Η ενδιάμεση φράση – επιφώνημα θαυμασμού για την ΑΕΛ που είδαμε σήμερα, αυτό το ΠΩΠΩΠΩ με κεφαλαία γράμματα, είναι κι ο κυρίως τίτλος του σχολίου μου…
Δευτερευόντως η καταγραφή του επιθέτου του Μάριου Όγκμποε, αποτυπώνει απλά τον μεγάλο πρωταγωνιστή μεταξύ των πολλών διακριθέντων των “βυσσινί”, γιατί 4άρα στην πρωτοπόρο δεν ρίχνεις αν αυτό το στατιστικό 17 (8) έναντι 3 (0) των τελικών προσπάθειών, με 54-46 κατοχή στο 90λεπτο, δεν μπορεί παρά να είναι συνέπεια ομαδικής δουλειάς.
Της δουλειάς του Γκοτζαμανίδη στην ταχύτητα των επεμβάσεων στα μετόπισθεν και στην προώθηση του παιχνιδιού με έξτρα παίκτη απ’ τον άξονα…
Της δουλειάς του Θανάση Παπαγεωργίου στην θέση – έκπληξη του αμυντικού μέσου, που έκλεινε απόλυτα τους διαδρόμους που άφηναν τα ανεβασμένα μπακ…
Της δουλειάς του Κολομπίνο στο επιθετικό μαρκάρισμα που δίνει ουσία στο ανελέητο πρέσινγκ που δεν αφήνει τον αντίπαλο να ξεμυτίσει…
Της δουλειάς του Γιάκου στην ασφαλή κυκλοφορία της μπάλας…
Της δουλειάς του Νικολιά που επιτέλους τον είδαμε να μην φοβάται την ατομική προσπάθεια…
Της δουλειάς όλων όσων έπεσαν σήμερα στη μάχη, στο ματς της χρονιάς, απ’ τον Παναγιώτη Γκουτσίδη, η παρουσία του οποίου στον πάγκο ήταν το στοιχείο που έκανε και τη μεγάλη διαφορά σε σχέση απ’ οποιαδήποτε άλλη ΑΕΛ είδαμε φέτος…
Όχι ότι έβγαλε κανέναν λαγό από καπέλο ο νέος προπονητής, αλλά απελευθέρωσε εμφανώς τους ποδοσφαιριστές, επιτρέποντάς τους να παίξουν ψηλά και όπως γνωρίζουν και μετά την πρώτη ευκαιρία και μετά το πρώτο και μετά το δεύτερο και μετά το τρίτο και μετά το τέταρτο γκολ, απειλώντας την Ξανθούλα ακόμα και με 7άρα!!!
Την Ξανθούλα που για μια ακόμη φορά τα είχε κάνει πάνω της με το που είδε χθες η αποστολή την πινακίδα “ΛΑΡΙΣΑ” στην εθνική οδό, γεγονός το οποίο έγκαιρα είχα επισημάνει, επιμένοντας σ’ αυτό και στην σημερινή ραδιοφωνική εκπομπή…
Όπως επέμενα κι απ’ την πρώτη στιγμή ότι με τον φοβικό χωροφύλακα που είχε βάλει στα καλά καθούμενα ο πρόεδρος στ’ αποδυτήρια αντί του κανονικού προπονητή Φρατζέσκου, ως τον “καλύτερο προπονητή που θα μπορούσε να έχει”, δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει πρωταθλητισμό, ν’ αξιοποιήσει την υπεροχή του ρόστερ και ν’ αλλάξει κατηγορία προς τα πάνω, στον αιώνα τον άπαντα… Κι ούτε θα το καταφέρει ακόμα και τώρα, με τις υπερβολές τύπου Kαραγκούνη, του Ακούνια, στο πρώτο 15λεπτο τουλάχιστον του σημερινού δήθεν ντέρμπι!!!
Τότε όμως ήμουν κι εγώ κι όλοι όσοι τα λέγαμε, “φίδια”, “σκουπίδια” κι όλα τα συνήθη κοσμητικά, ενώ το επίσημο ραδιόφωνο της ΠΑΕ και ο εκπρόσωπος Τύπου είχαν αναγάγει τον Φυντάνη σε Κλοπ για να χαϊδέψουν για μια ακόμη φορά τ’ αυτιά του μεγαλομετόχου…
Του αποκλειστικού υπεύθυνου για τον περσινό υποβιβασμό με την αψυχολόγητη έλευση Τάτση και μοναδικού υπεύθυνου που αυτή η ΑΕΛ που είδαμε σήμερα αγωνιστικά, δεν έχει σ’ αυτό το πρωτάθλημα, με πρωτοπόρους σαν κι αυτή την Ξάνθη, 3Χ9=27 βαθμούς!!!
Οι λεπτομέρειες όπως πάντα στα ηχητικά αρχεία της πλήρους ραδιοφωνικής κάλυψης της 4άρας, με pregame, κυρίως μέρος και postgame: