Ας ξεκινήσουμε από μια γρήγορη ανακεφαλαίωση των προηγούμενων…
Πρόπερσι, μπαίνοντας στο 2020 και παρέα φυσικά με τον Γρηγορίου, διέλυσαν στα καλά καθούμενα την ομάδα που ήταν 4η στην βαθμολογία της SL1 τα Χριστούγεννα του ’19, αλλάζοντας το μισό ρόστερ και χάνοντας την ευκαιρία με δυο σωστές μεταγραφικές κινήσεις να διεκδικήσουν έστω και κατά λάθος – αφού οι δανεικοί Ουάρντα, Κάτσε ήταν πρωτοβουλία Σαββίδη – την έξοδο στην Ευρώπη.
Στη συνέχεια, αφού διέλυσαν το καλοκαίρι και τ’ αποδυτήρια, με τον πρόεδρο να στέλνει προπονητή να καταθέσει κατά ποδοσφαιριστή στις Επιτροπές κι εκείνος να πηγαίνει, ξεκίνησαν τη σεζόν μέσα στη μετριότητα. Κατά συνέπεια, άρχισαν ποδοσφαιριστές να φεύγουν στα καλά καθούμενα, ώσπου έφυγε κι ο Γρηγορίου για να φέρει τον Τάτση να μας βγάλει στην Ευρώπη. Αποτέλεσμα, δέκα ματς χωρίς νίκη με τον φέρελπι στον πάγκο κι έπειτα, σωρός αλόγιστων μεταγραφών πανικού, σε σημείο που η ομάδα πάλευε να σωθεί με μια ανέτοιμη 11άδα νεοφερμένων ξένων.
Κι ήρθαμε στα φετινά, που η ΑΕΛ ξεκίνησε με τον Φρατζέσκο αλλά πρωτάθλημα δεν πρόλαβε ο έρμος, γιατί ο πρόεδρος του έστειλε ένα άκρως διαλυτικό και πάλι για τα’ αποδυτήρια εξώδικο και θυμήθηκε ταυτόχρονα ότι ο Φυντάνης είναι ο καλύτερος προπονητής που θα μπορούσε να έχει την δεδομένη στιγμή…
Και κάπου εκεί αναλαμβάνει ο φίλος μου ο Γιάννης Μπ., που ορμώμενος από ένα αντίστοιχο θέμα που είχα κάνει πρόσφατα, με παίρνει χθες το πρωί (έχει σημασία το πρωί) τηλέφωνο και μου λέει:
- “Κάθισα κι έκανα μια πρόχειρη στατιστική ανάλυση της ως τώρα παρουσίας της ΑΕΛ στο πρωτάθλημα. Με Φυντάνη 8 ματς, αποτελέσματα 3-4-1 και 9-4 γκολ. Με Γκουτσίδη 9 ματς, 7-2-0 τα αποτελέσματα, 14-1 τα γκολ. Απώλειες στα τέσσερα 0-0 με Πιερικό, ΑΣΑ, Θεσπρωτό, ΠΑΟΚ Β’, στα δύο 1-1 με Ηρακλή, Βέροια και στη μοναδική ήττα 1-0 με Ολυμπιακό Β’. Συνολικά, η ομάδα με την μακράν καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, δεν σκόραρε σε 5 ματς και σε 4 έβαλε μόλις 1 γκολ κι εκεί είναι η διαφορά μας απ’ τη Βέροια. Με στοιχειώδη βελτίωση μεσοεπιθετικά, έχοντας ήδη στην κορυφή έναν καλό σκόρερ, δεν θα είχαμε αντίπαλο”.
- “Άρα που καταλήγουμε;” του ανταπάντησα και συμφώνησε… “Ότι πέραν του διαλυτικού εξωδίκου στον Φρατζέσκο, φέτος έγιναν ακόμα δύο ποδοσφαιρικά εγκλήματα για να συμπληρώσουν όλα τα προηγούμενα. Πρώτον έφερε στα καλά καθούμενα τον ακατάλληλο για άνοδο χωροφύλακα Φυντάνη και δεύτερον, άφησε την ομάδα και τον Γκουτσίδη χωρίς χειμερινές μεταγραφές, δηλαδή χωρίς την απαραίτητη ενίσχυση μ’ έναν ποιοτικό δημιουργικό χαφ κι έναν ακόμα αποτελεσματικό φορ και χωρίς καν ένα σοβαρό back up του Όγκμποε και του Κολομπίνο”!
Είπαμε κι άλλα φυσικά γύρω απ’ τα παραπάνω, χωρίς εκείνη την ώρα να ξέρουμε το παρακάτω… Δηλαδή, ότι σε λίγες ώρες απ’ όταν τα συζητούσαμε όλα αυτά, θα μαθαίναμε στα καλά καθούμενα ότι η ομάδα αποδυναμώνεται κι άλλο μεσοεπιθετικά, καθώς αποπέμπεται ο Ακούνια, ένα απ’ τα υψηλότερα συμβόλαια και δεύτερος σκόρερ της ομάδας με 5 γκολ, το τελευταίο εκ των οποίων έδωσε πρόσφατα την κρίσιμη νίκη στα Τρίκαλα.
Αλλά τι θέλει κι ο Γιάννης και τα ψάχνει, τι θέλω κι εγώ και τα γράφω; Αυτόν έχουμε πρόεδρο, που λεν ακόμα κάποιοι, τι να κάνουμε; Σωστά;
Ε τότε, ας πάψουμε να μιλάμε ακόμα και για τα αυτονόητα…