«Ξένοι» ήταν και οι δύο. …αυτός ήρθε στη Λάρισα πριν από πέντε χρόνια. Λουστραρισμένος, γραβατωμένος, περιβεβλημένος με τον μανδύα του νόμου, να τονίζει διαρκώς ότι είναι ένας «έγκριτος ποινικολόγος», να διαλαλεί ο ίδιος ότι έχει «μεγάλο κύρος και αξιοπρέπεια», να μιλάει συνέχεια και να ανακοινώνει επί παντός του επιστητού. Ετών 70.
Εκείνος, ήρθε στη Λάρισα πριν δυόμισυ χρόνια, απόφοιτος της Νομικής και της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ, με μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Ιστορία του Δικαίου και γλώσσες την Ελληνική, Αγγλική, Γερμανική, Ολλανδική και Τουρκική, σεμνός και μετρημένος, με λίγα λόγια και πολλά έργα. Ετών 50.
…αυτός, ανέλαβε την ομάδα της ΑΕΛ, μιας ομάδας –συμβόλου για την πόλη, με ιστορία, πολυτάραχη διαδρομή, θριάμβους και ήττες, πάντα και σταθερά σε μεγάλη αλληλεπίδραση με τους κατοίκους της περιοχής.
Εκείνος, ανέλαβε την τοπική Εκκλησία, με ισχυρή παράδοση και βαθιές ρίζες στην κοινότητα, με μεγάλη σύνδεση με τους πολίτες, αλλά και με σκιές και μεγάλες πληγές από το παρελθόν, όταν αντιμάχονταν ακόμη χωρισμένοι στα δύο οι χριστιανοί της πόλης- κάτι σαν τους «μαχητές» και «διάσημους», στο πιο πρωτόγονο όμως….
….αυτός, λίγο μετά την έλευσή του στην πόλη, άρχισε τις διαμάχες, τις ανακοινώσεις, τα μέτωπα, τον πόλεμο σε όλους όσοι δεν συμφωνούσαν με αυτά που εκείνος πρεσβεύει με δηλώσεις κατάπτυστες, πεζοδρομιακές και κυρίως άκρως προσωπικές, σχολιάζοντας προσωπικά τον κάθε άνθρωπο που έπιανε στο τεράστιο και τρομακτικό στόμα του, σχολιάζοντας ότι είναι γκεϊ, ότι έχει κυτταρίτιδα, ότι είναι αμόρφωτος, ότι είναι καταραμένος από το Θεό γιατί έμεινε άτεκνος, σχολιάζοντας ακόμη τη φορολογική του δήλωση και ότι είναι φτωχός, την καταγωγή του αποκαλώντας τον «κ@λ@βλάχο», τις σπουδές του, την οικογένειά του, τα παιδιά του, το σώμα του, ακόμη και ….τα δόντια του !!!
Εκείνος, λίγο μετά την έλευσή του, πραγματοποίησε μνημόσυνο στον τάφο του μακαριστού Μητροπολίτη Ιγνατίου, τον οποίο διαδέχθηκε, αλλά έκανε και μια υψίστου συμβολισμού κίνηση, μεταβαίνοντας στο Μοναστήρι του Αγ. Δημητρίου στο Στόμιο και πραγματοποιώντας μνημόσυνο στον τάφο του μακαριστού Μητροπολίτη Θεολόγου, ανοίγοντας έτσι μια τεράστια αγκαλιά, που ένωσε την πόλη και χάραξε τον καινούριο δρόμο της ενότητας, κηρύσσοντας την αγάπη και την πίστη
…αυτός, δίχασε την πόλη, την μοίρασε, την τορπίλισε, έβαλε κατά ανθρώπων της και των αρχών της, του δημάρχου, φορέων, πολιτών, χρησιμοποίησε όλους τους τρόπους για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, οδηγώντας την ομάδα της ΑΕΛ σε ψυχολογικό και βαθμολογικό μαρασμό και τον υπέροχο κόσμο της, μακριά της, μακριά από το γήπεδο, μακριά από τα νέα της, μακριά από τους αγώνες της, απομάκρυνε την ομάδα προσπαθώντας να την αποσπάσει από τον ιστό της ίδιας της πόλης, όπου μόνο ανήκει, να την μετατρέψει από ιστορία σε επιχείρηση, από αγάπη σε υπολογισμό, μέχρι να έλθει η έκπτωση στην ψυχή και η λήθη στη μνήμη των ανθρώπων….
Εκείνος, έγινε πρόσφατα Δημότης της Πόλης της Λάρισας. Ο Δήμαρχος Λαρισαίων, του παρέδωσε το έγγραφο της μεταδημότευσής του, εκ μέρους όλης της πόλης . Από την ημέρα της ενθρονίσεώς του στην πόλη, είχε εκφράσει την επιθυμία αυτή, ενώ την αίτησή του την υπέγραψε στην πρώτη του εθιμοτυπική επίσκεψη στο Δημαρχείο .
…αυτός, δηλώνει με κάθε ευκαιρία, ότι θα γίνει δημότης της πόλης και ότι θα μείνει στη Λάρισα για πάντα, γιατί λέει ότι αγαπά τη Λάρισα και λέει ότι επιλέγει να γίνει μόνιμος κάτοικος της πόλης. Τα ίδια δήλωνε βέβαια και όταν ήταν στην Πάτρα, στην ομάδα της Παναχαϊκής…
Εκείνος, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος, όταν παρέλαβε το έγγραφο της μεταδημότευσής του, ήταν φανερά συγκινημένος που και τυπικά πλέον, ανήκει στην πόλη που αγαπά. Όλοι τον πίστεψαν και όλοι ένιωσαν μόνο χαρά για αυτό το θαυμάσιο νέο..
…αυτός, ο Αλέξης Κούγιας, αν και όταν κάνει την μεταδημότευση, αναρωτήθηκε ποτέ, ποιος αλήθεια θα πιστέψει ότι αγαπά την πόλη και τους ανθρώπους της, ότι έρχεται για να φέρει ειρήνη, αγάπη, ότι έρχεται για να προσθέσει, για να δημιουργήσει, για να προσφέρει, ότι έρχεται για να ενώσει ;
Η μεταδημότευση του Μητροπολίτη στα αυτιά της πόλης, ήχησε σαν ευχή.
Η μεταδημότευση του Κούγια , στα αυτιά της πόλης, ήχησε σαν απειλή.
Εκείνος είναι Λαρισαίος.
Ο ..άλλος, θα μείνει πάντα ξένος.
Δύο παράλληλοι βίοι¸ χωρίς να τέμνονται πουθενά!