Είπα να μην το γράψω 2-3 μέρες τώρα… Είπα μήπως διατυπωθεί από κανέναν άλλον… Αλλά μπααα…
Ούτε είδα να το γράφουν, ούτε άκουσα να το λένε, αλλά είναι προφανές ότι φέτος η ΑΕΛ την Ευρώπη την έχει στο τσεπάκι!
Το είπε άλλωστε ο ίδιος ο πρόεδρός της, αλλά δεν το καταλάβατε, πτωχοί Λαρισαίοι…
Κι όμως, αρκεί να ψάξετε λίγο πίσω απ’ τις λέξεις, εκεί που πάντα μα πάντα βρίσκεται ο Αλέξης, που τις λέει κιόλας και τελειωμό δεν έχει!
Είπε λοιπόν προχθές, που εκείνος μόνο απ’ όλους τους παράγοντες χάρηκε δημόσια για την διάλυση της Κέρκυρας και των λοιπών παλαιών παραρτημάτων (σ.σ. γιατί ελεγχόμενες ομάδες δεν έπαψαν να υπάρχουν και βάλτε με το νου σας ποια μπορεί να είναι σήμερα), χωρίς να έχει επί της ουσίας άδικο για τον ρόλο που επί χρόνια επιτέλεσαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο και κάποιες άλλες πλέον επιτελούν στη θέση τους:
“Όλες αυτές οι βρώμικες ομάδες που ευτυχώς σιγά-σιγά εξαφανίζονται, τις έζησα στο πετσί μου ως ιδιοκτήτης του ΠΑΣ Γιάννενα, της Παναχαϊκής, αλλά και της Λάρισας, την χρονιά που ανεβήκαμε στην Super League και δεν μπορώ να ξεχάσω τις Κυριακές που γυρνούσα απογοητευμένος είτε στην βόρεια Ελλάδα, είτε στην νότια Ελλάδα, μετά από αγώνες με στημένους – βρώμικους διαιτητές από την Κομοτηνή μέχρι τον Πλατανιά της Κρήτης και να με παίρνουν τα άγρια μεσάνυκτα στο τηλέφωνο από απόκρυψη όλοι οι βρώμικοι συνεργάτες του συνεργείου και να με ειρωνεύονται που για άλλη μία φορά στήσανε και εμένα και τις ομάδες μου”.
Δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση και ξεπερνώντας το γεγονός ότι την ομάδα του την λένε ΠΑΕ ΑΕΛ και όχι Λάρισα, μας λέει:
Με τον ΠΑΣ και την Παναχαϊκή αυτές οι κακορίζικες και τα αφεντικά τους δεν μ’ άφησαν να βγω καν στην Α’ Εθνική, ενώ με την ΑΕΛ του ενός πρωταθλήματος του ’88 και των δύο κυπέλλων, αλλά το δεύτερο μην το δίνετε σημασία γιατί κατακτήθηκε υπό την ηγεσία αυτουνού του δράκουλα που μου έπινε πέντε χρόνια το αίμα, ενώ φέτος που δεν μου το πίνει θα πάρω επιτέλους τη σκάλα που θα με ανεβάσει σε ψηλότερο μεταγραφικό ράφι και θα δείτε εσείς, αλλά τώρα που ψόφησαν μια-μια οι κατσίκες του γείτονα, θα καταφέρω σίγουρα να βγω με την ΑΕΛ στην Ευρώπη, αφού αυτές έφταιγαν τόσα χρόνια, μαζί φυσικά με τον Γιαννάκη τον Παπαδόπουλο, που μιζεριάζαμε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και δεν σαρώναμε τις διακρίσεις, όπως συνέβαινε κατά κόρον με την ΑΕΛ της εποχής Καντώνια, απ’ την οποία έχω φέτος την αμέσως χειρότερη ομάδα.
Καταλάβατε;