Ξεκίνησε μέσα από αναρτήσεις στα social media -αφορά αδικήματα που έχουν παραγραφεί;
Έχει ξεκινήσει μία συζήτηση στα social media στη Λάρισα τις τελευταίες ημέρες με πρωτοβουλία του συναδέλφου Γιώργου Τράντα , με ιστοριούλες που με αλληγορικό τρόπο αφηγείται με πόνο ψυχής τα όσα βίωσαν νεαρά κορίτσια (σήμερα μεγάλες γυναίκες παντρεμένες) από μία περίπτωση ανθρώπου που η δράση του προσομοιάζει με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας αυτό το διάστημα με επίκεντρο την υπόθεση Λιγνάδη στο Εθνικό θέατρο.
Είναι προφανώς το “me too” της Λάρισας
Το άδικο στην υπόθεση αυτή είναι ότι τα αδικήματά του έχουν παραγραφεί, ενώ πλέονι ο πρωταγωνιστής είναι υπερήλικας… Ωστόσο ανοίγουν στόματα τουλάχιστο στο fb και στηλιτεύεται ο βίος και η πολιτεία του. Ο πόνος ψυχής όμως που ενστάλλαξε σε αθώες παιδικές ψυχές δεν παραγράφεται
Ενδεικτικά ανφέρουμε μία από τις τελευταίες αναρτήσεις στον προσωπικό λογαριασμό του συναδέλφου:
Σήμερα το πρωί βρήκα στην αλληλογραφία μου το παρακάτω κείμενο, το οποίο το παραθέτω αυτολεξεί:
“Είναι από τις στιγμές που δεν μπορώ να εκφράσω όσα νιώθω, όσα ένιωθα , όσα με ακολουθούν τόσα χρόνια. Οι εικόνες βγήκαν πάλι στο προσκήνιο, ασπρόμαυρες, καθόλου ξεθωριασμένες. Παρατηρώ τα γραφόμενα όλων,την αγανάκτηση,το θυμό ,την παραδοχή, τις ενοχές. Οι φήμες οργίαζαν και όλοι έκλειναν τα αυτιά τους.Τα δικά τους παιδιά δεν είχαν ” πειράξει”, τα δικά τους…. Σιγά μην νοιαστώ τι συμβαίνει δίπλα μου, εμείς είμαστε καλά, οι άλλοι τώρα… δικό τους πρόβλημα. Άραγε σας πέρασε από το μυαλό ποτέ ότι αυτά α κορίτσια, γυναίκες τώρα, παλεύουν μια ζωή με δαίμονες; Σας πέρασε από το μυαλό ότι δεν χάρηκαν το φιλί, το άγγιγμα;
Ότι δεν αγκάλιασαν με θέρμη τα παιδιά και τους συντρόφους τους; Πολύ εύκολα κολλάς την ταμπέλα “ψυχρός”, “έτσι είναι από χαρακτήρα” ,κλπ κλπ. Δεν θέλετε να δείτε την αλήθεια. Πληγωμένα παιδιά που δεν μίλησαν….να πούνε τι; Ότι δέχτηκαν χάδια, ότι το χέρι προχώρησε στο εσώρουχο και ναι το εσώρουχο μάτωσε και ο λεκές στο δικό του παντελόνι μεγάλωσε…. ελάτε τώρα κανείς σας δεν μπορεί να μπει στη θέση τους, κανείς δεν μπορεί να τα καταλάβει .Εκείνα τα παιδιά είχαν μάθει να μην μιλούν, εκείνα τα παιδιά ήθελαν την αποδοχή των φίλων, ήθελαν να μην ταράξουν την οικογένεια, εκείνα τα παιδιά, όλα τα παιδιά είναι τα θύματα. Σώπα μην μιλάς, κανείς δεν πρέπει να το μάθει….. Ελάτε τώρα, είστε ένοχοι για τις φήμες, για τις ενδείξεις και ίσως για τις αποδείξεις. Καθίστε αναπαυτικά στον καναπέ σας , πιάστε το τηλέφωνο και πείτε ” κάτι είχα ακούσει, αλλά στο δικό μου παιδί δεν έγινε, δεν το είδα με τα μάτια μου, φήμες…”
¨Όπως άλλωστε αναφέρει σε σχόλιό του και ο Γ. Τράντας:
«Η ηθική δικαίωση είναι κάτι που δεν παραγράφεται, ούτε λησμονείται. Βοηθείστε να μιλήσουν τα θύματα. Να πουν τι τους έχει συμβεί. Είμαστε εδώ για να συμβάλουμε σε μια κάθαρση, σε μια ουσιαστική ενηλικίωση, σε μια απελευθέρωση.»
Γ.Κ.
ΠΗΓΗ : .thessaliatv.gr
