Μάλιστα!!! Ζούγκλα και χωρίς εισαγωγικά, καθότι πρόκειται για λέξη που συχνά-πυκνά την χρησιμοποιούμε εντός εισαγωγικών, για να χαρακτηρίσουμε συνθήκες που κατά κόρον επικρατούν στη χώρα μας…
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΟΥΜΑΡΗ
Οι εικόνες και τα βίντεο που ακολουθούν, προϊόντα της αυτοψίας που πραγματοποιήσαμε εκατέρωθεν την οδού Βόλου της Λάρισας, στο ύψος των οδών Λιδωρικίου και Θεοτοκά, τόσο προς βορρά και 110 Π.Μ., όσο και προς νότο και τη συνοικία της Τούμπας, βοηθούν κατά πολύ ώστε να επιβεβαιώσουν τον χαρακτηρισμό και να μας γλυτώσουν από περιττά λόγια.
Πριν ξεδιπλώσουμε όμως το θέμα, επιτρέψτε μου να επαναλάβω το προλογικό που ήδη δημοσίευσα από χθες, όταν και έγραψα τα εξής:
“Οι πολύχρονες διαμαρτυρίες των κατοίκων σε όλο το μήκος της οδού Βόλου, για την επικινδυνότητα ενός δρόμου όπου η Λάρισα θρήνησε ουκ ολίγα θύματα, είναι μόνο η ορατή πλευρά του προβλήματος μιας ολόκληρης περιοχής.
Πίσω απ’ την πρώτη σειρά των σπιτιών, στην πιο αθέατη ίσως πλευρά όλης της πόλης, κρύβονται πράγματα που μας γυρίζουν 40 και πλέον χρόνια πίσω.
Γι’ αυτό και ως pressing.gr, αποφασίσαμε να ανοίξουμε τον φάκελο αυτής της πολύπαθης συνοικίας και κεφάλαιο με κεφάλαιο να αναδείξουμε ζητήματα που δεν έχουν έρθει στο προσκήνιο όσο θα τους έπρεπε, ίσως γιατί – όπως καταγγέλουν οι κάτοικοι ότι τους είπε κάποτε κάποιος δήμαρχος – οι περισσότεροι κρατάνε στα χωριά τα εκλογικά τους δικαιώματα!!!
Πρόκειται για ένα πρώτο αφιέρωμα συνοδευόμενο από 20 φωτογραφίες, 4 βίντεο, υψηλή επικινδυνότητα κυρίως για τα παιδιά της κάθε γειτονιάς, πυκνή βλάστηση, πάμπολλα κουνούπια, λιμνάζοντα ύδατα και πανίδα που δεν φαντάζεται ο μέσος Λαρισαίος ότι ευδοκιμεί εντός του ιστού της πόλης του”.
Και για του λόγου το αληθές, η περιοχή που μας απασχολεί είναι αυτή:
Καλωσορίσαμε στον… Αμαζόνιο
Οδηγώ στην οδό Βόλου με κατεύθυνση προς την έξοδο της Λάρισας, σταματάω στη μέση του δρόμου, στο ύψος του ρέματος, ακριβώς εκεί που ξεκινάει η νησίδα και στρίβω παρανόμως (όπως κόσμος και κοσμάκης καθημερινά, σχεδόν αναγκαστικά) αριστερά προς 110 Π.Μ., στην αδιέξοδη προέκταση της οδού Θεοτοκά.
Παρκάρω στο τέρμα, κάπου 100 μέτρα δηλαδή απ’ τον κύριο οδικό άξονα, κάτω απ’ την παχιά σκια ενός δένδρου.
Το πρώτο που διαπιστώνω, είναι η αδυναμία μου να κοιτάξω απέναντι λόγω της πυκνής ελώδους βλάστησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Κατεβαίνω απ’ το αυτοκίνητο κι αίφνης βρίσκομαι μπροστά σ’ ένα τσιμενένιο πεζο-γεφυράκι, που δεδομένων των συνθηκών, με γυρίζει πίσω σε εποχές “Ιντιάνα Τζούουνς” κι ας μην κρέμονται σπασμένα σανίδια και κλιματσίδες.
Το διασχίζω, παρατηρώ αριστερά και δεξιά κατά μήκος της κοίτης τη γιορτή του… μπρούσκλου, καθώς και την έξοδο ενός αγωγού ομβρύων, τα φθαρμένα μπετά του οποίου ίσα που στηρίζουν την αντίπερα όχθη της Λιδωρικίου, μαζί με τις ρίζες φαντάζομαι, για να μην καταρρεύσει ολοσχερώς.
Περνώντας πλέον απέναντι, επί της Λιδωρικίου πια, διακρίνω κι ένα παλιό αυτοσχέδιο κρεβάτι κάτω απ’ την πεζογέφυρα, που κάτοικοι επιμένουν ότι κατασκευάστηκε με δικές τους πρωτοβουλίες πολλά χρόνια πίσω, το οποίο ξεκούραζε πιθανότα κάποιον άστεγο… Και μπάζα, πολλά μπάζα!!!
Οι μαρτυρίες πέρα απ’ τους εύκολα ορατούς κινδύνους και τα λοιπά θέματα ασχαλείας που ανακύπτουν, μιλάνε για σύννεφα κουνουπιών ειδικά τον Μάιο και τον Ιούνιο, για ασβούς, ποντίκια, ακόμα και αλεπούδες που επισκέπτονται συχνά-πυκνά τη γειτονιά, αλλά τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά.
Την μεγάλη διαφορά κύριοι της αυτοδιοίκησης επί δεκαετίες τώρα, την κάνει το γεγονός πως δίπλα ακριβώς από εκεί που βρισκόμουν και φωτογράφιζα, έπαιζαν παιδιά, πολλά παιδιά κι ίσως μια μέρα – κούφια η ώρα – να μην πιάσει η ντίζα από κανένα ποδηλατάκι και να ‘χουμε δράματα.
Είπα πως δεν θα γράψω πολλά και θ’ αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν, μεταξύ των οποίων και κάποιες… πανοραμικές, ώστε ο αναγνώστης να λάβει γνώση και του βάθους της κοίτης και του γκρεμού που ουσιαστική δημιουργείτε εκατέρωθεν και της απόστασης που υπάρχει ανάμεσα στον “Αμαζώνιο της Λάρισας” και τα σπίτια των συμπολιτών μας:
Το πέρασμα του… διαβόλου
Έχοντας καταγράψει την βόρεια πλευρά της προέκτασης των οδών Λιδωρικίου και Θεοτοκά, όπου υφίσταται πραγματικό και οξύ πρόβλημα που δεν φαίνεται να έχει την δέουσα προσοχή των ιθυνόντων, διασχίζω κάθετα και παρανόμως την οδό Βόλου (όπως κόσμος και κοσμάκης καθημερινά, σχεδόν αναγκαστικά) και προχωράω την Θεοτοκά προς Τούμπα, για μια πρώτη στάση στο περιβόητο γεφυράκι, παράλληλα στις γραμμές του τρένου.
Εδώ η κοίτη φαίνεται πως έχει μόλις καθαριστεί κι έτσι απογυμνωμένη που είναι, προδίδει ξεκάθαρα την επικίνδυνότητά της, καθώς εκατέρωθεν υπάρχουν δρόμοι διπλής κυκλοφορίας κι όπως έγραψα και με άλλη αφορμή, δεν ξέρω αν η περιοχή έχει πολλά ουζερί και ταβέρνες για να ορίσω τον βαθμό επικινδυνότητας ειδικά τη νύχτα, αλλά ξέρω πως έχει σίγουρα πολλά παιδιά.
Η μεγάλη έκπληξη ωστόσο με περίμενε παρακάτω, μετά το (ο Θεός να το κάνει) πασάγιο, όταν έπρεπε να περάσω απέναντι στην Τούμπα και διαπίστωσα πως οδικά η διέλευση γίνεται μέσα απ’ το ρέμα και με τα πόδια από ένα μισογκρεμισμένο πεζογεφυράκι τρισχειρότερο απ’ το προηγούμενο. Κι εδώ τα πράγματα σοβαρεύουν πολύ, γιατί για να βρει κάποιος συμβατή οδική διεύλευση πρέπει να γυρίσει χιλιόμετρα προς το εσωτερικό της πόλης…
Με την ευκαιρία που βρέθηκα στη γειτονιά κι αφού υπό την στενή παρακολούθηση περίεργων παιδιών φωτογράφισα τα λιμνάζοντα ύδατα (της τάφρου, του ρέματος, του καναλιού, όπως θέλετε πείτε το) από την εύθραυστη σίτα ενός ακόμη αδιεξόδου, προχώρησα ως τη νέα πλατεία της Τούμπας, διερωτόμενος τι είδους έργο θα εξυπηρετούσε περισσότερο τους κατοίκους της συνοικίας αυτή την εποχή!
Σιμά-κοντά ο… Περιφερειακός
Αν μετά απ’ όλα αυτά απορείται ακόμη που ακριβώς στη Λάρισα του 2020 βρίσκονται και συμβαίνουν όλα αυτά, σαν καλώ να δούμε παρέα τα βίντεο που ακολουθούν, με πρώτο και καλύτερο το βίντεο του οδικού περάσματος απ’ την οδό Βόλου στην Τούμπα μέσω της οδού Θεοτοκά, αφού προηγουμένως επισημάνω ότι πρόκειται ακριβώς για τους κάθετους άξονες της οδού Βόλου απ’ όπου πρόκειται να διέλθει σιμά-κοντά κατά τις εξαγγελίες, το πρώτο κομμάτι του νέου περιφερειακού.
Κάποιοι νομίζουν ακόμη ότι ο περιφερειακός αυτός, που θα ξεκινάει απ’ την Αγιάς και θα πηγαίνει παράπλευρα στην 110 Π.Μ., θα βγάζει την κίνηση έξω απ’ τον οικιστικό ιστό της οδού Βόλου κι όταν τους ενημερώσαμε στη διάρκεια του ρεπορτάζ δεν τους ακούστηκε καλά, γιατί έχει κανένα χιλιόμετρο ακόμη με σπίτια, κίνηση και κυρίως σχολεία.
Δείτε για του λόγου το αληθές:
Κάτι μας λέει λοιπόν, πως σύντομα θα επανέλθουμε με το Κεφάλαιο 2 της αυτοψίας μας στην οδό Βόλου, συνεχίζοντας έτσι κι αλλιώς την αναζήτηση της αθέατης πλευράς της Λάρισας. Ως τότε, απολαύστε τα βίντεο που ακολουθούν και κυρίως, το τελευταίο:
https://www.youtube.com/watch?v=bCoYtvoXcFo
https://www.youtube.com/watch?v=9kAbrOUsfGw
https://www.youtube.com/watch?v=Au8kKRCoNqo
https://www.youtube.com/watch?v=7QBO44vLSgE