Με ένα γκολ που το λες τυχερό αλλά όχι και τυχαίο, μια ομάδα που είχε όσα ακριβώς σας έγραψα πριν το ματς ότι έχει, επιβλήθηκε μιας άλλης ομάδας που είχε μεν περισσότερη εμπειρία και βαθμολογικό κίνητρο, αλλά ήταν από μια έως δύο σκάλες κάτω σε ταχύτητα και ενέργεια και το κυριότερο…
Είχε στον πάγκο της έναν συνταξιούχο αστυνομικό, τη στιγμή που η νικήτρια είχε έναν πρώην μαέστρο των αγωνιστικών χώρων, που αν και Αργεντινός, στον τόπο που μεγαλούργησε ποδοσφαιρικά, τη Μαγιόρκα, θεωρείται κάτι σαν τον Τσάβι στην Βαρκελόνη!!!
Και να φανταστεί κανείς ότι ο Κούγιας είπε πως ξανάφερε τον Φυντάνη γιατί είναι ο καλύτερος που έχει δει σε κοουτσάρισμα αγώνα, για να τον στήσει στον τοίχο μια εβδομάδα πριν παρά τη νίκη και να τον δει σήμερα να θέλει να γυρίσει το ματς ρίχνοντας ταυτόχρονα στον αγώνα δύο δεξιά μπακ…
Τέλος πάντων, η ουσία είναι πως με αδύναμο κρίκο την δημιουργική στα χαρτιά τριάδα των Μαυριά, Συμελίδη, αλλά και Νικολιά, παρότι προέρχονταν από τραυματισμό, ό,τι και να γινόταν με κυκλοφορία και πρεσάρισμα, η μπάλα δεν περνούσε σωστά στον Όγκμποε, κάτι που έκανε για πρώτη και τελευταία φορά στο ματς η αλλαγή Ακούνια, στη μοναδική ευκαιρία των “βυσσινί” στο 76′!!!
Όταν μάλιστα μετά το 70′ κουράστηκε κι ο κακός με τη μπάλα Κολομπίνο, που έκοβε με “επαγγελματικά” φάουλ τις κόντρες των γρήγορων, ταλαντούχων, οργανωμένων και πειθαρχημένων πιτσιρικάδων του Ιμπαγάσα, ήρθε το μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρεις και του… Κωστή (σ.σ. είναι κι αυτός ο διάολος που σπάει το ποδάρι και σκοράρουν σε βάρος της ΑΕΛ οι πρώην παίκτες της), αφού προηγουμένως άφησαν αδιάβαστο τον καταταλαιπωρημένο Μπέρτο…
Αλήθεια τώρα, με Φυντάνη στον πάγκο, Μπέρτο για δεξί μπακ και το μαχαίρι του προέδρου να σκιάζει τον λαιμό όλων των υπολοίπων ακόμα και μετά από επιτυχημένα αποτελέσματα, με όσα κι αν προδίδουν οι συγκεκριμένες επιλογές ως προς την ανύπαρκτη φιλοσοφία τους, πιστεύει κανείς πως μπορεί αυτή η ομάδα να παίξει δημιουργικό ποδόσφαιρο όποτε χρειάζεται και μάλιστα σε διάρκεια, ώστε να ανεβεί “μαρς” στην SL1;
Ήρεμα ρωτάω…
Για περισσότερες λεπτομέρειες κι ώσπου να τελειώσει το μέτρημα ως το 1.000 (σ.σ. τι γελάτε ρε, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ), παραπέμπω στα ηχητικά του Pressing 90.1, από το σημερινό 3ωρο αγωνιστικό live, όπου δεν έμεινε τίποτα που να μην ειπωθεί στον χρόνο του:
Bonus, για των λόγων το αληθές, το βίντεο με τα στιγμιότυπα του αγώνα: