Μετά την επιτυχία του ενδιαφέροντος εγχειρήματος της αντιπαραβολής των απαντήσεων Λαρισαίων βουλευτών στις ίδιες επίκαιρες ερωτήσεις του Pressing.gr, που ξεκίνησε την περασμένη Κυριακή με τους κ.κ. Κέλλα και Κόκκαλη, συνεχίζουμε σήμερα με τις δύο πιο φρέσκες παρουσίες του τόπου μας στη Βουλή, την κ.Στέλλα Μπίζιου της ΝΔ και της κ.Λίτσας Λιακούλη του ΚΙΝΑΛ.
Συνέντευξη στον ΧΡΗΣΤΟ ΤΣΟΥΜΑΡΗ
Για να δούμε λοιπόν ποια είναι και η γυναικεία ματιά σε πράγματα που “καίνε” σήμερα τον κόσμο, ο οποίος το καλοκαίρι του ’19 έδωσε για πρώτη φορά στις δύο αυτές κυρίες, φίλες αλλά και αντίπαλες πολιτικά, το εισιτήριο της εκπροσώπησής του στον κορυφαίο δημοκρατικό θεσμό, σ’ ένα κείμενο διατυπωμένο με τρόπο που μας επιτρέπει και να κρίνουμε και να συγκρίνουμε…
– Καθώς βρισκόμαστε στην κορύφωση του δεύτερου κύματος διασποράς του κορονοϊού και δεδομένων των ορίων του ΕΣΥ, πιστεύετε ότι γίνεται ορθή διαχείριση της σχέσης μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών δομών υγείας συνολικά, αλλά και ειδικότερα στην «κόκκινη» Λάρισα;
ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΙΖΙΟΥ: Κατά τη διάρκεια του πρώτου, όπως και του δεύτερου κύματος της πανδημίας COVID-19, το Υπουργείο Υγείας ενέταξε στον εθνικό σχεδιασμό διαχείρισης της κρίσης, τόσο τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, τα στρατιωτικά νοσοκομεία και την ΠΦΥ όσο και κλίνες απλές και ΜΕΘ non COVID του ιδιωτικού τομέα.
Η επίταξη είναι από τα τελευταία μας όπλα έναντι της πανδημίας. Υλοποιούμε το μέτρο αυτό στις περιοχές με το υψηλότερο φορτίο.
Η ελληνική Κυβέρνηση έχει κάνει μία μεγάλη προσπάθεια όλους αυτούς τους μήνες, προκειμένου να ενισχύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας εν εξελίξει μιας πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης. Προσελήφθησαν γιατροί και νοσηλευτές στα νοσοκομεία μας. Πολλαπλασιάστηκαν οι κλίνες ΜΕΘ, πραγματοποιούνται χιλιάδες τεστ καθημερινά, PCR και rapid. Προφανώς οι ανάγκες μεταλλάσσονται και η διαχείριση προσαρμόζεται αναπόφευκτα στις ανάγκες.
ΛΙΤΣΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η Λάρισα έχει το αμφίβολο προνόμιο να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις περιοχές της χώρας, που δεν είναι απλώς «κόκκινες», αλλά δυστυχώς ..«κατακόκκινες». Και εγώ προσωπικά, αλλά και το Κίνημα Αλλαγής, από την πρώτη στιγμή μιλήσαμε για την ανάγκη ένταξης του υγειονομικού προσωπικού στα «βαρέα και ανθυγιεινά», ως ελάχιστο χρέος της Πολιτείας απέναντί τους, μιλήσαμε για την ανάγκη προσλήψεων και μονιμοποίησης του επικουρικού προσωπικού, προκειμένου να υποστηριχθούν οι από καιρό υποστελεχωμένες δομές του ΕΣΥ. Καταθέσαμε μεγάλο αριθμό τροπολογιών στη Βουλή προς αυτήν την κατεύθυνση, που δυστυχώς, δεν έγιναν δεκτές από την κυβέρνηση. Αντιθέτως, δια του αρμοδίου Υπουργού κ. Κικίλια , ακόμη και μόλις λίγο πριν το πρώτο lockdown η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθούσε να επεκτείνει την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας «από την πίσω πόρτα», για να «ανακρούσει πρύμναν» αμέσως μετά, όταν «έσφιξαν» τα πράγματα…
Επιπλέον, εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα γνωρίζαμε τους αριθμούς στελεχών υγείας (ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό) που έπρεπε να προσληφθούν, προκειμένου να λειτουργήσουν οι ΜΕΘ. Η κυβέρνηση όμως τι έκανε; Προκήρυξε τις θέσεις μόλις το Νοέμβριο, με τεράστια καθυστέρηση και περίπου 100 νεκρούς την ημέρα εδώ και αρκετό διάστημα…
Η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα δεν έκανε τίποτα άλλο, από το να εκμεταλλεύεται το φιλότιμο των Ανθρώπων του ΕΣΥ, οι οποίοι όμως έχουν αρχίσει και νοσούν και οι ίδιοι. Εμείς είπαμε: πέρα από τις καθυστερημένες προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού των ΜΕΘ που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός, θα πρέπει να γίνει και μονιμοποίηση του επικουρικού προσωπικού, διότι αλίμονο αν λήξουν οι συμβάσεις τους και χαθεί αυτό το προσωπικό από τα νοσοκομεία. Αλλά η κυβέρνηση έκανε τις «επιλογές» της «επιτάσσοντας» – με αδρό τίμημα – ιδιωτικές κλίνες ΜΕΘ, αντί να ενισχύει με προσλήψεις το ΕΣΥ, με τα ίδια χρήματα. Επέτρεψε συνειδητά την «σπέκουλα» σε ιδιωτικά εργαστήρια, σε σχέση με τα tests του covid-19, που πολλές φορές τα χρέωναν ακόμη και 10 φορές πάνω από την τιμή αγοράς, για να επιβάλλει καθυστερημένα διατίμηση μόλις πριν λίγες ημέρες. Για όλες αυτές τις επιλογές η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις, αφού όμως τελειώσει αυτός ο «ιδιότυπος» πόλεμος της εποχής μας και της γενιάς μας.
– Τι ήταν αυτό που θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνει μεταξύ των δύο lockdown, ώστε να έχουμε αυτή τη στιγμή μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας ως χώρα;
ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΙΖΙΟΥ: Η συζήτηση επί υποθετικών καταστάσεων θα ήταν χρήσιμη μόνο εάν είχαμε την ικανότητα να κινηθούμε στο χρόνο. Μεταξύ των δυο lockdown ενεργήσαμε συνδυαστικά και προσεκτικά, ώστε και την οικονομία να τονώσουμε και τη δημόσια υγεία να προστατεύσουμε, αλλά και να δώσουμε στον κόσμο την απαραίτητη ψυχολογική ανάσα. Βλέπουμε επίσης, ότι η διαφορετική διαχείριση από χώρα σε χώρα στην Ευρώπη δεν απέτρεψε το δεύτερο κύμα της πανδημίας. Θεωρώ ότι είμαστε σε μέγιστο βαθμό ετοιμότητας, με ενισχυμένο σύστημα υγείας και με το μαξιλάρι των ταμειακών διαθεσίμων του κράτους στα 37 δις, ικανά να στηρίξουν την οικονομία. Πρόσφατα είχαμε και την έκδοση δεκαετούς ομολόγου, με το χαμηλότερο επιτόκιο που έχει επιτευχθεί ποτέ. Θα συμφωνήσετε ότι αυτό είναι η καλύτερη ψήφος εμπιστοσύνης στην ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την υγειονομική κρίση αλλά και να σχεδιάσει την επόμενη μέρα της ανάπτυξης.
ΛΙΤΣΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Θα έπρεπε τόσο ο κ. Πρωθυπουργός, όσο και οι Υπουργοί του να πάψουν να δηλώνουν με τόση αυταρέσκεια το πόσο καλά τα πήγαν, κατά την πρώτη πανδημική κρίση του Μαρτίου – Απριλίου, από την ειδυλλιακή Σαντορίνη …μέχρι την ειδυλλιακή πλατεία Ομονοίας στην Αθήνα. Οι συναθροίσεις «ημετέρων», η αφόρητη αυτοαναφορικότητα, η αλαζονεία, η οίηση και οι γενικευτικές συγκρίσεις, όπως π.χ. αυτή του κ. Άδωνι Γεωργιάδη τις προάλλες, για το πόσο λίγους νεκρούς τάχα έχουμε, σε σχέση με άλλες χώρες ήταν – αν μη τι άλλο – κακοί οιωνοί, για το πως έμελλε να εξελιχθεί η πανδημική κρίση σε 2η φάση, με ξεκάθαρη κυβερνητική ευθύνη. Και αυτό αποδεικνύεται από όλους τους σχετικούς αριθμούς θανάτων, διασωληνωμένων και κρουσμάτων, από τον Οκτώβριο – Νοέμβριο κι έπειτα.
Σε αυτό το πλαίσιο, και αντί τα μέλη της κυβέρνησης να συναισθανθούν τον πολύτιμο χρόνο που χάθηκε και τις ευθύνες τους σε σχέση με το άγαρμπο άνοιγμα του τουρισμού, τις καθυστερήσεις προσλήψεων στην υγεία και τη δημιουργία νέων ΜΕΘ, τον συνωστισμό στα λεωφορεία και το μετρό, ελλείψει συρμών, οχημάτων και προσωπικού που θα τα στελεχώσει, τις ασφυκτικά γεμάτες σχολικές αίθουσες, επέμεναν να δίνουν συγχαρητήρια …στον εαυτό τους. Συνεπώς, λίγο πολύ, ήταν αναμενόμενη η συνέχεια…
– Πρέπει τελικά να υπάρχει σαφής προτεραιότητα μεταξύ υγείας και οικονομίας; Όταν στη Γαλλία αρχίζει η χαλάρωση των περιοριστικών μέτρων ενόψει Χριστουγέννων, αλλά στη Γερμανία παρατείνεται το lockdown ως τις παραμονές των γιορτών, ποια εκτιμάται ότι πρέπει να είναι στη χώρα μας η αντίστοιχη πολιτική προσέγγιση;
ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΙΖΙΟΥ: Όλα τα συστήματα, οικονομικά και υγείας, σε όλο τον κόσμο δοκιμάζονται. Κανείς δεν έχει τη συνταγή της επιτυχίας. Στην Ελλάδα, την απάντηση στο ερώτημα αυτό την είχε δώσει, ήδη από το πρώτο κύμα της πανδημίας, ο Πρωθυπουργός. Πρώτο μέλημα η ανθρώπινη ζωή.
Δεν υπάρχει πραγματικό δίλημμα μεταξύ υγείας ή οικονομίας, γιατί καμία οικονομία δεν μπορεί να υπάρξει, πολλώ μάλλον να αναπτυχθεί, μέσα σε μια υγειονομική κρίση. Η αντιμετώπιση της πανδημίας είναι πρόκριμα για την αντιμετώπιση των συνεπειών στην οικονομία. Θέλουμε πάνω απ΄ όλα να βοηθήσουμε το σύστημα υγείας να αντέξει στην πίεση που δέχεται, ώστε οι συμπολίτες μας που το έχουν ανάγκη, να λαμβάνουν την φροντίδα που τους αξίζει.
Πρόσφατα σε ένα ιατρικό περιοδικό διάβασα: «Οι κυβερνήσεις και οι ηγέτες τους πρέπει να σέβονται την επιστήμη, να κατανοούν την αξία της και να ενεργούν με βάση αυτήν, με τρόπο που να ωφελεί την κοινωνία». Αυτή είναι και η προσέγγιση της κυβέρνησης, να ακούει τους ειδικούς και να αποφασίζει.
ΛΙΤΣΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Δεν μπορώ να αντιληφθώ τι σημαίνει «οικονομία» χωρίς να έχει διασφαλιστεί προηγουμένως η υγεία του γενικού πληθυσμού μετά από μια τέτοια δοκιμασία ή τι νόημα έχει όταν βγούμε από αυτόν τον υγειονομικό «Αρμαγεδδώνα» να πέσουμε σε μια δυστοπική, μετα-αποκαλυπτική οικονομική κρίση. Χρέος του πολιτικού συστήματος και προεξαρχούσης της Κυβέρνησης είναι να έχουν το ρόλο του «Κινέζου ακροβάτη με τα πιατάκια στον αέρα» – να μην αφήσουν να καταπέσει ούτε η δημόσια υγεία, ούτε φυσικά η οικονομία…
Σε σχέση με τα όσα αναφέρατε για τη Γαλλία και τη Γερμανία. Καλό είναι να λαμβάνουμε υπόψη τις καλές πρακτικές και τα παραδείγματα από τις προηγμένες χώρες του εξωτερικού, ωστόσο, σε καμία περίπτωση αυτά δεν αποτελούν «τυφλοσούρτη», για το πως θα πρέπει εμείς να διαχειριστούμε την πανδημία, δεδομένων των ειδικότερων χαρακτηριστικών της χώρας μας.
Εμείς, στο Κίνημα Αλλαγής θεωρούμε πως είναι τα οριζόντια μέτρα είναι σε κάθε περίπτωση καταστροφικά κι ότι «ασφαλές άνοιγμα» σημαίνει κατά περίπτωση εκτίμηση των ειδικών επιδημιολογικών χαρακτηριστικών της κάθε περιοχής της Ελλάδας. Προτείναμε στην κυβέρνηση επανειλημμένα στη Βουλή το δικό μας μοντέλο ανοίγματος, το οποίο στηρίζεται σε μαζικά τεστ στον πληθυσμό, στη σωστή ιχνηλάτηση που μπορεί να οδηγήσει σε στεγανοποίηση συγκριμένων περιοχών και σε διαφορετική αντιμετώπιση του κάθε νομού και της κάθε περιφέρειας με βάση τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά και το φορτίο που παρουσιάζει η κάθε περιοχή. Προς το παρόν έχουν υιοθετηθεί ορισμένες μόνο από τις προτάσεις μας, οι οποίες να επισημάνω ότι δεν έχουν προκύψει αβασάνιστα και χωρίς τη συμμετοχή εγνωσμένου κύρους ειδικών επιστημόνων, όπως έχουμε χρέος σαν κόμμα, που έχει αναλάβει κατ’ ουσία το ρόλο της πραγματικής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να μη «βρίσκει τον εαυτό του»…
– Ακόμη και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος θεωρούσαν καταστροφική την επιβολή ενός δεύτερου lockdown, αλλά ήδη επιστήμονες μιλούν και για τρίτο κύμα μετά τις γιορτές. Ως που μπορεί ν’ αντέξει η οικονομία μας;
ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΙΖΙΟΥ: Η συζήτηση για μελλοντικά μέτρα ή και μελλοντικό lockdown δεν εξυπηρετεί κανέναν και μόνο αποπροσανατολιστική μπορεί να είναι. Είναι σα να προδικάζουμε την αποτυχία των σημερινών μέτρων, ενώ αποδυναμώνουμε τη σημασία τους. Απόλυτη προτεραιότητά μας πρέπει να είναι το τώρα και η ορθή εφαρμογή των ισχυόντων μέτρων. Οι επιστήμονες έχουν τονίσει ότι τα μέτρα, αν εφαρμοστούν σωστά, είναι ικανά να περιορίσουν τη διασπορά του ιού. Ας φερθούμε όλοι υπεύθυνα ώστε να μη χρειαστεί να υποστούμε τέτοιους περιορισμούς και στο μέλλον. Η ατομική ευθύνη είναι καθοριστική.
Όσο για την οικονομία, η κυβέρνηση φρόντισε να δημιουργήσει ταμειακά διαθέσιμα ώστε να ανταπεξέλθει σε όποια δυσκολία προκύψει, αλλά και να εφαρμόσει τις δημοσιονομικές πολιτικές επιλογές της, όπως είναι οι μειώσεις φόρων το 2021.
ΛΙΤΣΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: Αρκετούς μήνες πριν το ξέσπασμα του covid-19 – θυμίζω πως – η οικονομία είχε αρχίσει να παίρνει την κατιούσα και οι ρυθμοί ανάπτυξης να επιβραδύνονται, παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις του κ. Μητσοτάκη για ακατάπαυστη «ανάπτυξη της τάξης του 4%»…
Σας απάντησα και προηγουμένως ότι μετά τα lockdown (1ο, 2ο, και πιθανά 3ο) δεν πρέπει να επιτρέψουμε να δημιουργηθούν ερείπια στην οικονομία. Γι’ αυτό το Κίνημα Αλλαγής πρότεινε, μεταξύ άλλων, την αύξηση της επιστρεπτέας προκαταβολής στις επιχειρήσεις, όπως επίσης προτείναμε όσοι μπαίνουν σε αναστολή να παίρνουν το σύνολο του μισθού τους και όχι τα 534 ή τα 800 ευρώ, με όριο τα 1.000 ευρώ. Αξιοπρέπεια, στήριξη και στοιχειώδεις προυποθέσεις προοπτικής για τη μετά τα lockdown περίοδο, χρειάζονται τόσο οι Ελληνικές επιχειρήσεις, όσο και οι Έλληνες εργαζόμενοι.
Εξάλλου, η τακτική «μια ανοίγουμε – μια κλείνουμε» δεν είναι αποτελεσματική για την κοινωνία και την οικονομία, ιδιαίτερα στο ενδεχόμενο νέων κυμάτων πανδημίας. Γι’ αυτό και παρουσιάσαμε πριν από λίγες ημέρες ένα σχέδιο ανοίγματος με ασφάλεια, ώστε να επανέλθει σταδιακά η ζωή στις υγειονομικά ασφαλείς ζώνες/περιοχές της περιφέρειας. Υπενθυμίζω ορισμένες από αυτές όπως η χρήση μάσκας παντού, απαγόρευση κυκλοφορίας μεταξύ 24:00-05:00, υποχρεωτική τηλεργασία στα σημερινά επίπεδα, αυξημένη επιτήρηση των περιοχών με αυξημένο επιδημιολογικό φορτίο, τις λεγόμενες «κόκκινες» περιοχές, περιορισμός των μετακινήσεων από και προς τις «κόκκινες» περιοχές, μαζικά τεστ βάσης (baseline testing), για να προκύψει αξιόπιστα το πραγματικό επιδημιολογικό φορτίο κάθε νομού, συνεχή και μαζικά τεστ στο προσωπικό όλων των υγειονομικών μονάδων, γηροκομείων, μεταναστευτικών δομών, εκπαιδευτικών, αστυνομικών και γενικά εργαζόμενων στην «πρώτη γραμμή» και σε ευπαθείς ομάδες.
– Θεωρείτε άτυχο τον εαυτό σας που ξεκινήσατε τη θητεία σας στη Βουλή με μια τέτοια περιπέτεια και τι είναι αυτό που σας ανησυχεί περισσότερο για την επόμενη μέρα;
ΣΤΕΛΛΑ ΜΠΙΖΙΟΥ: Άτυχο είναι το εξάχρονο παιδάκι που καλείται να κάνει την πρώτη γνωριμία με το σχολείο του μέσα από την οθόνη του υπολογιστή. Άτυχοι είναι ο παππούς και η γιαγιά που στη δύση της ζωή τους στερούνται την επαφή με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Συγκρινόμενη με αυτούς είμαι «τυχερή» γιατί η πανδημία με βρήκε σε θέση ευθύνης και έχω την ευκαιρία να συμβάλλω στην ανακούφιση των συμπολιτών μου από τις συνέπειες πανδημίας. Είμαι τυχερή που ανήκω σε μια κυβέρνηση που προτεραιότητα της έχει τον άνθρωπο. Όλες μου οι ανησυχίες είναι επικεντρωμένες στο σήμερα και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της πρωτόγνωρης κρίσης, στον περιορισμό της απώλειας των ανθρώπινων ζωών μέχρι να έχουμε το εμβόλιο. Γιατί αν πετύχουμε σήμερα η επόμενη μέρα θα είναι αισιόδοξη και ελπιδοφόρα.
ΛΙΤΣΑ ΛΙΑΚΟΥΛΗ: «Ο άνθρωπος δεν φτιάχνει ποτέ την ιστορία του στις συνθήκες που επιθυμεί, αλλά στις συνθήκες που του δίνονται», έχουν διακηρύξει με τον έναν τρόπο ή τον άλλο οι φιλόσοφοι κατά καιρούς, κι αυτή είναι μια ρήση, που με βοηθάει να αντιμετωπίζω, με στωικότητα, την όντως ζοφερή από όλες τις απόψεις σημερινή πραγματικότητα.
Παλεύω καθημερινά στη βουλή και στην κοινωνία να εκφράσω τους Ανθρώπους μας και τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι
Ήδη από το lockdown του Μαρτίου – Απριλίου αρθρογραφούσα με το μυαλό στην επόμενη ημέρα, λέγοντας πως «η πρώτη φάση της καραντίνας θα είναι περίπατος, σε σχέση με τα όσα οι εθνικές οικονομίες έχουν να αντιμετωπίσουν, με την επιστροφή τους σε κάποιας μορφής κανονικότητα». Γιατί μια κρίση πολλαπλών και πολυεπίπεδων συνεπειών, όπως αυτή που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καθ’ όλη σχεδόν την διάρκεια του 2020, δεν κρίνεται μόνο από τα αυτονόητα κυβερνητικά υγειονομικά και οικονομικά μέτρα που με μεγάλες καθυστερήσεις, δυστοκίες και παλινωδίες ελήφθησαν – κι αυτά όχι σε μορφή ολοκληρωμένου σχεδίου – αλλά από τα οραματικά, που κάθε κυβέρνηση οφείλει να έχει στην φαρέτρα της. Όπως ακριβώς ένας καλός παίχτης στο σκάκι δεν κρίνεται από την αμέσως επόμενη κίνησή του, αλλά από τη δυνατότητά του να σχεδιάζει την στρατηγική του σε βάθος.
Σε αυτό το πλαίσιο, η σημερινή κυβέρνηση φαίνεται ότι μάλλον έχει αποτύχει εμφατικά. Όλοι ομολογούν ότι αργά ή γρήγορα ένα αποτελεσματικό εμβόλιο κατά του κορωνοϊού θα ανακαλυφθεί. Τι έκανε η κυβέρνηση όμως για τις λιγότερο ορατές υγειονομικές συνέπειες της πανδημίας, όπως αυτές που αφορούν την ψυχική υγεία των πολιτών, οι οποίοι αναγκάστηκαν να περιορίσουν όλα όσα θεωρούσαν δεδομένα μέχρι σήμερα σε προσωπικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο; Θα υπάρξει ανάλογο «εμβόλιο» – δε νομίζω… Σε σχέση με την καταρρέουσα οικονομία: Άραγε αποτελούν πανάκεια τα κονδύλια που ΘΑ λάβουμε από την Ένωση και η κυβέρνηση ΘΑ κατανείμει στις επιχειρήσεις για να μιλήσουμε για αναπτυξιακή προοπτική ή πάλι θα κληθούμε να ζήσουμε μια παρατεταμένη κατάσταση «μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας», όπως μετά την οικονομική κρίση της δεκαετίας που πέρασε;
Σε κάθε περίπτωση είμαι στο νομό διαρκώς και σε επαφή με τους Ανθρώπους μας . Είναι αλήθεια ότι μου λείπει πολύ να τους βλέπω …ολόκληρους και όχι μέσα από τη μάσκα, να τους ακουμπάω, να μην φοβόμαστε ο ένας τον άλλον και να κάνουμε εκείνες τις υπέροχες παρέες, γύρω από το αρχαίο θέατρο… Γιατί αυτό ήμουν πάντα εγώ στη ζωή και συνεπώς και στην πολιτική, που είναι ζωντανό μέρος της ίδιας της ζωής.
Τώρα, δραστηριοποιούμαστε πολλοί μαζί μέσα από το κοινωνικό δίκτυο «ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΟΣ» που δίνει μια άλλη πνοή στην πόλη και στο νομό, προσφέροντας βοήθεια σε όλους όσοι την χρειάζονται τώρα περισσότερο από ποτέ.
Μόλις οι συνθήκες το επιτρέπουν, σύντομα , θα βρεθούμε ακόμη περισσότεροι και στο τέλος όλοι μαζί! Αυτός είναι ο προσωπικός μου στόχος: μέσα από αυτό το δίκτυο, η Λάρισα να γίνει ένα ζωντανό κοινωνικό παράδειγμα , μιας μεγάλης αγκαλιάς, όπου οι Άνθρωποι ενωμένοι με «κοινωνική φιλία» , θα δημιουργούν καθημερινά μικρά θαύματα ανθρώπινης ευτυχίας…
Έτσι, αξίζει να ζεις, μια ζωή, σε έναν τόπο, που περήφανα κατοικείς…
