– Μοιράζει συγχαρητήρια ο Αλέξης Κούγιας στον κ. Σταμάτη Δασκαλόπουλο για την εισαγγελική παραγγελία έρευνας των “στημένων”. Νιώθει ευτυχής που θα τον καλέσει και κομπάζει κιόλας “μαζί θα ξεβρωμίσουμε το Λαρισαϊκό ποδόσφαιρο” αναφέρει.
– Ποιόν νομίζει ό,τι κοροϊδεύει, εκτός ίσως των ελάχιστων πια που τον πιστεύουν; Για αυτό κι εμείς του θέτουμε μια σειρά ερωτημάτων που ξέρουμε εκ των προτέρων πως δεν μπορεί να απαντήσει:
– Ακόμα και σήμερα γράφεις ότι τα δύο εκείνα παιχνίδια “δεν ήταν καθαρά”. Και τι έκανες εσύ Αλέξη; Το κατήγγειλες; Όχι.
– Βγήκες και το δήλωσες πριν 20 ημέρες για να μειώσεις τον πρώην εκλεκτό σου, τον Μιχάλη Γρηγορίου. Με την επιλογή 11αδας, συστήματος και αλλαγών δηλώνεις ότι δημιουργήθηκαν…”προβληματισμοί”.
– Έγινες ο πρώτος Πρόεδρος ΠΑΕ που δήλωσε ότι η ομάδα του “στήθηκε” εκ των έσω και το γνωρίζεις εδώ και καιρό. Και ο πρώτος Πρόεδρος, αν και νομικός, που δεν έκανες ΤΙΠΟΤΑ για αυτό.
– Ποιό “Λαρισαϊκό ποδόσφαιρο” θα ξεβρωμίσεις Αλέξη Κούγια; Πόσοι ήταν οι Λαρισαίοι που συμμετείχαν στα δύο ματς με Καλαμάτα και Λαμία; Μην κουράζεσαι, δύο ήταν. Ο Καρανίκας και ο Μόρας. Εκτός κι αν εννοείς και στελέχη της ΠΑΕ, αυτό μάλιστα θα είχε ενδιαφέρον.
– Ήσουν εσύ αυτός που έριξες κι άλλη λάσπη στο όνομα της ΑΕΛ.
– Όταν όμως το Σωματείο της ΑΕΛ, με ανακοίνωσή του, σου έθεσε τελεσίγραφο “θα πας εσύ στον Εισαγγελέα να καταθέσεις στοιχεία για όσα υπονοείς μέχρι τις 12/1, αλλιώς θα αναλάβουμε εμείς” τι απάντησες εσύ και οι Λαρισαίοι του ΔΣ της ΠΑΕ; Θυμάστε; “Σας γράφουμε στα μέζεά μας”.
– Ε, λοιπόν, μάντεψε. Αυτοί που γράφεις στα μέζεά σου, “ΣΕ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΝΕ ΣΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΕΦΕΤΩΝ”. Και σήμερα βγήκες υποκριτικά, με κατεβασμένο το κεφάλι (δεν ξεγελάς κανέναν πια) να δείξεις ότι τάχα χαίρεσαι.
– Να κατηγορήσεις τους συνήθεις υπόπτους, το πατάρι, τον Τσιάτα, τον Τσούμαρη, τον Ζαγανίδη, κ.λ.π. Γιατί, είναι γνωστό πως ο Γρηγορίου εκτελούσε δικές τους εντολές.
– Γελάνε και τα πλακάκια του Δικαστικού Μεγάρου που θα κληθείς να ανέβεις για εξηγήσεις. Αλήθεια, τι εξηγήσεις θα δώσεις; Τι στοιχεία; Έχεις όντως έστω ένα στοιχείο πέρα από το κωμικό “κατά την κρίση μου”;