Ένα νέο μίγμα πολιτικής στήριξης επιχειρήσεων και εργαζομένων επεξεργάζονται, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της πανδημίας, όταν αυτή θα αποτελέσει παρελθόν.
Η συζήτηση για τη στήριξη εργαζομένων και επιχειρήσεων έχει ανοίξει εδώ και καιρό και στόχος είναι να υπάρξει ένα πακέτο μέτρων που θα μπορέσει να λειτουργήσει ως ανασταλτικός παράγοντας στην αύξηση της ανεργίας, αλλά και στην ύπαρξη πολλών λουκέτων σε κλάδου που έχουν πληγεί ιδιαίτερα, όπως η εστίαση, ο τουρισμός και το λιανεμπόριο.
Η πρώτη απάντηση είναι βέβαια ότι τα μέτρα που θα υπάρξουν θα είναι στοχευμένα και θα προσπαθούν να χτυπήσουν το κακό την ρίζα του. Βέβαια από το επίπεδο των προθέσεων, μέχρι αυτό των πράξεων υπάρχει μία απόσταση.
Η απάντηση σε αυτό είναι ότι είναι στο χέρι των χωρών μελών της Ευρωζώνης να επιλέξουν τους τρόπους εκείνους που θα απαντήσουν με επιτυχία στο κάλεσμα των καιρών.
Επίσης όλοι συμφωνούν ότι σταδιακά τα υφιστάμενα μέτρα στήριξης, σιγά σιγά θα αρχίσουν να αποσύρονται, μαζί βέβαια με την ύφεση στην οποία θα μπαίνει η πανδημία.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο θεωρείται, με βάση και την πορεία του εμβολιασμού, ότι η πανδημία θα ξεκινήσει να φθίνει από τον Απρίλιο και μετά για δύο βασικούς λόγους. Ο ένας είναι ότι θα χτίζεται σταδιακά η ανοσία στην κοινότητα και ο άλλος ότι θα βοηθήσει και ο καιρός.
Βέβαια αυτά είναι τα αισιόδοξα σενάρια, διότι πάντα υπάρχουν και κάποιοι πιο απαισιόδοξοι που λένε ότι θα αργήσουμε πολύ να ξεμπερδέψουμε τον κορωνοϊό.
Εργαλείο το Ταμείο Συνοχής
Στην «μάχη» για την διατήρηση της ισορροπίας στην κοινωνία και την οικονομία, αναμένεται να πέσουν και τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης. Βέβαια τα χρήματα αυτά θα αργήσουν να έρθουν, αλλά σύμφωνα από το υπουργείο Οικονομικών μπορούν να χρησιμοποιηθεί μέρος αυτών, εμπροσθοβαρώς και πριν μπουν στα ταμεία του κράτους.
Ο μεγάλος φόβος που υπάρχει έγκειται σε συγκεκριμένους κλάδους και με τον έναν ή το άλλον τρόπο θα γίνει προσπάθεια στήριξης, αλλά μόνο εύκολο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό το εγχείρημα.
Κλάδοι στο κόκκινο είναι η εστίαση, το λιανικό εμπόριο, ο τουρισμός (αυτός τουλάχιστον που λειτουργεί 12 μήνες τον χρόνο) που κρατούν πλασματικά στα ίδια σχεδόν επίπεδα την απασχόληση.
Και αυτό συμβαίνει εξαιτίας του ότι, οι επιχειρήσεις που παραμένουν κλειστές με κρατική εντολή, έχουν χαμηλά λειτουργικά έξοδα, έστω και σε πολλές περιπτώσεις έχουν μηδενικό τζίρο.
Οι λόγοι είναι απλοί:
Το μισθολογικό κράτος το έχει αναλάβει το κράτος, όπως επίσης και τις ασφαλιστικές εισφορές.
Δίνεται επιστρεπτέα προκαταβολή και οι επιχειρήσεις εκείνες που την λαμβάνουν για πέντε μήνες μετά δεν μπορούν να προχωρήσουν σε απολύσεις.
Το ενοίκιο είναι μηδενικό, αφού από τον Δεκέμβριο και μετά το κράτος έχει αναλάβει αυτό το κόστος.
