Η πλήρης ανάπτυξη του παραπάνω τίτλου θα μπορούσε να έχει ως εξής:
- Ζητείται… Ένας «κασκαντέρ» για τη θέση του αριστερού οπισθοφύλακα της ΑΕΛ ή
- Ας βρεθεί… Ένας «κασκαντέρ» για τη θέση του αριστερού οπισθοφύλακα της ΑΕΛ
μπας και ησυχάσουμε, αφού όποιος έρχεται εδώ και μια πενταετία στην ομάδα κι αγωνίζεται στη συγκεκριμένη θέση, αν μη τι άλλο, ζει επικινδύνως!!!
Τελευταίο παράδειγμα… επικινδυνότητας, είναι η σχεδόν ταυτόχρονη ανακοίνωση της απόκτησης του νεαρού και ταλαντούχου Μαϊντανού απ’ την Καβάλα, που δεν μας φταίει και σε τίποτα το παιδί, με την κυκλοφορία της είδησης ότι ο Μούζεκ ειδοποιήθηκε να λύσει το συμβόλαιό του με τους «βυσσινί», οι οποίοι υποτίθεται τον απέκτησαν, μαζί με τους υπόλοιπους του Γενάρη, για να φτιάξει τον κορμό της επόμενης περιόδου.
Σημειώστε πως ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Μούζεκ ήταν ο υπ’ αριθμόν «10» αριστερός μπακ που απέκτησε η ΑΕΛ την τελευταία δεκαετία, που έγιναν «11» με τον Φιλίπ Στελιάνο και «12» πλέον με τον Μαϊδανό κι ενώ πέντε ακόμη ποδοσφαιριστές έχουν παίξει έστω κι από ανάγκη σ’ αυτή τη θέση, έστω για κάποιο χρονικό διάστημα ενός αγώνα, σ’ αυτή την ίδια πενταετία.
Για την ακρίβεια, σαν αριστερά μπακ αποκτήθηκαν και (οι περισσότεροι) αγωνίστηκαν οι Κοντοχρήστος, Μονιάκης, Γουάλας, Κόντορ, Παπαδόπουλος, Χούμπτσεφ, Γιακιμόφσκι, Ζίβκοβιτς, Στάνκοβιτς, Μούζεκ, Στελιάνο (και τώρα Μαϊδανός), ενώ έχουν χρησιμοποιηθεί… υπηρεσιακά και οι Ποτουρίδης, Γκοϊκοβιτς, Μασούρας, Ρέντζας και Καρανίκας.
Μάλιστα κύριοι, 17 συνολικά αριστεροί οπισθοφύλακες έχουν χρησιμοποιηθεί ή αποκτηθεί απ’ την ΠΑΕ ΑΕΛ σε χρονικό διάστημα 5 ετών κι ενός μήνα, κάποιοι εκ των οποίων έφυγαν κακώς, χωρίς φυσικά να μάθουμε ποτέ τον λόγο.
Μιλάμε για την αποθέωση του προγραμματισμού και της ποδοσφαιρικής ορθοδοξίας, της ομάδας ενός προέδρου που κατά τα λεγόμενα του ιδίου, όταν βρίσκει μπάλα δεν την πάει στο τμήμα!!! Που την πάει δεν έμαθα ακόμα, αλλά που θα μου πάει…