Είναι διάχυτη η εντύπωση ότι πολλοί από αυτούς που βγαίνουν σήμερα και ισχυρίζονται ότι «δεν γνωρίζουν τι έκανε ο Λιγνάδης», ακόμα χειρότερα ισχυρίζονται ότι «δεν γνωρίζουν καν τον Λιγνάδη», τον γνωρίζουν και μάλιστα πολύ καλά.
Το χειρότερο όμως είναι ότι τους γνωρίζει και αυτός. Κάποιους μάλιστα ίσως τους γνωρίζει «πολύ καλά». Εκεί λοιπόν που έτρεχαν να φωτογραφηθούν δίπλα στον Δημήτρη Λιγνάδη, να διασκεδάσουν μαζί με το Λιγνάδη, να περάσουν καλά μαζί με το Λιγνάδη, τώρα τον αποφεύγουν σαν την λέπρα.
Φυσικά αυτό δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Έχει συμβεί κι αλλού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Τζέφρι Επστάιν. Που πολλοί ισχυροί των ΗΠΑ συνωστίζοντο για να φωτογραφηθούν μαζί του, για να συμμετέχουν στις χλιδάτες νύχτες του. Όταν όμως το σκάνδαλο ξέσπασε, όχι μόνο έκαναν ότι δεν τον γνώριζαν, αλλά τον καταδίκασαν κιόλας
Αυτός λοιπόν εάν κρατούσε κόσμο στα χέρια του. Δύο προέδρους, έναν νυν, έναν πρώην και δεκάδες πανίσχυρους. Νόμιζα λοιπόν ότι θα την γλυτώσει. Ακριβώς επειδή κρατούσε στα χέρια του τα άπλυτα πολλών.
Και όμως, δεν πρόλαβε να βγάλει άχνα. Τον αυτοκτόνησαν μέσα στο κελί του, παρά το ότι βρισκόταν με εισαγγελική εντολή υπό εικοσιτετράωρη παρακολούθηση και φύλαξη. Τα στοιχεία τα πήρε στον τάφο του. Και τώρα οι ισχυροί είναι ελεύθεροι και στο απυρόβλητο. Να καταδικάζουν τον κάθε Επστάιν.
Η λάμψη και η χλιδή είναι ίδια παντού. Όπως και η ατιμωρησία των ισχυρών. Πολλές φορές, κάποιος νιώθει πανίσχυρος εάν κρατάει μία σφαίρα. Έχει την ψευδαίσθηση ότι τα βουβάλια θα τον κρατήσουν στο απυρόβλητο, ακριβώς επειδή την διαθέτει. Η ιστορία όμως έχει δείξει ότι απέναντι στα βουβάλια εάν δεν ρίξεις την σφαίρα έγκαιρα, θα την βρεις στο κεφάλι σου.
trelokouneli.gr
