Σαν σήμερα, έναν χρόνο πριν, έφυγε απ’ τη ζωή εκτός απ’ τον Αντόνιο Ντε Νίγκρις κι ένας σπουδαίος του ελληνικού ποδοσφαίρου και ταυτόχρονα, ένας σπουδαίος της ΑΕΛικής ιστορίας…
Για πολλούς, όχι άδικα, ο Αντώνης Γεωργιάδης υπήρξε σε αγωνιστικό επίπεδο ο θεμελιωτής της μεγάλης ΑΕΛ του ’80, έστω κι αν το μόνο που πρόλαβε να απολαύσει από εκείνη την ομάδα ήταν η συμμετοχή και μόνο στον πρώτο τελικό κυπέλλου της ιστορίας της. Τον κλεμμένο τελικό…
Η αναγνώριση της προσφοράς του ήρθε γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο απ’ τον κόσμο των “βυσσινί”, που τον Φλεβάρη του ’14 τον κάλεσε να τον τιμήσει, προκαλώντας την έντονη συγκίνησή του. Ήταν απ’ όσο γνωρίζω η τελευταία φορά που ήρθε στην Λάρισα, δεδομένων των προβλημάτων υγείας που χρόνια αντιμετώπιζε…
Κι ίσως αυτή που κατάφερα να του πάρω μια μέρα μετά, για λογαριασμό της TRT, να ‘ταν και η τελευταία του τηλεοπτική συνέντευξη, τουλάχιστον με εκτεταμένες αναφορές στην ΑΕΛ, που την ξεχώριζε απ’ τους υπόλοιπους σταθμούς της καριέρας του. Την έχω για παράσημο και την καμαρώνω!
Το γιατί θα το μάθετε παρακολουθώντας τον πολύτιμο 10λεπτο βίντεο που ακολουθεί, όπου απαλλαγμένος από κάθε αναστολή, ο κυρ Αντώνης μιλάει ευθέως για τους τίτλους που του έκλεψαν, αποκαλύπτει ενδιαφέροντα παρασκήνια για την διαιτησία του Βασσάρα τότε στη Ν.Φιλαδέλφεια, κάνει ευθείες εκτιμήσεις για την σχέση του ελληνικού ποδοσφαίρου με την εθνική ομάδα, καθώς υπήρξε και ομοσπονδιακός προπονητής, ενώ προσδιορίζει και τον λόγο που η βράβευσή του στη Λάρισα ήταν διαφορετική από κάθε άλλη που είχε γνωρίσει στο παρελθόν.
Απολαύστε τον:
Με την ευκαιρία, ιδού και ο λόγος που τον έφερε τότε, για τελευταία φορά στη Λάρισα:
Και bonus ο κλεμμένος τελικός του ’82: