- Καλημέρα σας. Έντονα φθινοπωρινή η σημερινή ημέρα και μακάρι να είχαμε τη δυνατότητα να «χουχουλιάσουμε» μπροστά από ένα τζάκι μ’ ένα κόκκινο κρασί και καλή παρέα. Γιατί χωρίς παρέα και μάλιστα καλή, δεν περνάς καλά ούτε στον Παράδεισο.
- Περιμένουμε πλέον με ιδιαίτερη αγωνία τα δύο επόμενα παιχνίδια της ΠΑΕ ΑΕΛ για να δούμε τι ακριβώς θα συμβεί. Αν τελειώσει καμία φορά το μέτρημα ως και τα 1.000 για να πει… φτου και βγαίνω και σας… έφαγα.
- Βέβαια μόλις πριν από λίγες εβδομάδες η ΠΑΕ ΑΕΛ διέθετε καλύτερη ομάδα από την περσινή – δεν θυμάμαι αν η περσινή ήταν η δεύτερη καλύτερη μετά από αυτή του 1988 – είχε συμφωνήσει και μ’ έναν κορυφαίο προπονητή και διατυμπανίζαμε ότι η άνοδος είναι δικιά μας.
- Και μετά από 180 αγωνιστικά λεπτά; Οι παίκτες είναι «παλτά», ο κόουτς παίζει ένα σύστημα που δεν μπορεί να κατανοήσει ο «ένας», ο τεχνικός διευθυντής δεν φορά καλά… το κοστούμι και άπαντες αναμένουμε εκείνη τη Δευτέρα που ο… χείμαρρος θα σπάσει και θα τους φτάσει όλους στο Αιγαίο.
- Αλλά, είπαμε «41 χρόνια στο ποδόσφαιρο» ξέρει αυτός. 41 χρόνια, μια ολόκληρη ζωή ρε αδελφέ. Αλλά δεν μας είπε τι ακριβώς έχει πετύχει όλα αυτά τα χρόνια που ασχολείται με το τόπι; Ξέρετε ποια είναι η κορυφαία του στιγμή; Η συμμετοχή της ΑΕΛ, της δις Κυπελλούχου Ελλάδας, σε ημιτελικό του συγκεκριμένου σκοπού!
- Α… Και η άνοδος της ΑΕΛ στη Σούπερ Λίγκα. Αυτά είναι τα αγωνιστικά του επιτεύγματα μετά από 41 ολόκληρα χρόνια ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο. Ηρακλής, ΑΕΚ, Λαμία, Παναχαϊκή, Γιάννινα, ομάδες που πέρασαν από τα χέρια του και όλοι οι οπαδοί τον θυμούνται με ιδιαίτερη αγάπη.
- 41 χρόνια ενασχόλησης με το τόπι και το μόνο σίγουρο είναι οι διαμάχες με όλους, παράγοντες άλλων ομάδων, παράγοντες της ομοσπονδίας, προπονητές, ποδοσφαιριστές, δημοσιογράφους!
- Φυσικά, επειδή έχει το… λέγειν που λέμε εμείς στα χωριά μας, προσπαθεί όλα αυτά να τα καλύψει και μιλά για χρέη, για προσφυγές, για «παράγκες» και όταν καλείται να τα αποδείξει αλλάζει τα πάντα, όπως και ο ίδιος παραδέχεται (ας θυμηθούμε τη διαμάχη με τον Μπέο).
- Ο 41 χρόνια παράγοντας ποδοσφαίρου ζει ακόμη στις «λίθινες» εποχές του ποδοσφαίρου. Χωρίς υπομονή, χωρίς γνώση, χωρίς επιτελικό σχέδιο αλλάζει παίκτες και προπονητές σαν τα… πουκάμισα με σκοπό να βγαίνει η κάθε χρονιά, να μην μπαίνει μέσα οικονομικά και να είναι στον αφρό της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας.
- Γιατί, καμία από τις ομάδες του αγωνιστικά δεν έχει να δείξει απολύτως τίποτα. Και πιστεύει ότι με απειλές μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Που στο καλό πήγε το «οικογενειακό κλίμα»;
Ο τρικούβερτος