«Το Ισραήλ θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να αμυνθεί», δηλώνει ο Νετανιάχου τη στιγμή που η Δύση απευθύνει διαδοχικές εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση μετά τις επιθέσεις από το Ιράν
«Θέλω να ξεκαθαρίσω, θα πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις και το Ισραήλ θα κάνει ό,τι είναι απαραίτητο για να υπερασπιστεί τον εαυτό του», διαμήνυσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Ο κ. Νετανιάχου συναντήθηκε με υπουργούς Εξωτερικών της Βρετανίας και της Γερμανίας που επισκέπτονται την Ιερουσαλήμ, υποστηρίζοντας ότι το Ισραήλ διατηρεί το δικαίωμα της αυτοάμυνας μετά την επίθεση του Ιράν με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
«Οι σύμμαχοί μας προχωρούν σε διάφορες προτάσεις και συμβουλές, το εκτιμώ, αλλά θέλω να ξεκαθαρίσω ότι θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας» συμπλήρωσε.
Παράλληλα, ευχαρίστησε τους συμμάχους του Ισραήλ που βοήθησαν στην αποτροπή της επίθεσης του Ιράν: «Ευχαριστώ τους φίλους μας για την υποστήριξή τους στην υπεράσπιση του Ισραήλ, υποστήριξη τόσο σε λόγια όσο και σε πράξεις».
Από την πλευρά της η υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, Αναλένα Μπέρμποκ δήλωσε ότι κατέστησε σαφές κατά τη διάρκεια των συνομιλιών της με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι η Μέση Ανατολή δεν πρέπει να διολισθήσει σε μια κατάσταση, η έκβαση της οποίας είναι εντελώς απρόβλεπτη. «Διότι αυτό δεν θα εξυπηρετούσε κανέναν», δήλωσε η ίδια.
«Ούτε την ασφάλεια του Ισραήλ, ούτε τους πολλές δεκάδες ομήρους που εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια της Χαμάς, ούτε τον ταλαιπωρημένο πληθυσμό της Γάζας, ούτε τους πολλούς ανθρώπους στο Ιράν που υποφέρουν και οι ίδιοι από το καθεστώς, ούτε τις τρίτες χώρες της περιοχής που απλώς θέλουν να ζήσουν ειρηνικά», προσέθεσε.
Τα σενάρια που εξετάζει η στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ
Σε ανάλυσή τους οι New York Times, κάνουν λόγο για διάφορες επιλογές που εξετάζει η στρατιωτική ηγεσία του Ισραήλ, οι οποίες θα στείλουν το απαραίτητο ξεκάθαρο μήνυμα στο Ιράν, χωρίς όμως να προκαλέσουν ένα ανοιχτό πόλεμο, τον οποίο επ’ ουδενί δεν επιθυμούν οι ΗΠΑ και σύμμαχοί τους.
Οι τέσσερις επιλογές και τα μειονεκτήματά τους σύμφωνα με τους New York Times
- Ένα επιθετικό χτύπημα σε ιρανικό στόχο, όπως η βάση των Φρουρών της Επανάστασης, αλλά εκτός Ιράν, σε μια χώρα όπως η Συρία. Το μειονέκτημα είναι ότι μια τέτοια επιλογή είναι ασύμμετρη σε σχέση με την ευθεία επίθεση του Ιράν στο έδαφος του Ισραήλ
- Ένα χτύπημα σε συμβολικό στόχο στο έδαφος του Ιράν αλλά μια τέτοια κίνηση θα απαιτήσει διαβούλευση με τις ΗΠΑ με κίνδυνο να εξοργιστεί η Ουάσινγκτον που έχει εκφράσει τη διαφωνίες της με κάποιο τέτοιο χτύπημα
- Μια κυβερνοεπίθεση σε υποδομές του Ιράν. Μια τέτοια κίνηση όμως θα εξέθετε πρόωρα τις δυνατότητες του Ισραήλ σε αυτό το είδος του πολέμου και δεν θα είναι παρόμοια απάντηση σε μια αεροπορική επίθεση όπως αυτή του Ιράν.
- Επίσπευση μικρών επιθέσεων στο έδαφος του Ιράν, συμπεριλαμβανομένων στοχευμένων δολοφονιών που θα εκτελεστούν από τη Μοσάντ. Για τέτοιες επιθέσεις ωστόσο, το Ισραήλ δεν αναλαμβάνει την ευθύνη και άρα υπολείπονται της δημόσιας αναγνώρισης εντός χτυπήματος όπως αυτής του Ιράν
Λόγω των περίπλοκων προετοιμασιών που είναι αναγκαίες για ένα τέλεια συντονισμένο χτύπημα το οποίο θα πρέπει να επιτύχει τον στόχο του, η απόφαση -όποια κι αν είναι- μπορεί να αλλάξει αιφνιδίως, σημειώνουν πηγές στην Jerusalim Post, ωστόσο η σοβαρότητα της αποφασιστικότητας της ηγεσίας του Ισραήλ για ένα πλήγμα είναι ισχυρή.