Πάει μια ολόκληρη εβδομάδα εφαρμογής του νέου κορονωραρίου, που θέλει την εστίαση στη Λάρισα να “κλειδώνει” στις 12 τα μεσάνυχτα και οι συνέπειες για καταστηματάρχες και εργαζόμενους είναι κάτι παραπάνω από καταστροφικές, όπως οι ίδιοι περιγράφουν στο pressing.gr!
του ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΟΥΜΑΡΗ
Βέβαια, η οικονομία της πόλης θα δει αργότερα τις συνέπειες που βλέπουν σήμερα όσοι έχουν ή δουλεύουν σε καφέ, μπαρ, εστιατόρια, ταβέρνες και τα συναφή, οι οποίες θα είναι προσθετικές σ’ εκείνες του lockdown και με ανυπολόγιστο κόστος σε πολλά επίπεδα.
“Με όλα τα δεδομένα του τρόπου ζωής της πόλης στο τραπέζι, είναι γεγονός πια πως στις βραδινές παρέες δεν διπλώνει παραγγελία”, μας λέει ο Χ.Κ., ιδιοκτήτης νεανικού καφενείου, εξηγώντας πως “οι παραγγελίες σταματάνε ουσιαστικά απ’ τις 11 μ.μ. για παρέες που έρχονται από 9-10 μ.μ. το πολύ. Περιττό να πω φυσικά ότι δεν διπλώνει πλέον παρέα σε τραπέζι. Σε αριθμούς αυτό σημαίνει τουλάχιστον 40% πτώση του βραδινού τζίρου κι αν θέλουμε να το αναγάγουμε συνολικά στη μέρα, θα πρέπει να ορίσουμε τις απώλειες κοντά στο 50%. Κι όλα αυτά αναφέρονται στους τζίρους μετά το lockdown, για να ξέρουμε και τι λέμε. Φαντάσου τι συμβαίνει με τα καταστήματα που δουλεύουν μόνο βράδυ”.
Ιδιοκτήτης ενός τέτοιου καταστήματος, ενός μπαρ που δίνει και τη μέρα κανέναν καφέ, αλλά λειτουργεί κυρίως για το βράδυ και με οργανωμένη κουζίνα, είναι ο Β.Λ., ο οποίος προσδιορίζει την απώλεια του ημερήσιου τζίρου λόγω κορονωραρίου στο 70%, δικαιώνοντας τον προηγούμενο συνάδελφό του.
“Στο θέμα που θα κάνετε βάλτε φωτογραφία μια βόμβα κι από δίπλα κάποιους ν’ ανάβουν το φυτίλι”, τονίζει με πικρό χαμόγελο και συνεχίζει: “Ξέρεις τι σημαίνει κλείνω στις 12 τα μεσάνυχτα; Σημαίνει πως απ’ τις 11 μ.μ. κλείνω κουζίνα κι απ’ τις 11.30 μ.μ. μαζεύω λογαριασμούς και τραπέζια, για να προλάβω το χρόνο και να μην έχω και το άγχος του προστίμου. Πες μου λοιπόν εσύ από που θα επιβιώσει ένα μαγαζί που ουσιαστικά υποδέχεται πελάτες απ’ τις 10 μ.μ. και μετά. Πάλι καλά που η πλειοψηφία του κόσμου κατανοεί και είναι συνεργάσιμοι”.
Τα ίδια ακριβώς νούμερα ακούσαμε στην πορεία απ’ όλους όσοι “τρέχουν” παρεμφερείς επιχειρήσεις, ενώ ίδια είναι και η άποψη μεταξύ των εργαζομένων, όσων έχουν απομείνει να δουλεύουν με πολύ πιο σύντομα ωράρια, χωρίς “τυχερά” και χωρίς ποσοστά απ’ τις ανύπαρκτες άνω ενός ορίου παραγγελίες.
“Είμαι 30 ετών, ξεκίνησα πριν δύο χρόνια να κάνω οικογένεια και όλα μου τα χρόνια δουλεύω σερβιτόρος και μπάρμαν σε μαγαζιά του κέντρου”, λέει χαρακτηριστικά ο Α.Τ., που βλέποντας πλέον ότι δεν βγαίνει, ψάχνει “καμιά ταβέρνα ή καφέ που να λειτουργεί και μεσημέρι, μήπως συμπληρώσω τα απαραίτητα. Τι να λέω, πάλι καλά που έχω δουλειά; Ξέρω πως κι αυτή που έχω, την έχω γιατί τ’ αφεντικά επέλεξαν να με κρατήσουν λόγω οικογένειας και τους ευχαριστώ, έναντι άλλων παιδιών που αναγκάστηκαν να τα απολύσουν”.
Σαν απολυμένος όμως νιώθει κι ο Σ.Α., 30κάτι αυτός και χρόνια τώρα DJ σε μπαράκια του κέντρου, σε κάποια εκ των οποίων δούλευε παράλληλα γεμίζοντας την εβδομάδα… “Πάω κάποιες ώρες για να λέω ότι δουλεύω, αλλά δεν θέλω να χάσω κι επαφή. Τι να μας κάνουν δηλαδή; Να φτιάξουμε διάθεση σε ποιόν και για πoιο λόγο; Για να τους πούμε στις 12 άντε γειά και καληνύχτα; Παίζει ο άλλος μια play list και ξενοιάζει. Άσε που με όλους αυτούς τους περιορισμούς, πέρα απ’ το ωράριο, δεν μπορείς να φτιάξεις κλίμα ούτε το μεσημέρι. Να γλεντήσει δηλαδή ο άλλος που και με πόσους παρέα; Ειλικρινά δεν ξέρω που θα μας οδηγήσει όλο αυτό και πως θα είμαστε όλοι μας στο τέλος της πανδημίας”.
Πριν κλείσουμε το θέμα, είπαμε να πάρουμε και την εκτίμηση του Β.Χ., ενός ιδιοκτήτη ταβέρνας σε συνοικιακή πλατεία… “Αν δεν είχα τους αγώνες του Champions League που λόγω της κατάστασης έγιναν μέσα στον Αύγουστο, δεν είχα λόγο να λειτουργώ”, είπε απλά και ξάστερα, οριοθετώντας απ’ τη μεριά του την πτώση του τζίρου του λόγω κορονωραρίου “στο 50% τουλάχιστον”, σε σχέση με τον Ιούλιο και με πολύ κόσμο, κυρίως οικογένειες, να μη φεύγουν διακοπές πέρα από ένα τριήμερο.
“Βλέπεις, στην Ελλάδα το βραδινό φαγητό έξω, δεν είναι ψεκάστε σκουπίστε, τελειώσατε… Είναι ο χρόνος κι η παρέα… Είναι η διασκέδαση που θα φέρει το συμπλήρωμα, τη δεύτερη μπύρα και το μισόκιλο το κρασί για την δροσιά και το κέφι. Όταν δεν μπορείς να τα ‘χεις, μένεις σπίτι και ψήνεις εκεί κανένα παϊδάκι. Με το ντελίβερι μόνο κι αυτό τα καλοκαίρια μειωμένο, ίσα που στεκόμαστε να μην βάλουμε λουκέτο”.
Κι όλα αυτά, γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι μετά τις 12 κολλάει και χωρίς να ενοχλήσουμε καν καταστηματάρχες των παραλίων, που τι να μας πουν και τι να μας μολογήσουν κι αυτοί!!!
Με τις υγείες μας, πατριώτες Λαρισαίοι και καλή χώνεψη…
