Παρακολουθώ διάφορες συζητήσεις απ’ το πρωί, με την συντριπτική πλειοψηφία όσων λαμβάνουν μέρος να αναλώνονται στο κατά πόσο πρέπει η δεν πρέπει να δοθεί το όνομα του Βασίλη Καραπιάλη στο προπονητήριο της ΠΑΕ ΑΕΛ στα Δένδρα κι αν εν τέλει πρέπει ο «μάγος» να γνωρίσει τέτοια τιμή!
Ασφαλώς και πρέπει να τιμηθεί κάποια στιγμή απ’ την ομάδα και οι λόγοι είναι πολλοί, όπως κατά τη γνώμη μου τους εξέθεσα σήμερα στη ραδιοφωνική εκπομπή μου και θα το πράξω σύντομα και γραπτώς, χρόνου επιτρέποντος…
Αν πρέπει να τιμηθεί έτσι ή αλλιώς είναι άλλη κουβέντα, που επίσης ευχαρίστως να την κάνουμε ανά πάσα στιγμή, αλλά κατά τα άλλα, μέρες που είναι, δουλειά δεν είχαμε και δουλειά βρήκαμε!
Με την ΑΕΛ να ‘χει 4Χ4 και να γίνεται ήδη δυο φορές κουλουβάχατα, με μια αλλαγή προπονητή, μια παραίτηση κανονικού Λαρισαίου αντιπροέδρου (σ.σ. Φωτάκη) κι όχι του Λιάγκα και άλλα στελέχη να προβληματίζονται σοβαρά πλέον μ’ αυτά που υποτίθεται ότι θα άλλαζαν και φυσικά δεν αλλάζουν, αυτό είναι το θέμα μας;
Όχι φυσικά…
Αυτό, το όνομα του προπονητηρίου, είναι το θέμα που προφανώς ήθελε η ηγεσία της ΠΑΕ να συζητάμε, για να μη μιλάμε για όλα τα υπόλοιπα. Ένα προπέτασμα καπνού για να κρυφτεί το ξεκίνημα της αποσύνθεσης του αφηγήματος που ξεκίνησε το καλοκαίρι, με ηθελημένα ή άθελα δεκανίκια, κάποιους εκ των παλαιμάχων της «χρυσής» δεκαετίας του ’80!
Γιατί αν πραγματικά τους υπολόγιζε, δεν θα περίμενε να μπει στον 7ο χρόνο παρουσίας του στη Λάρισα για να τους χρησιμοποιήσει. Απλά, μετά και τον υποβιβασμό, δεν είχε πουθενά αλλού να πατήσει…
Από Super League 1, AEL FC ARENA και αδειοδότηση, τα τρία βαριά χαρτιά των επιχειρημάτων του, είχε μείνει μόνο το ένα και το έδαφος έτριζε!
Τα παραπάνω λοιπόν απαντούν μια χαρά στο ένα απ’ τα κύρια ερωτήματα της ημέρας:
Γιατί τώρα αυτή η ονοματοδοσία του γηπέδου;
Για τον ίδιο λόγο που θυμήθηκε τους βετεράνους το καλοκαίρι!
Ωστόσο, διαβάζοντας με σαφήνεια την σχετική ανακοίνωση, το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι και το μείζον, έστω κι αν για κάποιους αλαφροίσκιωτους σαν κι εμένα είναι ρητορικό…
Ποιος είναι άραγε αυτός ο ξένος που λέει πως «με προσωπική του απόφαση» θα ληφθεί μια ιστορική πρωτοβουλία με αναφορά στα 57 χρόνια ζωής της ομάδας;
Ποιος είναι αυτός ο ξένος που μιλάει για «τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή που ανέδειξε η ΑΕΛ και το ποδόσφαιρο της Θεσσαλίας», πόσο μάλλον όταν πριν κάποια χρόνια ένας άλλος ξένος, ο Κώστας Πηλαδάκης, διενήργησε ψηφοφορία στην οποία συμμετείχαν χιλιάδες φίλαθλοι και ο Γιάννης Βαλαώρας κέρδισε στο λαϊκό αισθητήριο του κόσμου τον «μάγο», με τρίτο τότε τον Μητσιμπόνα;
Καλώς ή κακώς, αυτή ήταν η δημοκρατικά διατυπωμένη λαϊκή ετυμηγορία…
Μα είναι απλό κι εξίσου απλά κι αβίαστα προκύπτει για μια ακόμα φορά η απάντηση:
Είναι το αφεντικό στο μαγαζάκι του, που φυσικά και δεν έχει καμιά σχέση με την ΑΕΛ μας!!!
Ένα αφεντικό που για ν’ αποκτήσει ανάστημα και να επιβεβαιωθεί, χρειάζεται φωτισμένη πινακίδα εφτά μέτρα και πλήθος εκπροσώπων φορέων, οι οποίοι ξέρουμε καλά ότι στην πλειοψηφία τους θα παραστούν στο πλαίσιο των δημοσίων σχέσεων που επιβάλει το πολιτικό «σαβουάρ βιβρ»…
Άλλωστε, χρειάζονται για να γεμίσει κι ο χώρος, καθώς τα Δένδρα είναι στρέμματα κι όχι δέκα μέτρα φάρδος – και πολλά είπα – σαν την Μ.Αλεξάνδρου!
Προπέτασμα καπνού κι αυτοί, ηθελημένα ή άθελά τους, σε μια φιέστα από εκείνον για εκείνους, την πιο αναπάντεχη στιγμή… Ή μήπως την πιο κατάλληλη για κάποιον στιγμή;
Τέλος πάντων, θα το ‘χουν συνήθεια φαίνεται στις επταετίες!
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ TSOUMBOX: