Μείζον το θέμα που θίγει ο Λαρισαίος φίλος, ακροατής και αναγνώστης με το μήνυμα που μου έστειλε, κυρίως γιατί ουδείς δίνει κι ούτε πρόκειται να δώσει σημασία για να αντιμετωπιστεί, απ’ τη στιγμή που η λεγόμενη ηλεκτρονική διακυβέρνηση, όσα καλά κι αν έχει, προχωράει ακάθεκτη…
Διηγείται λοιπόν ο συμπολίτης και παραθέτει τα πιο πάνω ντοκουμέντα (σ.σ. ομολογώ ότι το κείμενο, όσο ωραίο κι αν ήταν, το σινιάρισα κάμποσο γιατί δεν μας έπαιρνε για δημοσίευση, για… ευνόητους λόγους):
«Προχθές, Πέμπτη πρωί, ξυπνάω, πίνω τον καφέ μου και φεύγω για δουλειά που ακόμα την έχω, δόξα τω Θεώ κι ας πληρώνομαι έναντι, όποτε να ‘ναι κι όσα να ‘ναι. Ο μόνος του ιδιωτικού τομέα είμαι; Πριν ακόμα ξεσκουριάσω, μου ‘ρχεται – καλώς – ειδοποίηση απ’ την ΔΕΥΑΛ που ξέρω ότι χρωστάω, για να πληρώσω τα ληξιπρόθεσμα. Να ‘ναι καλά που κάνει χρήση του κινητού και με ειδοποιεί να ‘χω το νου μου, μην και μου το κόψουν, αλλά…
Ίδια Πέμπτη, απομεσήμερο πια, κατά τις 3.30-4 μ.μ., ενώ χαλάρωνα με την κοιλιά τούρλα απ’ τη διπλή μακαρονάδα, χαμηλώνοντας στο ελάχιστο την ένταση σταθερού και κινητού μη με ψάξουν εισπρακτικές και λοιπές επιχειρήσεις, με άκομψες σε ώρες κοινής ησυχίας προωθητικές προτάσεις, σκάει email από ΔΕΗ ebill με ανατιμημένο οικιακό λογαριασμό το ύψος του οποίου δεν μαρτυράω, για να μην είμαι εγώ που παίρνω στο λαιμό μου κι όσους δεν είδαν ακόμη για τι πράγμα ακριβώς μιλάμε.
Μου ‘φτασε η πένα στο λαιμό κι η σάλτσα βγήκε απ’ τη μύτη!
Με τα πολλά η μέρα βγήκε με κόπο και ένταση, για να προλάβω να τακτοποιήσω εκκρεμότητες της δουλειάς και λοιπές υποχρεώσεις για σκυλιά και γατιά κι έπεσα μοιραία πτώμα απ’ την κούραση πριν τα μεσάνυχτα, σκοπεύοντας να ‘μαι στο πόδι ακόμα νωρίτερα απ’ ότι συνήθως το πρωί της Παρασκευής, σήμερα δηλαδή, να δω με λίγο πιο καθαρό μυαλό πως θα βάλω μια σειρά…
Που να φανταστώ ο πολίτης, ότι το πρώτο που θα ξεκολλούσε την τσίμπλα απ’ το μάτι ανοίγοντας αξημέρωτα το κινητό, με ώρα αποστολής 02:51 παρακαλώ, θα ‘ταν email με τον διμηνιαίο λογαριασμό σταθερού τηλεφώνου;
Τον ΟΤΕ σας και τις γραμμές σας, έσκουξα σαν άλλος Χάρυ Κλυνν… Άι σιχτίρ!!!
Καταλαβαίνετε ρε; Τρεις λογαριασμούς τον έναν μετά τον άλλον σε λιγότερο από 16 ώρες και πότε; Πρωί για καλημέρα, απομεσήμερο για χώνεψη και άγρια χαράματα για όνειρα γλυκά, λες και πρόκειται για παλιό μπιλετάκι στα μπουζούκια…
Καλή η ηλεκτρονική διακυβέρνηση φίλε, αλλά είναι ψυχρή, άχρωμη και άοσμη. Δε νιώθει. Όπως φυσικά κι όσοι προγραμματίζουν τα διαβολομηχανήματά τους, χωρίς το λογισμικό να λαμβάνει υπόψη πως ερχόμαστε από οικονομική κρίση, ζούμε σε πρωτοφανείς συνθήκες πανδημίας όπως οι ίδιοι τη λένε, δεν ξέρουμε προς τα πού να γυρίσουμε κι έχουμε και μια γ@μ#μένη ψυχολογία που ρημάζοντάς την, δεν έχουν την παραμικρή ελπίδα ουσιαστικής ανταπόκρισης από εμάς».
Ασφαλώς και δεν έχω να σχολιάσω τίποτα παραπάνω, παρά μόνο να παραθέσω μήνυμα ακροάτριας του «Ιπτάμενου Τσίρκου» σήμερα στον Pressing 90.1, που σχολιάζοντας το χθεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού έγραψε κάτι που κουμπώνει περίφημα:
«Λέτε το πρόβλημα της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού να είναι όντως αν θα μπορεί να πάει στα εμπορικά καταστήματα για ψώνια ή αν θα κάνει Χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν σε κάποιο κέντρο διασκέδασης; Μάλλον εγώ ζω αλλού»!!!