Πέρασαν αρκετές ώρες πια από το χθεσινό ντέρμπι κορυφής στη Βέροια, ο κουρνιαχτός κατακάθισε και οι εκτιμήσεις τόσο για την εξέλιξη όσο και για την έκβασή του μπορούν να είναι και πιο ψύχραιμες και πιο μεστές και πιο χρήσιμες.
του ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΟΥΜΑΡΗ
Αναφορικά με το τελικό αποτέλεσμα απ’ το πρίσμα της ΑΕΛ και μόνο που κατάφεραν Γκουτσίδης και παίκτες να εισπράττεται από μερίδα του κόσμου ως αποτυχία η ισοπαλία στην έδρα της πρωτοπόρου και το σπάσιμο του «απόλυτου» της έδρα της, συνιστά επιτυχία και ταυτόχρονα, ενισχύει την πεποίθηση που πολλές φορές έχω εκφράσει, ότι αν χαθεί φέτος η πρωτιά στον όμιλο (σ.σ. απομένουν 11 ολόκληρες αγωνιστικές), δεν θα χαθεί απ’ το έως τώρα 10-3-0 επί της νυν τεχνικής ηγεσίας, αλλά απ’ το αντίστοιχο 3-4-1 του Φυντάνη (επί του οποίου είχαμε και την μοναδική ήττα στις 20/11) κι από εκείνον που εντελώς ξεκάρφωτα τον είχε φέρει ως τον «ιδανικό προπονητή για την άνοδο» κι όταν επιτέλους τον αντικατέστησε, άφησε την ομάδα χωρίς μια-δυο απαραίτητες μεταγραφές!!
Προσωπική μου εκτίμηση, κόντρα σ’ όποιους βλέπουν κερδισμένη αυτού του 1-1 την Βέροια, επειδή διατήρησε το +3 απ’ την ΑΕΛ, είναι πως απ’ τη στιγμή που η βαθμολογική διαφορά δεν έγινε -6 για τους «βυσσινί», που σ’ αυτή την περίπτωση θα έχαναν εξ’ ορισμού και την ισοβαθμία, όλα βαίνουν καλώς. Χάθηκε μια ευκαιρία, αλλά όχι τα πάντα…
Το τονίζω και το υπογραμμίζω αυτό το τελευταίο, γιατί δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να διαταραχθεί στο εξής ο πνευματικός κόσμος προπονητή και παικτών, που αν μη τι άλλο, φαίνεται να δουλεύουν με συνέπεια σ’ ένα συγκεκριμένο και επιτυχημένο αγωνιστικό πλάνο, το οποίο μέσες άκρες είδαμε και χθες να εφαρμόζεται.
Αντίστοιχα το ίδιο συνέβη κι απ’ τους γηπεδούχους…
Δηλαδή, αντίθετα απ’ ότι συνηθίζεται στα κρίσιμα ματς αυτής της κατηγορίας, ούτε οι γηπεδούχοι ούτε οι φιλοξενούμενοι παρασύρθηκαν απ’ την οποιαδήποτε σκοπιμότητα και χάρισαν στον ουδέτερο θεατή ένα ντέρμπι με τα όλα του, ανάμεσα α) στην ομάδα που είναι η καλύτερη του ομίλου με την μπάλα στα πόδια, γι’ αυτό και είναι η πιο δημιουργική και με την καλύτερη επίθεση και β) στην ομάδα που είναι η καλύτερη του ομίλου χωρίς τη μπάλα στα πόδια, γι’ αυτό και διατηρεί με άνεση την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος.
Αν υπήρξε οποιοδήποτε στοιχείο έκπληξης σ’ αυτή την αναμέτρηση κι ίσως αυτό είναι που δεν επέτρεψε στην ΑΕΛ να αποφύγει κινδύνους και να εξαντλήσει τα περιθώριά της για τη νίκη, ήταν η αψυχολόγητη στα μάτια μου χρησιμοποίηση απ’ την αρχή του αγώνα του εκτός αγωνιστικού ρυθμού Γαρουφαλιά, αντί του «στρωμένου» Κ.Παπαγεωργίου, απ’ τη στιγμή που αποφασίστηκε λόγω Μούργου, να μετακινηθεί ο Θ.Παπαγεωργίου στο αριστερό άκρο της άμυνας. Γιατί κι αυτό χωράει συζήτηση…
Αν δηλαδή ξεκινούσε κανονικά στη θέση του ο Ομάρ, το πρόβλημα ποιος θα το είχε; Ο οπισθοφύλακας της ΑΕΛ με τον ικανότατο μεσοεπιθετικό της Βέροιας ή ο τελευταίος με τον επιθετικότατο Ομάρ, που θα έπρεπε να τον ακολουθεί σε κάθε του ανέβασμα, χάνοντας πιθανότατα όλο και περισσότερη ενέργεια;
Αυτό όμως το τελευταίο είναι απλά μια εικασία…
Αντίθετα, δεν είναι εικασία να πιστεύεις ότι η μεσαία γραμμή της ΑΕΛ θα ήταν ακόμα πιο ενεργητική και πιο σκληρή αν είχε ξεκινήσει κανονικά στο 6άρι ο Θ.Παπαγεωργίου ή αν αντ’ αυτού έπαιζε ο Κώστας κι όχι ο ανέτοιμος για τέτοιο ματς και σε βαρύ μάλιστα γήπεδο, Γαρουφαλιάς, όπως φάνηκε άλλωστε περίτρανα μετά την σχετική αλλαγή εκεί κοντά στο 60’ (σ.σ. αν και την περίμενα απ’ το ημίχρονο), που απελευθέρωσε τον Κολομπίνο, έδωσε σε όλους μέτρα στο γήπεδο και έκανε με συνέπεια τους «βυσσινί» πιο πιεστικούς στην αντίπαλη εστία.
