Πάνε 2-3 μέρες που βγαίνοντας για να φύγω απ’ το ραδιόφωνο, εκεί έξω στην Καραολή και Δημητρίου στη Νεάπολη, συναντάω τον Τάσο…
- Χρήστο, τα ‘μαθες τα νέα για τον Μιχάλη τον “Ράμπο”;
- Ποιόν Μιχάλη;
- Έλα μωρέ, “Ράμπο” τον φωνάζαμε… Που ήταν οδηγός του Σωτηρούλη και μετά στην μπουτίκ της ομάδας… Κι οδηγός στο λεωφορείο της σα να θυμάμαι ότι έκανε!!!
- Και;
- Καρδιά… Ζούσε στη Γερμανία τα τελευταία χρόνια και τώρα έμαθα πως έχουν τρεχάματα για να τον φέρουν στην Ελλάδα για την κηδεία.
Ο Μιχάλης; Ο Γρηγορίου; Ο Μιχάλης που τότε, στα χρόνια του “Ξαναρχόμαστε” ήμασταν πρωί, μεσημέρι, βράδυ μαζί πότε στην ΠΑΕ, πότε στον “Οίκο Μίσσια”, πότε στο Αλκαζάρ και πότε στα ταξίδια; Η σκιά του Σωτηρούλη; Ο Μιχάλης που όντως έστησε μαζί με τη Βασιλάκου και την Σώση την μπουτίκ δυο φορές, μια επί Σωτηρούλη και μια έπειτα επί Λυράκη; Ο Μιχάλης που τελευταία φορά που τον συνάντησα ήταν πια οδηγός στα ΚΤΕΛ;
Μου πήρε χρόνο να το συνειδητοποιήσω… Δεν ήξερα πως είχε ξενιτευτεί… Πήρα τηλέφωνα τότε συντρόφων, αναστάτωσα κόσμο, αλλά δεν μπόρεσα να κάνω τη διασταύρωση που απαιτούνταν για να το πω και να το γράψω παραπέρα… Είχα ξεχάσει πως μαζί με όλα τ’ άλλα, ο Μιχάλης ήταν μέλος εκείνης της όμορφης παρέας των “Βυσσινόσκυλων” εκεί στη Νεάπολη, λίγο παραπέρα στην Καραολή και Δημητρίου κι αυτοί.
Μου το θύμισε ο Κώστας, που λίγο αργότερα μου τηλεφώνησε κι αυτός να μάθει αν ισχύει αυτό που άκουσε στη γειτονιά κι ήταν τελικά, χθες βράδυ πια, εκείνος που κατάφερε και μίλησε με συγγενικό του πρόσωπο κι επιβεβαίωσε πως ο Μιχάλης “έφυγε”, έτσι ξαφνικά, κάπου στα 45 του!!! Την Τετάρτη – λέει – θα τον φέρουν πια στην Ελλάδα για τα περαιτέρω…
Τι να πω… Με κάτι τέτοια μαντάτα δεν πενθούν μόνο τα “Βυσσινόσκυλα”, αλλά μια ολόκληρη ΑΕΛική εποχή… Ώρα καλή ρε Μιχάλη και θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους καλούς φίλους σου…
- Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από εκδηλώσεις των “Βυσσινόσκυλων”, όπου στην τελευταία, παρουσία του Πηλαδάκη, ο Μιχάλης ο Γρηγορίου, ο Μιχάλης ο “Ράμπο” ντε, βραβεύει εκ μέρους τους τον Μιχάλη τον Πράσινο. Να ‘ναι ελαφρύ το χώμα…