Δεν θα πω ψέματα.Τα Χριστούγεννα δεν με ξετρελαίνουν .Η πολυκοσμία και όλος αυτός ο εορταστικός πανζουρλισμός πιθανόν να μην είναι υψηλά στις προτιμήσεις μου.
Καμία θρησκευτική κατάνυξη,σε αντίθεση με το Πασχα που πάντα η μυστικιστική,σκοτεινή και βαθιά εσωστρεφής ατμόσφαιρα του θα διεγείρει υπαρξιακές μου ανησυχίες.
Ομως η φετινή παγκόσμια σφαλιάρα λόγω κορωνοιού προσγείωσε απότομα την αμπελοφιλοσοφική μου διάθεση και μάλλον εκτίμησα αυτά που είχα ως δεδομένα και εξαφανίστηκαν εν μια νυκτί.
Την οικονομική τόνωση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις,τις φωνές των παιδιών,τις αγκαλιές που τόσο μας έλειψαν.
Υπομονή,δύναμη και του χρόνου όλοι εδώ.
Ενώ λοιπόν όλα τριγύρω αλλάζουν, ορισμένες συμπεριφορές πεισματικά παραμένουν σταθερές και αναλλοίωτες στο χρόνο.
Για άλλη μια χρονιά βρισκόμαστε θεατές στο ίδιο άκρως προβλέψιμο έργο.Τις εγκαταλείψεις ζώων.Οι δε συνέπειες της πανδημίας ,με τις οικονομικές επιπτώσεις και τη παραπληροφόρηση συνέβαλε στην μεγιστοποίηση του προβληματος της εγκατάλειψης δεσποζόμενων ζώων.
Το ανησυχητικό είναι ότι ενώ το καλοκαίρι θεωρείται η περίοδος που παρατηρείται έντονα αυτό το φαινόμενο, λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών, έχουμε τεράστια αύξηση των περιστατικών ήδη από τον Χειμώνα.Πολλοί συμπολίτες εξακολουθούν να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν το μέγεθος των ευθυνών τους απέναντι στην υιοθεσία ενός ζώου.
‘Έχει καταντήσει (γιατί περί κατάντιας πρόκειται) κουραστικό να αναφέρουμε συνέχεια τα αίτια αλλά και τους τρόπους αντιμετώπισης φιλοζωικών ζητημάτων.Στειρώσεις,τσιπάρισμα και συνεχείς έλεγχοι Αστυνομίας και Δημοτικής Αστυνομίας.
Δυστυχώς για τους ευσυνείδητους πολίτες τα αυτονόητα σε ένα σοβαρό και οργανωμένο κράτος ,δεν είναι τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα.Η επιβολή του νομοθετικού πλαισίου έρχεται μόνο μέσω πιέσεων ανθρώπων του ευρύτερου φιλοζωικού χώρου.
Υ.Γ. Η νέα χρονιά είναι γεμάτη προκλήσεις.Ας ανταποκριθούμε σε αυτές .
