Πρόκειται καθαρά για την δημοσιογραφική μου εκτίμηση, χωρίς να έχει προϋπάρξει η οποιαδήποτε επαφή μου με τον Ιταλό τεχνικό της ΑΕΛ και βασίζεται αποκλειστικά στις πληροφορίες που μου δίνει το ρεπορτάζ, σε συνάρτηση με την εικόνα της ΑΕΛ τον τελευταίο 1,5 μήνα.
Δεδομένων των επιστροφών στη διάθεση του Φέστα, για την 11άδα του κρίσιμου ματς του Σαββάτου με τον Παναιτωλικό, σίγουρα των Γιακιμόφσκι, Μπεν Χατίρα και πολύ πιθανόν του Νικολιά και του Γκράουρ, έστω κι αν Μουκάντζο και Μιλοσάβλιεβιτς γυμνάζονται μόνοι τους ακόμα, ο μεγάλος πονοκέφαλος ακούει στο όνομα Ζίζιτς.
Όσο κι αν προκαλεί έκπληξη να φαντάζει ο υψηλόσωμος Σέρβος στόπερ ως πρόβλημα που δεν θα ήθελε ο Ιταλός να αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή, έχω την αίσθηση πως έτσι ακριβώς είναι…
Κατ’ αρχάς, ο Ζίζιτς δόθηκε απ’ τη Δευτέρα ως ασθενής και βέβαιος απών, γεγονός που ακούγεται κάπως κι αν έχει αυτό που δεν θέλουμε να φανταζόμαστε, να ‘ναι καλά ο άνθρωπος, αλλά ενδεχομένως να προκαλέσει αλυσίδα προβλημάτων.
Πέρα όμως απ’ αυτό, που να ‘ναι καλά ο άνθρωπος κι όλοι τους στ’ αποδυτήρια της ΑΕΛ, η απουσία του από ένα κέντρο άμυνας που τόσο ταλαιπώρησε φέτος τους “βυσσινί” κι είδε κι έπαθε ο Φέστα για να το σουλουπώσει με το δίδυμο του Σέρβου με τον Μαξιμένκο, είναι θέμα.
Θα τον καλύψει ο Χουσίνο, που μόνο με τρεις πίσω έδειξε ασφαλής; Θα το καλύψει ο Ηλιάδης που θα τον κάψουν έτσι που τον διαχειρίζονται από θέση σε θέση; Θα τον καλύψει ο Μιχαήλ που μέχρι πρότινος ήταν έξω κι απ’ την εξέδρα; Σε κάθε περίπτωση, η στοιχειώδης χημεία που έδειξε να αναπτύσσει στα μετόπισθεν (με μελανή εξαίρεση το ματς στη Λαμία) η πεντάδα Νάγκι, Μπέρτου, Γιακιμόφσκι, Ζίζιτς, Μαξιμένκο, διαταράσσεται στην πιο καίρια θέση κι ουσιαστικά, η ελπίδα της δραστικής επίλυσης του προβλήματος βρίσκεται αλλού…
Βρίσκεται στον ηγετικό Κολομπίνο, που με τον Μπεν Χατίρα, τον βελτιωμένο Μιλοσάβλιεβιτς, τον σταθερό κι εργατικό Στίφλερ, ενδεχομένως τους Νικολιά και Γκράουρ και τους επιθετικούς που έχουν δώσει τελευταία στην ΑΕΛ 9 γκολ (Ντουρμισάι 3, Ακούνια 3, Νούνιτς 2, Πινακάς 1), όσα είχε βάλει δηλαδή όλη η ομάδα για 1,5 γύρο (!!!) , προκειμένου να κρατούν τη μπάλα με συνέπεια στα πόδια τους και να την μεταφέρουν ορθόδοξα κι αποτελεσματικά κοντά στην εστία του Παναιτωλικού.
Έτσι, όχι μόνο θ’ αποφύγουν συχνές επισκέψεις των φιλοξενουμένων στα καρέ του Νάγκι ή στατικές φάσεις γύρω-γύρω απ’ την περιοχή, μειώνοντας στο ελάχιστο τις πιθανότητες λάθους στα μετόπισθεν, αλλά θα βρεθούν και πολύ πιο κοντά στο βασικό ζητούμενο ενός αγώνα όπου αποκλειστικός στόχος είναι η νίκη… Να πετύχουν γκολ και να σπάσουν την απόλυτη αλλά αγχωμένη και εύθραυστη συγκέντρωση που θα έχει ο Παναιτωλικός μετά την αναπάντεχη 3άρα απ’ τη Λαμία, όσο το ματς είναι στο “μηδέν”.
Αυτή είναι μια πρώτη προσέγγιση για το νέο ματς της χρονιάς για τους “βυσσινί” κι ώσπου να μάθουμε οριστικά τις αποστολές, έπεται συνέχεια…