Μιλώντας έξω απ’ τα δόντια για μια σειρά θεμάτων, η βουλευτής Λάρισας του ΚΙΝΑΛ, Λίτσα Λιακούλη έδωσε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην εκπομπή «Pressing στην Επικαιρότητα» του Pressing 90.1, προκαλώντας ήδη πολλές συζητήσεις.
Πιο συγκεκριμένα, η κ.Λιακούλη έκανε λόγο για απαίτηση σχεδιασμού εθνικής πολιτικής για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την περαιτέρω αντιμετώπιση της πανδημίας, ενώ σε επιμέρους θέματα δεν δίστασε να χαρακτηρίσει «πανηγύρι παραγοντισμού» τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση διαχειρίζεται κρίσιμες δομές όπως το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας.
Διαβάστε αναλυτικότερα όλα όσα συζητήθηκαν για το σύνολο των σοβαρών ζητημάτων που απασχολούν την επικαιρότητα και πως τοποθετήθηκε για καθένα απ’ αυτά η κ.Λιακούλη…
ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΥ: «Είναι μια μέρα απώλειας όχι μόνο για το ΚΙΝΑΛ αλλά και για την Ελλάδα, που δεν έχει το περιθώριο να χάνει τόσο μεγάλους ανθρώπους, τόσο μεγάλα μυαλά και κυρίως προσωπικότητες με τέτοια θέση και προσφορά στον δημόσιο βίο. Συνεπώς, κρατάμε όσα μας άφησε κι εύχομαι να είναι κάπου μαζί με τον Γιώργο Γεννηματά, που τόσο τον θυμηθήκαμε τελευταία για το έργο του στο σύστημα υγείας».
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ: «Μέχρι πρότινος πολλοί απαξίωναν το δημόσιο σύστημα υγείας, αλλά το βάρος της πανδημίας το σήκωσε το ΕΣΥ. Ανώνυμοι και επώνυμοι σ’ αυτό προσέτρεξαν. Η κατάσταση μας έδωσε ένα μάθημα για το τι σημαίνει μεταρρυθμιστηκές δομές, που γίναν κάποτε και κρατάνε μέχρι τώρα. Το ότι ο κόσμος πειθάρχησε στα μέτρα, συνέβη σαφώς λόγω της ατομικής και συλλογικής ευθύνης που επέδειξε, αλλά και λόγω του φόβου για την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει αυτό το σύστημα. Το ότι πρέπει να ρίξουμε εκεί το βάρος, να το εκσυγχρονίσουμε και ν’ ανοίξουμε περαιτέρω τον δρόμο που το ίδιο το ΕΣΥ μας έδειξε, είναι πλέον προφανές. Το κύρος του λοιπόν δεν αμφισβητείται, η δομή υπάρχει, η φιλοσοφία είναι κραταιά κι αυτό που χρειάζεται είναι να το στηρίζουμε ουσιαστικά και να μην κλείνουμε στραβά το μάτι σε άλλα πράγματα, ούτε να το διαμελίζουμε, προκειμένου να μας παρέχει το αίσθημα ασφάλειας που χρειαζόμαστε και για το μέλλον, σε κάθε προσωπική ή εθνική περιπέτεια υγείας. Φτάνει με την υποκρισία. Το ΕΣΥ ήταν και είναι έτσι γιατί το παρατήσαμε, αλλά τώρα ξέρουμε καλά και πόσο το χρειαζόμαστε».
ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΛΑΡΙΣΑΣ: «Πηγαίνεις στην γυναικολογική κλινική του ΓΝΛ και λες πως δεν είναι δυνατόν εδώ να γεννάει άνθρωπος. Μια υπογραφή για την γαστρεντερολογική κλινική έκανε να μπει τρία χρόνια. Η κυβέρνηση εκλέχθηκε τον Ιούλιο κι αυτή τη στιγμή στο ΓΝΛ δεν έχουμε διοικητή και Διοικητικό Συμβούλιο. Η πρόσφατη ερώτησή μου για όλα αυτά στη Βουλή, είναι το απαύγασμα μιας σειράς ερωτήσεων εκ των οποίων πολλές επίκαιρες. Που το πάνε λοιπόν με το ΓΝΛ; Δεν είναι δυνατόν να έχεις π.χ. τον διευθυντή της ιατρικής υπηρεσίας, τον κ.Κομνό, με τόση εμπειρία και να λες πως είναι προσωρινός και δεν επιλέγεις επί μήνες διοικητή και Δ.Σ. Δηλαδή, δεν υπάρχουν ικανοί άνθρωποι ή όλο αυτό σημαίνει ότι ο καθένας έχει να προτείνει κι έναν δικό του και γι’ αυτό γίνεται αυτό το πανηγύρι του παραγοντισμού; Δυστυχώς, το πανηγύρι του παραγοντισμού επισκιάζει σοβαρότατα τη λειτουργία του ΓΝΛ. Κι αν μου ζητήσουν εξηγήσεις γι’ αυτό έχω να δώσω. Γιατί πρόκειται για θέμα που άπτεται πλέον ακόμα και των ορίων της δικαιοσύνης. Υπάρχουν νόμοι και διοικητικό πρωτόκολλο. Δεν μπορεί να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του και μάλιστα με τόσο σοβαρά θέματα».
ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ: «Που είναι το παράδειγμα σοβαρότητας και πειθαρχίας που πρέπει να εμπνέει η εξουσία στο κοινωνικό σύνολο, ώστε να απαιτεί κι απ’ αυτό το αντίστοιχο; Ο τρόπος άσκησης εξουσίας είναι από μόνος του παιδευτικός για τον κόσμο. Η μίμηση επίσης είναι συμπεριφορά που στα κοινωνικά σύνολα προέρχεται από την ίδια την εξουσία. Το λένε όλες οι σχετικές επιστήμες κι οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε και να το σεβαστούμε. Ο τρόπος άσκησης διοίκησης δεν μπορεί να είναι βορά στα χέρια παραγοντίσκων ή των εκάστοτε ισχυρών και ν’ αφήνουν ακάλυπτες ακόμα και ύψιστες δομές του κράτους. Μετά από μια δεκαετία κρίσης κι ενόψει όσων φέρνει η πανδημία, είμαι εξαιρετικά ανήσυχη για το πνεύμα με το οποίο εξακολουθεί να διοικείται η χώρα. Δεν μπορεί επί του προκειμένου να ανοίγει το ΕΣΠΑ και το ΓΝΛ να μην καταθέτει προτάσεις γιατί δεν έχει Δ.Σ. Είναι τραγικό».
ΓΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ: «Περί της νοοτροπίας που εξακολουθεί να διακατέχει την κυβέρνηση, δείτε για παράδειγμα το νομοσχέδιο που έφερε για το μεταναστευτικό, παρά το βατερλό που υπέστη πριν λίγους μόλις μήνες στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Κανονικά, μετά από μια τέτοια εμπειρία, κάθεσαι κάτω και σκέφτεσαι τι πρέπει να κάνεις για να μην ξανασυμβεί αυτό. Πρέπει να έχω εθνική συναίνεση, πρέπει να καλέσω τις πολιτικές δυνάμεις και να χαράξω κοινή πολιτική. Είναι όμως εθνική πολιτική ένα νομοσχέδιο το οποίο έχει μέσα εκατοντάδες μετακλητούς; Προσλαμβάνουν χωρίς διαγωνισμό υπαλλήλους κάθε ειδικότητας για τις δομές. Είναι σοβαρό; Έτσι μπαίνουν θεμέλια για την απαιτούμενη συναίνεση και ομοθυμία σ’ ένα εθνικό θέμα και παρακάτω σε άλλα όπως η εθνική οικονομία; Θρηνούμε ζωές, είμαστε όλοι μας αγκαλιά με τον αναπνευστήρα κι έχουμε ακόμα λογικές βολέματος;»
ΓΙΑ «ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ» ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΣΗ: «Υιοθετήθηκε η άποψη των ειδικών να επιστρέψουμε σιγά-σιγά, μετά από τις μεγάλες θυσίες που όλοι μας κάναμε και μέσα απ’ τις οποίες γεννήθηκε στην Ελλάδα μια νέα συλλογικότητα, που μπορούμε να την έχουμε ως παρακαταθήκη. Τώρα το άνοιγμα της αγοράς με την ευρεία έννοια, θ’ αρχίσει να δείχνει και το μέγεθος του προβλήματος. Όσο θυμάμαι πάντως τον εαυτό μου, δεν έχω ακούσει άλλη τόσο εκκωφαντική βουβή διαμαρτυρία σαν αυτή των καταστηματαρχών εστίασης. Καθημερινά εργαζόμενοι του χώρου μου λένε πως ενημερώθηκαν ότι δεν απαιτούνται πλέον οι υπηρεσίες τους. Όπως ανοίξουν, όσοι ανοίξουν, θα το κάνουν με άλλες λογικές. Εδώ όμως το θέμα είναι σοβαρό και δεν καλύπτεται από επιδόματα και voucher, ένα άλλα κυβερνητικό βατερλό. Εδώ χρειάζεται εθνικό σχέδιο για την επανεκκίνηση κάθε μικρομεσαίας επιχείρησης».