Ίσως να κέρδισε λοιπόν κάτι ο Γκουτσίδης με το μαρκάρισμα του Μούργου, αλλά έχασε πολλά απ’ τον χαρακτήρα του κέντρου του, όπως φάνηκε στο μεγαλύτερο διάστημα του α’ μέρους και ειδικά ως την ισοφάριση!
Απ’ την άλλη, παίζοντας ντέρμπι αυτής της δυσκολίας χωρίς τις εναλλακτικές επιλογές των Ραμίρες, Θεολόγου και κυρίως, χάνοντας με τραυματισμούς Θεοδωρόπουλο, Γκοτζαμανίδη, δύο απ’ τα στελέχη του απόλυτου κορμού αυτής της ομάδας, πάλι καλά να λέμε που όχι απλά βρέθηκαν τρόποι διαχείρισης, αλλά και ενέργεια ώστε να ‘ναι η ΑΕΛ που στο τέλος έδειχνε να θέλει αλλά και να βρίσκεται πιο κοντά σε νίκη…
Περί ατομικής κριτικής, στην οποία θα μπω ονομαστικά για πρώτη φορά, θα πω ότι:
– ο Θεοδωρόπουλος λάθεψε στο γκολ αλλά απέκρουσε το πέναλτι και δεν έπαψε να εμπνέει εμπιστοσύνη,
– ο Μπέρτος χρωστάει ένα ευχαριστώ στον Δερμιτζάκη για την αλλαγή του Φοφανά αλλά και πάλι τα ανεβάσματά του αφήνουν κενά όταν δεν έχει Γκοτζαμανίδη και Θ.Παπαγεωργίου να τον καλύπτουν,
– ο Θ.Παπαγεωργίου μάλλον τα κατάφερε στην ειδική αποστολή, ώσπου έκανε το πέναλτι, πήρε κάρτα και λογικά αντικαταστάθηκε,
– ο Ηλιάδης υπήρξε συνεπής αλλά χωρίς την ταχύτητα του Γκοτζαμανίδη πρέπει να φυλάει καλύτερα τα νότα του,
– ο Γκοτζαμανίδης εκτός από σκόρερ ήταν και κορυφαίος ως τον τραυματισμό του,
– ο Γαρουφαλιάς ήταν light για τις συνθήκες αυτού του αγώνα αλλά έχει το άλλοθι της ανετοιμότητας επιστρέφοντας σε 11άδα μετά από πολύ καιρό,
– ο Κολομπίνο έχει ηγετικό ρόλο στον τρόπο παιχνιδιού αυτής της ΑΕΛ και τον επιτέλεσε πολύ καλύτερα και με αστείρευτες δυνάμεις απ’ όταν μπήκε δίπλα του ο Κ.Παπαγεωργίου,
– ο Γιάκος ήταν θετικός αλλά του έλλειψε η μεγάλη έμπνευση σε κάποια ενέργεια,
– ο Μαυριάς μόχθησε δημιουργώντας μάλιστα και μια ευκαιρία απ’ το πουθενά,
– ο Νικολιάς και στα άκρα και στο εσωτερικό τα έδωσε όλα, αλλά του έλειψε πάλι η ουσία, με αποκορύφωμα την τραγική πάσα που σπατάλησε στη σημαντική ευκαιρία που ο ίδιος έφτιαξε στον α’ ημίχρονο και
– ο Όγμποε ήταν και πάλι πρόβλημα για την αντίπαλη άμυνα, αλλά σε σχέση με το γκολ, είναι προφανές ότι έχει ματς που του πάνε και ματς που δεν του πάνε σαν το χθεσινό…
Από τις αλλαγές δεν πρέπει να ‘χει κάποιος παράπονο, με πιο επιδραστική όλων αυτή του Κ.Παπαγεωργίου και δεύτερη σε επιδραστικότητα εκείνη του Ομάρ!
Ατομική κριτική, τέλος, χρήζει και η απόδοση του Κροάτη διαιτητή, που όπως κάθε ξένος, έπαιξε έδρα για να ‘χει στο τέλος το κεφάλι του ήσυχο… Και υπήρξε μάλλον τυχερός που δεν έκρινε αυτός τελικά το ματς, όχι γιατί δεν μπήκε το πέναλτι, αφού μάλλον ήταν πέναλτι, αλλά γιατί δεν μπήκε το δοκάρι του Καπνίδη… Γιατί κατ’ εμέ, όσο πέναλτι έκανε ο Θανάσης άλλο τόσο ο επιθετικός της Βέροιας έκανε φάουλ στον Ηλιάδη πριν τσιμπήσει τη μπάλα απ’ τον Σουλούκο…
Αυτά και εις άλλα με υγεία, με την υποσημείωση ότι όλα όσα διαβάσατε δεν γράφτηκαν εκ του ασφαλούς και μετά Χριστόν, αλλά αποτελούν το ζουμί όσων σε ζωντανό χρόνο σχολιάσαμε στη διάρκεια της ζωντανής μετάδοσης του ντέρμπι στον PRESSing 90.1, μαζί με τον Δημήτρη Πετρωτό που βρισκόταν στη Βέροια, την Γεωργία Σβάρνα που είχε τον συντονισμό και τα «Μαλλιά – Κουβάρια» που βρίσκονταν παρέα μας στο στούντιο: