Θα ξεκινήσουμε αυτή τη στήλη με ένα τοπικό θέμα. Θα πάμε πίσω στο 1668 και στην πολυαγαπημένη μας πόλη…
Βλέποντας τον τίτλο του άρθρου, διευκρινίζω ότι:
Όχι!
Η πόλη δεν ήταν κάποτε έρημος, πως θα μπορούσε άλλωστε με τόση βλάστηση. Ιστορικά γνωρίζουμε ότι η Λάρισα είναι πανάρχαια και κατοικείται εδώ και σχεδόν 4.000 χρόνια. Βέβαια υπάρχει ένα θέμα: Δεν ξέρουμε σίγουρα από που προέρχεται το όνομά της αφού οι απόψεις των ειδικών διίστανται. Κάποιοι λένε ότι το πήρε από τον οχυρωμένο λόφο της (Λάρισα ονομάζεται και η ακρόπολη / λόφος του Άργους). Η μυθολογία επίσης λέει ότι ο Λάρισος γιος του Πελασγού, έχτισε την πόλη. Ένας άλλος αρχαίος μύθος μας λέει ότι η νύμφη Λάρισα, κόρη του Πελασγού, έπαιζε με τη μπάλα της (!?!) δίπλα στον Πηνειό, ναι εκεί που έπιναν νερό οι καμήλες της φωτογραφίας. Γλύστρισε λοιπόν και πνίγηκε! Έτσι ο Πελασγός έδωσε το όνομά της στην πόλη για να τιμήσει τη μνήμη της. Η μυθολογία επίσης μας λέει ότι η Λάρισα ήταν σύζυγος του Ποσειδώνα και είχε τρία παιδιά: Τον Αχαιό, τον Φθία και τον Πελασγό. Τώρα, αν η Λάρισα ήταν κόρη του Πελασγού ή η μάνα του, μόνο αυτή το ξέρει…
Ένιγουέι, μακριά από τους θρύλους και τις παραδόσεις για την όμορφη(!) νύμφη, οι ειδικοί στην προσπάθεια τους να ερμηνεύσουν την ονομασία της πόλης θεωρούν ότι αυτή προήλθε από αλλού και δόθηκε κατ’ευφημισμό, μιας και ο χαμηλός λόφoς του σημερινού Φρουρίου με τίποτα δεν ταιριάζει στη σημασία της λέξης Λάρισα, δηλαδή αυτής της ακρόπολης ή οχυρού. Όπως και να ‘χει, ευτυχώς δεν πνίγηκε καμιά Καμήλα και πνίγηκε η Λάρισα.
Τα αρχαία νομίσματα της πόλης απεικονίζουν τη νύμφη, άρα υποθέτουμε ότι τελικά το όνομα της πόλης προήλθε από την κόρη… ε… την μάνα… ε… τέλος πάντων από το σόι του Πελασγού.
Στo θέμα μας τώρα:
Υπάρχει λοιπόν μια φωτογραφία, ένα σκίτσο για την ακρίβεια, που δείχνει καμήλες να σουλατσάρουν στις όχθες του Πηνειού. Από ότι μας λέει ο συγγραφέας, υπήρχαν περίπου 5.000 καμήλες στην πόλη! Είναι από τις σπάνιες εικόνες της Λάρισας κοντά στο 1668 και όχι 1778 όπως γράφουν κάποια άλλα site.
Η γκραβούρα βρίσκεται στο βιβλίο του Βρετανού Γιατρού και Βοτανολόγου Έντουαρντ Μπράουν (1644 – 28 August 1708). Ο τύπος ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη και στην Βιέννη έμαθε και ελληνικά. Ε, για να μην πάει χαμένη τόση προσπάθεια και αφού έμαθε καλά τη γλώσσα, επισκέφτηκε την Ελλάδα και την πόλη της Λάρισας (φαντάζουμι ιδώ την ξέχασι παλ’ τ’ γλώσσα) ένα καυτό καλοκαίρι του 1668. Εκεί τα είπε με το Σουλτάνο (Grand Signior), τη Σουλτάνα και το Σουλτανάκι, ίσα που τους πρόλαβε δηλαδή γιατί φεύγαν για διακοπές στο Τσάγιεζι και συνάντησε και τον Ορθόδοξο Αρχιεπίσκοπο Λαρίσης Διονύσιο. Έφαγε, ήπιε αγιάσθηκε και την άραξε στις όχθες του Πηνειού όπου σχεδίασε και τη φωτογραφία που βλέπουμε με τις καμήλες να βόσκουν φρέσκο χορτάρι και τους Τούρκους να καπνίζουν και να πίνουν καφέ (ναι η Λάρισα από τότε φημίζονταν για τον καφέ της) μέσα στις σκηνές τους. Στο βάθος δεξιά φαίνεται η πόλη της Λάρισας.
Μετά από την Ελλάδα επέστρεψε στην Βρετανία όπου και δημοσίευσε το χρονικό της περιοδείας του στην Ευρώπη και τη Θεσσαλία. Ένας μοναδικός και πολύτιμος οδηγός, γεμάτος πληροφορίες για τις περιοχές που επισκέφτηκε πριν και κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Τίτλος του βιβλίου: “A brief account of some travels in Hungaria, Servia, Bulgaria, Macedonia, Thessaly, Austria, Styria, Carinthia, Carniola, and Friuli“. Αν δεν κάνω λάθος υπάρχουν 2 εκδόσεις του συγκεκριμένου βιβλίου, το 1673 και το 1685.
Εψαξα, το βρήκα και σας το παρουσιάζω. Μπορείτε να το διαβάσετε δωρεάν εδώ:
ή εδώ:
https://archive.org/details/briefaccountofso00brow_0/page/54/mode/2up
Προσγειωνόμαστε στο παρόν, θα τα πούμε σύντομα. Στέι σέιφ.
Ν.Ν.
