Οι άνθρωποι που ζουν στη φτώχεια πρέπει να αποτελούν μέρος της λύσης….«Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι περιθωριοποιημένοι, οι αποκλεισμένοι, οι φτωχοί φοβούνται πως δεν θα έχουν στέγη, πως τα παιδιά τους δεν θα έχουν τίποτα να φάνε, πως θα τους σκοτώσει κάποια σφαίρα ή πως θα συλληφθούν αυθαίρετα. Η Διεθνής Αμνηστία πιστεύει πως είναι καιρός η υφήλιος να δεσμευθεί ώστε να τερματίσει την ανασφάλεια, τον αποκλεισμό και τη σιωπή όσων ζουν στη φτώχεια. Η φτώχεια δεν είναι αναπόφευκτη και μπορεί να εξαλειφθεί, αλλά για να τα καταφέρουμε πρέπει να καταλάβουμε πως το να είσαι φτωχός σημαίνει έλλειψη ελευθερίας και δικαιοσύνης», δήλωσε ο Διευθυντής του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας Δημήτρης Μπότσος.
Η συσχέτιση ανάμεσα στην φτώχεια, την κοινωνική ανισότητα, τα αποτελέσματα του ρατσισμού και την αυξημένη θνησιμότητα από τον COVID-19 ήταν κάτι που άρχισε να διαφαίνεται από σχετικά νωρίς στην εξέλιξη της πανδημίας, ιδίως φάνηκε ότι σε χώρες όπως οι ΗΠΑ ή η Μεγάλη Βρετανία, οι μαύροι, οι ισπανόφωνοι, οι ασιατικής καταγωγής αλλά και συνολικά τα φτωχότερα στρώματα κινδύνευαν περισσότερο, γιατί είχαν περισσότερα αρρύθμιστα υποκείμενα προβλήματα υγείας, (καθώς δεν είχαν πλήρη πρόσβαση στα συστήματα υγείας), ήταν πιο πιθανό να είναι «ουσιώδεις εργαζόμενοι» (και άρα να μην μπορούν να «μείνουν σπίτι»), ζούσαν σε πιο πολυάριθμα νοικοκυριά και πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές. Ανάλογες καταστάσεις βλέπουμε και στη Βραζιλία, αλλά και σε άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Όμως, όλα δείχνουν ότι η πανδημία επίσης θα προκαλέσει επίσης και μια έκρηξη φτώχειας, καθώς η διακοπή δραστηριοτήτων, τα μέτρα περιορισμού, οι απαγορεύσεις, η παγκόσμια οικονομική ύφεση, αλλά και ο προσανατολισμός των συστημάτων υγείας (που συχνά στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι ανεπαρκή) στην αντιμετώπιση των κρουσμάτων COVID-19, έχει ιδιαίτερα αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις.
Σε συνθήκες ακραίας φτώχειας λόγω κορονοϊού αναμένεται να βρεθούν 150 εκατομμύρια άνθρωποι ως το τέλος του 2021, όπως προειδοποιεί η Παγκόσμια Τράπεζα, εξαλείφοντας ταυτόχρονα τρία χρόνια προόδου στις προσπάθειες για τη μείωση της φτώχειας στον κόσμο.
Τα στοιχεία είναι σοκαριστικά, καθώς μόνο φέτος επιπλέον 88 με 115 εκατομμύρια άνθρωποι θα περιέλθουν σε συνθήκες ένδειας και σύμφωνα με τη διετή έκθεσή του οργανισμού για τη φτώχεια και την κοινή ευημερία.
Ενώ, Μέχρι τα τέλη του 2021 ο αριθμός αυτός θα μπορούσε να αυξηθεί στα 150 εκατομμύρια. Να σημειωθεί ότι ως ακραία φτώχεια ορίζεται η διαβίωση με λιγότερα από 1,90 δολάρια την ημέρα.
Μετά από 20 χρόνια αυξάνεται το ποσοστό ακραίας φτώχειας στον κόσμο
Αυτό σημαίνει ότι το 9,1-9,4% του παγκόσμιου πληθυσμού ενδέχεται να ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας φέτος, ποσοστό παραπλήσιο με εκείνο του 2017, όταν έφτασε το 9,2%. Είναι επίσης η πρώτη αύξηση του ποσοστού ακραίας φτώχειας μετά από περίπου 20 χρόνια.
Το 2019 το ποσοστό αυτό της ακραίας φτώχειας ήταν 8,4% και η αρχική εκτίμηση, πριν από την πανδημία του κορονοϊού ήταν ότι θα έπεφτε στο 7,5% το 2021. Η έκθεση τονίζει ότι αν δεν ληφθούν γρήγορα μέτρα δεν πρόκειται να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του ποσοστού στο 3% μέχρι το 2030.
«Η πανδημία και η παγκόσμια ύφεση μπορεί να ωθήσουν πάνω από το 1,4% του παγκόσμιου πληθυσμού στην ένδεια», ανέφερε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας κ. Ντέιβιντ Μάλπας σε ανακοίνωσή του, χαρακτηρίζοντας το γεγονός αυτό «σοβαρή οπισθοδρόμηση στην ανάπτυξη και τη μείωση της φτώχειας».
Η ακραία φτώχεια πλειοψηφικά σε χώρες “μεσαίου εισοδήματος”
Κρίση στην αγορά λόγω πανδημίαςΣτην έκθεση διαπιστώνεται ότι πολλοί από τους ανθρώπους που περιήλθαν φέτος σε συνθήκες ακραίας φτώχειας ζουν σε χώρες με ήδη υψηλά ποσοστά φτώχειας. Ωστόσο, το 82% από αυτούς ζει σε χώρες μεσαίου εισοδήματος.
Στις χώρες χαμηλού-μεσαίου εισοδήματος ακραία φτώχεια θεωρείται να ζει κανείς με λιγότερα από 3,20 δολάρια την ημέρα. Για τις χώρες μεσαίου-υψηλού εισοδήματος το όριο είναι στα 5,50 δολάρια. Άλλωστε και η Eurostat παρατηρεί αύξηση της φτώχειας στην ΕΕ.
Στο παρελθόν η ακραία φτώχεια εντοπιζόταν κυρίως στις αγροτικές περιοχές. Όμως τώρα η Παγκόσμια Τράπεζα διαπιστώνει ότι ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός κατοίκων αστικών περιοχών περιέρχεται σε ένδεια. Χάνονται θέσεις εργασίας λόγω των lockdown και της μειωμένης ζήτησης.
Μόνο με συλλογική δράση θα επανέλθει τάση μείωσης της ακραίας φτώχειας
Η υποσαχάρια Αφρική καταγράφει την υψηλότερη συγκέντρωση ανθρώπων που ζουν με λιγότερα από 1,90 δολάρια ημερησίως.
Περίπου το 42% του πληθυσμού μπορεί να ζει σε συνθήκες ακραίας φτώχειας το 2021. Η πρόβλεψη, πριν από την πανδημία, ήταν για 37,8%.
Για να επιστρέψουν στην οδό της μείωσης της φτώχειας, οι χώρες θα χρειαστεί να αναλάβουν συλλογικά δράση για να ελέγξουν τον νέο κορoνοϊό. Να παράσχουν στήριξη στα νοικοκυριά και να οικοδομήσουν πιο ανθεκτικές οικονομίες μόλις υποχωρήσει η πανδημία, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Με πληροδορίες Healthpharma.gr / ΑΠΕ-ΜΠΕ