωτηρίου, είχε φάει μια «φάβα» στις Σέρρες κι όλοι στα πηγαδάκια έσπευσαν να συμπεράνουν ότι το γκολ «μύριζε», αρνούμενοι να αποδεχθούν ότι μπορεί να έκανε και λάθος.
Πιθανότατα αν το αποτέλεσμα ήταν αλλιώτικο για τους «βυσσινί», η φάση να περνούσε στο ντούκου, αλλά δεν ήταν και η φάση έμεινε, με συνέπεια να νιώσω πως έπρεπε να διατυπώσω την διαφορετική άποψη σ’ ένα κείμενο με τίτλο «Πως γίναμε έτσι, ρε», καταδικάζοντας όσους βιάστηκαν να καταδικάσουν στις συνειδήσεις τους ένα νέο παιδί στο ξεκίνημα της καριέρας του!!!
Πέρασαν χρόνια βέβαια, έγιναν πολλά τραγικά και στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, για να μην πω κυρίως σ’ αυτό και φτάσαμε εδώ που βρισκόμαστε ή μάλλον εκεί που βρισκόμασταν χθες, με την έναρξη του β’ ημιχρόνου στην Καρδίτσα, για να επιβεβαιωθεί στην πορεία ότι πλέον σ’ έναν αγώνα ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει να δει, εκτός από ποδόσφαιρο…
Προσωπικά βρισκόμουν με παρέα τουλάχιστον 6-7 ατόμων και παρακολουθούσαμε ραδιοφωνικά. Με το που γίνεται το 0-1 της πρωτοπόρου Βέροιας με πέναλτι, πρόσωπο ασπαζόμενο τη νοοτροπία γνωστού προέδρου τρίτης ΠΑΕ, τηλεφωνεί σε μέλος της συντροφιάς ισχυριζόμενο ότι δεν υπήρξε πέναλτι κι ότι το ματς είναι στημένο υπέρ των φιλοξενούμενων.
Μέχρι να ψάξουμε κανένα βιντεάκι από περιέργεια κι ενώ ο εν λόγω πρόεδρος υπαγόρευε πιθανότατα την ξεχεστική ανακοίνωση για τον ρέφερι, γίνεται πέναλτι απ’ την άλλη μεριά κι έρχεται στα ίσα του… Δεν πάει ώρα κι η Βέροια ξαναπροηγείται, με το εν λόγω περιβάλλον να ισχυρίζεται ότι η μπάλα πριν την ασίστ είχε περάσει τη γραμμή, άρα και πάλι η διαιτησία ήταν εκτεθειμένη… Αυτή τη φορά η εκκολαπτόμενη ανακοίνωση εκτός απ’ την διαιτησία θα αφορούσε πιθανότατα και τους «αλήτες αμυντικούς της γηπεδούχου ομάδας που άφησαν τον σκόρερ να πηδήξει μόνος του»!!!
Τζίφος πάλι, καθώς η ΑΣΑ ισοφαρίζει μια ανάσα αργότερα κι ενώ πλέον λόγω της εξέλιξης, φίλος με άπειρα δεδομένα στο κινητό του, είχε συνδεθεί με ΕΤ3 κι είχαμε την δυνατότητα να βλέπουμε τον χαμό…
Η μπάλα δεν είχε περάσει τη γραμμή στο 1-2, τα replay έπειθαν πως τα πέναλτι ήταν κανονικά κι ο αγώνας εξελίσσονταν εντυπωσιακά πλέον στο 2-2, που πολύ λίγο αργότερα έγινε 3-2 υπέρ της ΑΣΑ, για λόγους που δεν εξηγούνται αμιγώς αγωνιστικά αλλά σχετίζονται απόλυτα με τις λογικές συνέπειες της σοκαριστικά γρήγορης αντιστροφής της ψυχολογίας, η οποία έχει καθορίσει ματσάρες και ματσάρες στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου!
Ας μιλήσουν όμως ειδικότεροι γι’ αυτό…
Εγώ θα επανέλθω στην δηλητηριασμένη πραγματικότητα και στην αντίδραση ενός νεοφερμένου στην χθεσινή παρέα, που μόλις ενημερώθηκε πως το ημίχρονο στην Καρδίτσα ήταν 0-0 και πριν τα μισά της επανάληψης είχαμε κιόλας 3-2, είπε: «Ποιος ξέρει τι στήσιμο έπεσε»!!!
Τη συνέχεια την ξέρετε…
Η Βέροια κατέρρευσε ψυχολογικά γιατί απλά δεν έχει μάθει μήνες τώρα να αντιδρά σε τέτοια συνθήκη και να διαχειρίζεται ανατροπές στο σκορ και η Αναγέννηση θριάμβευσε επιβεβαιώνοντας με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι η έδρα της είναι η δύναμή της (9-1-0 αν δεν κάνω λάθος) και η πίστη της σ’ αυτήν είναι που την οδήγησε ως τώρα σε διακεκριμένη βαθμολογική θέση.
Κι επειδή η ομάδα του Αμανατίδη δεν μπορεί να φτάσει ψηλότερα, είναι αυτονόητα ότι ψάχνει και θα ψάξει την διάκριση με νίκες σ’ αυτά τα ματς υψηλού γοήτρου, όπως είναι κι αυτό που θα ‘ρθει με την ΑΕΛ!!!
«Τα λέω καλά; Στα εξηγώ καλά;» που αναρωτιόταν κι ο Αλέφαντος…
Γιατί τέλος πάντων το ζουμί βρίσκεται ακριβώς εκεί, στην εξήγηση. Κι αυτό που έγινε χθες στην Καρδίτσα, συμπερασματικά, δεν ήταν ανεξήγητο ώστε να χρεωθεί σώνει και ντε στο παρασκήνιο!!!
Ήταν απλά απολαυστικό για λίγους πια φιλάθλους, δυστυχώς, σαν και τον Δημήτρη Ο. που συνάντησα το βράδυ και με ρώτησε αν είδα το ματς… «Το πρώτο 20λεπτο» του απάντησα, γιατί μετά είχε μια υποχρέωση κι έφυγα απ’ το σπίτι». Χαμογέλασε… «Εγώ εκείνη την ώρα γύρισα», μου λέει… «Είδα όλο το 2ο ημίχρονο» και το μάτι του γυάλισε από ευχαρίστηση…
«Ζήτω ο βασιλιάς ποδόσφαιρο» κατέληξε, κόντρα στα σημεία των καιρών!!!
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ πλέον αντί επιλόγου, ίσως με μια διαφορετική ματιά, τις καλύτερες στιγμές του κορυφαίου αγώνα έως τώρα της φετινής SL2 κι ακολουθεί κάτι ακόμα:
Υ.Γ: Ολοκληρώνοντας το κείμενο θυμήθηκα αυθόρμητα ένα 4-2 της ΑΕΛ επί του Πανσερραϊκού μια φορά κι έναν καιρό στο Αλκαζάρ, υπό βροχή… Προηγήθηκαν οι Σερραίοι 0-2 στο δεκάλεπτο και το ημίχρονο έληξε 3-2 με ενδιάμεσο τραυματισμό κι αντικατάσταση του διαιτητή που σαβουριάστηκε στη λάσπη… Ποιός ξέρει τι θ’ ακούγαμε αν το αγώνας εκείνος γινόταν στις μέρες μας:
