Μετά τα όσα αναπάντεχα έγιναν έπειτα από τον αγώνα της Τετάρτης στη Φιλιππούπολη, με την ξαφνική φυγή του Ακούνια και την γενικότερη αναταραχή που προκλήθηκε απ’ το πουθενά – τουλάχιστον για εμάς τους απ’ έξω – στ’ αποδυτήρια, νιώθω την ανάγκη να ξεκινήσω αυτό το σχόλιο συγχαίροντας τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ και τον προπονητή τους, που καταφέρνει να τους κρατάει ανεπηρέαστους, ενωμένους και συνεπείς στην αποστολή και το αγωνιστικό τους πλάνο.
Γιατί αυτό ήταν που κατά τη γνώμη μου έφερε τη νίκη σήμερα με 2-1 απέναντι στον Ολυμπιακό Β’, τη μοναδική ομάδα που κέρδισε τη φετινή ΑΕΛ και ταυτόχρονα, μια ομάδα σαφώς καλύτερη απ’ την αντίστοιχη του ΠΑΟΚ που πήρε «Χ»ινάρι στο Αλκαζάρ…
Οι «βυσσινί» έδειξαν από την αρχή ότι είχαν καθαρό μυαλό και σαφή συναίσθηση της αποστολής τους, που δεν ήταν άλλη απ’ τη νίκη, αλλά και του τρόπου με τον οποίο θα έφταναν σ’ αυτήν, στηριζόμενοι στην ομοιογένεια που παρουσιάζουν μ’ αυτό το καθιερωμένο από καιρό 4-3-3 και τον χαρακτήρα ενός σταθερού κορμού παικτών, γύρω απ’ τους οποίους μπορούν οι υπόλοιποι να αυξομειώνουν την απόδοσή τους.
Εν προκειμένω για παράδειγμα, καθοριστική ήταν στο α’ ημίχρονο η παρουσία του Ομάρ, που δεν θα ‘ταν σίγουρα ο ίδιος, όπως αντίστοιχα και ο Θεολόγου, αν Θεοδωρόπουλος, Γκοτζαμανίδης, Θ.Παπαγεωργίου και Όγκμποε δεν έφτιαχναν έναν κορμό ικανό να στηρίξει ακόμα και αναγκαστικές απουσίες σαν κι αυτή του Ηλιάδη ή του Γιάκου, που έμεινε για κάποιον λόγο στον πάγκο και φυσικά του Ακούνια, του δεύτερου σκόρερ της ομάδας, που διεγράφη απ’ τη μια στιγμή στην άλλη!!!
Αυτό το τελευταίο το κατάφερε έστω και συμπτωματικά – αυτό θα φανεί στην πορεία – παίρνοντας γκολ από δύο παίκτες που δεν είχαν σκοράρει μέχρι σήμερα, τον Ραμίρες (αντικαταστάτης του Γιάκου ως εσωτερικός μέσος), που επιτέλους έκανε αισθητή την παρουσία του και του Θανάση Παπαγεωργίου, που διαπρέπει σαν 6άρι απ’ όταν ήρθε ο Γκουτσίδης κι είχε αυτή τη φαεινή έμπνευση…
Φυσικά, η νίκη θα μπορούσε να είναι πολύ πιο άνετη, όπως έδειχνε ως το 60’, αν η τεχνική ηγεσία δεν έπαιρνε το οριακό ρίσκο να αντικαταστήσει από νωρίς τους δύο… αναντικατάστατους της φετινής 11άδας, τον ποιοτικότερο όλων και κλειδί του τρόπου παιχνιδιού της ΑΕΛ, Κολομπίνο και του αρχισκόρερ και επιθετικού θωρηκτού, Όγκμποε!!!
Τώρα, γιατί το έκανε με το ματς στο 2-0 και μισή ώρα αγώνα μπροστά, δεν το ξέρω… Αν έπρεπε να αντικατασταθούν για κάποιο λόγο, εκείνη που εκτίθεται είναι φυσικά η διοίκηση, για την αποδυνάμωση του ρόστερ και την μη πραγματοποίηση χειμερινών μεταγραφών, αφού δεν υπάρχουν – όπως πολλές φορές γράψαμε – ικανά back up γι’ αυτές τις δύο ποδοσφαιρικές κολώνες.
Τα μέτρα που σταδιακά πήρε στο γήπεδο ο Ολυμπιακός με την έξοδό τους, ίσως και πάλι να μην έκαμπταν την γεμάτη αυτοπεποίθηση άμυνα της ΑΕΛ, την μακράν καλύτερη του πρωταθλήματος, αν δεν έρχονταν κι αυτό το τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά πέναλτι που τους δόθηκε, το οποίο – όπως είπε ακροατής του PRESSing 90.1 σε μήνυμά του – είναι δεν είναι, πρόκειται για πέναλτι που παραδοσιακά μόνο σε «γαύρους» δίνεται, για να καρδιοχτυπάει ο αντίπαλος σε κάθε μαρκάρισμα!!!
Τιμή και δόξα λοιπόν σε παίκτες και προπονητή και για την υπομονή και για την ψυχραιμία και για την προσπάθεια που τους κρατάει έναν γύρο αήττητους και για τα ρίσκα που θέλοντας και μη ίσως να παίρνουν και φυσικά, για το θετικό αποτέλεσμα που έφερε τον Γκουτσίδη στο προσωπικό 8-2-0 και την ΑΕΛ, έστω και πρόσκαιρα, πιο κοντά (-3) στην Βέροια, της οποίας ο αγώνας αναβλήθηκε…
Και μια κι αναφέραμε τον PRESSing 90.1, παραθέτουμε και τα ηχητικά του σημερινού LIVE, όπου μπορείτε ν’ ακούσετε αναλυτικά όλα τα σχόλια εμού και των ακροατών στη διάρκεια του αγώνα, αλλά και όσα σημαντικά αναφέραμε στο pregame:
