«Καλό ταξίδι, Φίλε Ντίνο!»
«Αποχαιρετάμε τον Ντίνο Κέντρα, με ένα κόμπο στο λαιμό και ένα σφίξιμο στην καρδιά. Γιατί όλοι ξέρουμε , ότι έπρεπε ακόμη να μείνει… Ότι θέλαμε ακόμη να μείνει, γιατί είχε ακόμη να προσφέρει , γιατί ήταν πάντα χρήσιμος και γιατί ήταν πραγματικά, απαραίτητος…
Τον συνάντησα πρώτη φορά το 1994, στο καφενείο του αγαπημένου χωριού του, της Ροδιάς. Περίμενα να μιλήσουμε κοινωνικά, ποιος είναι, ποια είμαι, να γνωριστούμε καλύτερα… Εκείνος όμως, ήθελε να μιλήσει για το χωριό του, για τις ανάγκες του, για την πρόοδο, για τον σοσιαλισμό και μετά για τον κόσμο ολόκληρο.
Ήθελε να τον αλλάξει τον κόσμο, να τον κάνει πιο ελκυστικό, πιο δημοκρατικό.
Πάντα γνήσιος και αυθεντικός, λόγια σταράτα και βλέμμα ευθύ, πιστός στις αρχές και στις αξίες του, δεν έγινε ποτέ πολιτικός γυρολόγος και δεν πρόδωσε ποτέ τον εαυτό του, τον πολιτικό του χώρο και όσους τον εμπιστεύθηκαν .
Βρέθηκε στο μετερίζι των αγώνων της αυτοδιοίκησης και διεκδίκησε με πάθος λύσεις στα χρόνια ζητήματα του τόπου μας , ενώ παράλληλα εμπλούτισε με τις προτάσεις του το σχέδιο για την αναβάθμιση των υπηρεσιών στους πολίτες , με Αγάπη στον Άνθρωπο
Αφήνει πίσω του τους αγώνες του, την βαθιά συναισθηματική του σχέση με τους Ανθρώπους, την ευαίσθητη οπτική του για τη ζωή και την πολιτική, που θα είναι για όλους μας ανεκτίμητη παρακαταθήκη.
Ειδικά για το ΠΑΣΟΚ και το Κίνημα Αλλαγής, ο Ντίνος ήταν ένας φωτεινός φάρος, απόλυτης ευαισθησίας και αιώνιας αξίας
Καλό ταξίδι, Φίλε Ντίνο ! »