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΩΝ 7 ΣΗΜΕΙΩΝ: «Το κοστολογημένο πρόγραμμα του ΚΙΝΑΛ, δημοσιοποιήθηκε πριν ένα μήνα. «Όρθια κοινωνία – Όρθια οικονομία», με κονδύλια από υπαρκτά ευρωπαϊκά προγράμματα, το νέο ΕΣΠΑ που αφορά μεγάλη γκάμα δραστηριοτήτων και άλλα, μπορούν ν’ αποτελέσουν εθνικό σχέδιο. Αλλιώς δεν πάμε πουθενά. Οι άνθρωποι δεν ζητάνε ελεημοσύνη, αλλά να ξαναπάρουν πίσω τις ζωές τους. Με δάνεια που δεν παγώνουν, με επιτόκια που δεν αλλάζουν, με τα έξοδα κίνησης, με επιταγές του δεν παγώνουν, δεν μπορούν ν’ ανοίξουν την πόρτα των μαγαζιών. Όλα αυτά αποτελούν τη ραχοκοκαλιά των βασικών μέτρων που πρέπει να λάβει άμεσα η κυβέρνηση».
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ: «Όλα ακούγονται αυτονόητα, αλλά για την κυβέρνηση προφανώς δεν είναι και δείτε για παράδειγμα των πολιτισμό. Χρειάστηκε καιρό τώρα οι άνθρωποί του να βγουν, να μιλήσουν, να φωνάξουν, να πιάσουν στασίδι για διαμαρτυρία στ’ αρχαία θέατρα, για να βγει η υπουργός να μιλήσει για κάποια μέτρα κι αυτά χωρίς την παραμικρή διαβούλευση. Ο πολιτισμός όμως είναι κομμάτι της καθημερινής κοινωνικής και οικονομικής ζωής των Ελλήνων. Τι κάνουμε λοιπόν σοβαρά για το κομμάτι αυτό; Ποιός είναι ο στόχος; Εμείς έχουμε ειδικό πρωτόκολλο υγείας και ασφάλειας για τους ανθρώπους του πολιτισμού, με συγκεκριμένες θέσεις, όπως το ταμείο αρωγής, με σχέδιο για εκ περιτροπής λειτουργίας ώστε να μπορέσουν όλοι να συνεχίσουν να λειτουργούν. Θέλουμε ενεργούς ανθρώπους, όχι επιδοματούχους. Ο χώρος της τέχνης και του πολιτισμού είναι εξαιρετικά ευαίσθητος, καθώς ταυτόχρονα είναι κι ο χώρος της κατάθλιψης, δεδομένου πως έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που διαθέτουν ειδικές συναισθηματικές κεραίες και χρειάζονται ειδική στήριξη. Ποιός μπορεί να μην το καταλαβαίνει αυτό»;
ΓΙΑ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ «ΜΑΞΙΛΑΡΙ»: «Εμείς έχουμε εξειδικεύσει κάθε μας πρόταση. Είναι πολύ εύκολο να πεις για ενεργοποίηση του περίφημου μαξιλαριού, αλλά πρέπει να δόσεις και την κατεύθυνση. Διότι έχω ακούσει κι απ’ την αξιωματική αντιπολίτευση ένα σωρό αοριστίες. Εμείς μιλάμε συγκεκριμένα για 4 άξονες, επιχειρήσεις, εργαζομένους, ανέργους και νοικοκυριά. Οι αγορές δίνουν και αυτόνομες λύσεις, αλλά όχι στα πάντα. Κι εδώ είναι που θα χρειαστεί το οργανωμένο κράτος, για να φανεί κι αν η πολιτική έχει τον πρώτο λόγο. Καλούμαστε να κρατήσουμε όρθιες τις επιχειρήσεις, για να κρατήσουμε όρθια την κοινωνία. Αυτό συζητάμε, καθώς αν αυτές καταρρεύσουν, το κόστος ανάταξης θα είναι πολλαπλάσιο. Θα βρεθούμε σε νέα μνημόνια. Λεφτόδεντρα δεν υπάρχουν φυσικά, αλλά εμείς επιμένουμε ότι τα όριά μας είναι πολύ μεγαλύτερα απ’ ότι στο παρελθόν. Οι όροι και τα πλεονάσματα δεν ισχύουν για το ’20, έχουμε διόδους για πρόσθετη ρευστότητα, που πρέπει ν’ αξιοποιηθούν κι όσο για το μαξιλάρι, που προέρχεται απ’ την υπερφορολόγηση, πιστεύουμε πως πρέπει ν’ αξιοποιηθεί στο γενικότερο πρόγραμμα ανόρθωσης. Είναι λάθος αυτή η κουβέντα σήμερα. Πρέπει πρώτα να έχουμε το πρόγραμμα για κάθε τομέα και μετά να δούμε πως θα το αξιοποιήσουμε».
ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΑΝΕΡΓΟΥΣ, ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ: «Πρέπει η συζήτηση για μειώσεις συντάξεων να σταματήσει δια παντός. Δεν υπάρχει τέτοιο περιθώριο. Επίσης πρέπει οι άνεργοι να καλύπτονται επιδοματικά σε όλο το χρόνο αυτής της νέας κρίσης. Όσο για την πρώτη κατοικία, αυτό το ψέλισμα πως είναι απόφαση των δανειστών και δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά και τα σχετικά, τα ακούω βερεσέ. Είναι πρόκληση μετά από δέκα χρόνια μνημόνιο, να μην υπάρχει προστασία της πρώτης κατοικίας γι’ αυτούς που πραγματικά την δικαιούνται. Δε μου λέει τίποτα αν η προθεσμία πήγε απ’ τον Απρίλιο στον Ιούλιο. Επιτίνεται απλά ο φόβος και η ανασφάλεια σε μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, χωρίς να δίνεται ουσιαστική λύση».
ΓΙΑ ΑΓΡΟΤΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΓΗΣ: «Σταγόνα στον ωκεανό τα 150 εκατ. ευρώ για τους αγρότες. Λόγω βιώματος, οργίζομαι όταν ακούω για τους βολεμένους αγρότες από ανθρώπους που δεν έχουν ιδέα από αγροτική ζωή. Γι’ αυτό ακόμα έχουμε έναν ΕΛΓΑ που κάνει κατά μέσο όρο 2,5 χρόνια να καταβάλει αποζημιώσεις, σε ανθρώπους που χρωστάνε έξοδα παραγωγής, πέρα απ’ όλα τα άλλα. Μπορούμε να μιλάμε για ρευστότητα, αν δεν γίνει αναστολή των οφειλών τους στο κράτος, ρύθμιση των δανείων στις τράπεζες κτλ; Η παλιά Αγροτική υποθήκευε μέχρι και τα υπόστεγα. Δεν πρέπει κάποιος να βάλει το μαχαίρι στο κόκκαλο και να δει τι γίνεται με τον διακανονισμό του χρέους των αγροτών; Πως να μιλήσουμε για επανεκκίνηση στον πρωτογενή τομέα, που είναι ένα απ’ τα σημαντικότερα κομμάτια της ελληνικής οικονομίας; Ομοίως νέος κόσμος απ’ την εστίαση που θα αντιμετωπίσει το φάσμα της ανεργίας, θα μπορούσε να βρει διέξοδο στη γη. Άμεσα μεν ο παραγωγός θέλει να διασφαλίσει πρακτικά πως θα βάλει έναν εργάτη στο χωράφι αύριο το πρωί, αλλά μεσοπρόθεσμα μπορεί να υπάρξουν μέτρα στήριξης των παραγωγών, όπως η επιδότηση της ασφάλισης των εργατών και άλλα, για να δώσει δουλειά σ’ αυτά τα παιδιά. Κίνητρα λοιπόν για τον παραγωγό, κίνητρα και για τον Έλληνα εργάτη, ώστε να δει αλλιώς την αγροτική εργασία. Ακόμα και επιδότηση του μεροκάματου, αντί της ανεργίας. Αυτό έχει εφαρμοστεί από δήμους στη Γαλλία. Προγραμμάτιζα ταξίδι για να δω αυτή την εφαρμογή από κοντά, αλλά με πρόλαβαν οι εξελίξεις».
ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗΣ: «Συναινέσαμε τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο υγεινομικό σκέλος αντιμετώπισης της κατάστασης, αλλά πλέον απαιτείται εθνικός σχεδιασμός για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Λευκή επιταγή δεν υπάρχει, ειδικά όταν βλέπουμε πως πολιτεύονται κάποιοι και σας ανέφερα πριν το νομοσχέδιο με τους μετακλητούς στην μεταναστευτική πολιτική».
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ: «Η πολιτική κατάντησε διαχείριση κατάστασης, ενώ θα πρέπει να είναι παραγωγή. Χωρίς όραμα και μόνο με διαχείριση προς όφελος δικών μας παιδιών και χώρων, είσαι ασήμαντος πολιτικά. Οι εμπνευστές της ιστορίας, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Κων/νος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, υπήρξαν σπουδαία ηγέτες γιατί ξεχώρισαν με το μεγάλο έργο και τις παρεμβάσεις τους. Έχουμε ζητήματα με το πως αντιλαμβάνεται κάποιος την πολιτική. Η ορθολογιστική πολιτική δεν οδηγεί σε κοινωνική ευημερία. Τα κράτη δεν είναι επιχειρήσεις. Αν θέλουμε κάτι τέτοιο, να ξέρουμε και τι να περιμένουμε. Δεν είναι όμως αυτό πολιτική. Οπότε ας είμαστε προσεκτικοί όταν επιλέγουμε».