Στην ζωντανή ροή είπα πως δεν πέρασε τη γραμμή κι επέμεινα, αλλά μόλις τελείωσε το ματς γύρισα πίσω το βίντεο για να το ξαναδώ ίσα με δέκα φορές…
Έκανα και στοπ-καρέ το οποίο ανέβηκε από νωρίς στο Pressing.gr και πάλι στο ίδιο συμπέρασμα φτάνω:
Η μπάλα στη μοναδική φάση του Απόλλωνα στο ματς δεν πέρασε τη γραμμή μετά την εντυπωσιακή απόκρουση του Θεοδωρόπουλου στο δοκάρι κι ας διαμαρτύρονται όσο θέλουν οι γηπεδούχοι!
Πλην όμως, έχω να πω και κάτι άλλο, αφού προηγουμένως δείτε κι εσείς την επίμαχη φάση με όλους τους δυνατούς τρόπους (τρία στοπ-καρέ και στο 1:46:07 του βίντεο):
Μένω λοιπόν σ’ αυτή τη φάση γιατί όπως κι ο Φρατζέσκος παραδέχθηκε, αν γινόταν το 1-1 αμέσως μετά το 0-1, έστω κι αν ο Απόλλων απειλούσε πρώτη φορά, η ροή του αγώνα κι ίσως η έκβαση να ‘ταν διαφορετική.
Παρ’ όλη τη σημασία της φάσης όμως, που εκείνη τη στιγμή γι’ άλλους ήταν γκολ και γι’ άλλους όχι, οι γηπεδούχοι απ’ ότι άκουσα φώναξαν, διαμαρτυρήθηκαν, αλλά χωρίς κανείς παράγοντας να μπει στον αγωνιστικό χώρο, χωρίς να σταματήσει το ματς ούτε δευτερόλεπτο και χωρίς να προκληθούν οποιουδήποτε είδους παρενέργειες.
Αντίθετα, σε υποδεέστερη φάση στο φινάλε του α’ μέρους, που μπορεί να ήταν οφ σάιντ αλλά και να μην ήταν (κι αν δεν ήταν μπορεί να έμπαινε και μπορεί να μην έμπαινε γκολ, αν ολοκληρωνόταν η φάση), καθώς άλλοι είπαν έτσι κι άλλοι αλλιώς και που απ’ το μονοκάμερο του βίντεο είναι αδύνατο να εκτιμηθεί, είχαμε στιγμιαία διακοπή απ’ τον ξεσηκωμό των φιλοξενουμένων, κίτρινη κάρτα στον πάγκο απ’ ό,τι γράφτηκε κι έναν πρόεδρο να μπαίνει με το γνωστό ύφος στον αγωνιστικό χώρο με τη λήξη του ημιχρόνου και να τα σούρνει όχι μόνο στον διαιτητή, αλλά και σε αντιπάλους παίκτες…
Τα γνωστά δηλαδή, αλλά αυτή τη φορά έχοντας δίπλα στον πάγκο τον Τάκη Παραφέστα, που τελικά δεν ξέρω για ποιον λόγο κάθεται στον πάγκο στη διάρκεια των αγώνων και ποιά είναι τα “όλα” που θέλει ν’ αλλάξει και πότε, για να μη μικραίνουμε ολοένα και περισσότερο μ’ αυτές τις συμπεριφορές σε ματς με τον Απόλλωνα στη Φιλιππούπολη!!!
Με τον Απόλλωνα στη Φιλιππούπολη, επαναλαμβάνω με όλο τον σεβασμό…