Οι χώρες σε όλο τον κόσμο αντλούν διδάγματα από τον εν εξελίξει πόλεμο υψηλής έντασης στην Ευρώπη και επαναξιολογούν τις στρατιωτικές τους δυνατότητες και τα οπλικά τους αποθέματα.
Ένα χρόνο μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στα ουκρανικά εδάφη, στις 24 Φεβρουαρίου, οι συνέπειες για τη διεθνή ασφάλεια είναι σημαντικές και επίφοβες.
Μπορεί η Ρωσία να μην συγκρούστηκε μετωπικά με το ΝΑΤΟ, όπως αρκετοί φοβήθηκαν, και οι απειλές περί πυρηνικής επίθεσης να έπεσαν τελικά στο κενό, ωστόσο τα χτυπήματα στη διεθνή τάξη, ως αποτέλεσμα του εν εξελίξει πολέμου στην Ευρώπη, είναι πραγματικά πολλά.
Για παράδειγμα η τελευταία εναπομείνασα συνθήκη για τον έλεγχο των όπλων ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, η New START (New Strategic Arms Reduction Treaty) τελεί υπό απειλή.
Η απειλή της New START
Τον Ιανουάριο, το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι επειδή η Ρωσία αρνείται να δώσει στις ΗΠΑ το πράσινο φως για να πραγματοποιήσουν επιθεωρήσεις, που προβλέπονται από το περιεχόμενο της, και δεν συναντιέται με τις ΗΠΑ στο πλαίσιο της BCC (Bilateral Consultative Commission – Διμερής Συμβουλευτική Επιτροπή), δηλαδή το όργανο εφαρμογής της συμφωνίας, παραβιάζει τους όρους της.
Υπενθυμίζεται ότι η συνθήκη αυτή (Strategic Arms Reduction Treaty) θέτει όρια στον αριθμό των πυρηνικών κεφαλών, που μπορούν να αναπτύξουν οι δύο πυρηνικές υπερδυνάμεις, και περιγράφει τους όρους υπό τους οποίους γίνεται η επαλήθευση και η επιθεώρηση των πυρηνικών οπλοστασίων τους.
Για όλα φταίει ο πόλεμος
Ο λόγος που η Ρωσία κρατά τις πόρτες της ερμητικά κλειστές είναι ο πόλεμος με την Ουκρανία. Συγκεκριμένα ισχυρίζεται ότι οι αμερικανικές κυρώσεις την εμποδίζουν να πραγματοποιήσουν τις αντίστοιχες επιθεωρήσεις στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, επειδή το παραπάνω μπορεί να προσπεραστεί, ο πραγματικός λόγος είναι ότι η Ρωσία θέλει να συζητήσει τη δυτική βοήθεια στην Ουκρανία στη BCC, αλλά οι ΗΠΑ θέλουν να περιοριστούν μόνο στην εφαρμογή της New Start που λήγει σε τρία χρόνια.
Στην περίπτωση που λήξει χωρίς να ακολουθήσει κάποια άλλη μεταξύ τους συνθήκη, δεν θα υπάρχει πια κανένα όριο στο νούμερο των πυρηνικών όπλων που μπορούν να αναπτύξουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία, γράφει η Τάρα Ντροσντένκο, επικεφαλής του Παγκόσμιου Προγράμματος Ασφαλείας στην ιστοσελίδα του μη κερδοσκοπικού οργανισμού Union of Concerned Scientists.
Νέα πυρηνικά όπλα;
Η άλλη μεγάλη συνέπεια του ρωσικού πολέμου στα ουκρανικά εδάφη είναι ότι πολύ πιο ευρεία από την απώλεια μιας συγκεκριμένη συνθήκης για τον έλεγχο των εξοπλισμών.
Ο πόλεμος χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την απόκτηση περισσότερων και καλύτερων πυρηνικών όπλων από τις ΗΠΑ. Από την πλευρά της η Ρωσία ακόμη και πριν από την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», όπως χαρακτηρίζει την εισβολή το Κρεμλίνο, είχε αρχίσει να φτιάχνει νέους τύπους πυρηνικών όπλων. 
Το τρίο της πιθανής καταστροφής συμπληρώνει και η κατασκευή χιλιάδων σιλό εκτόξευσης πυρηνικών πυραύλων από την Κίνα.
Η «πάνοπλη» Πολωνία
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αμέσως με την έναρξη του πολέμου, η Πολωνία ψήφισε νόμο για τον υπερδιπλασιασμό του στρατού της και βγήκε για να ψωνίσει όπλα, δηλαδή σχεδόν 500 HIMARS ή ισοδύναμα συστήματα πυραύλων πολλαπλής εκτόξευσης μεγάλης εμβέλειας, 20 από τα οποία επέτρεψαν στην Ουκρανία να προκαλέσει σοβαρή ζημιά στη στρατιωτική μηχανή της Ρωσίας, σύμφωνα με το Bloomberg.
Το ίδιο δημοσίευμα αναφέρει ότι είναι προγραμματισμένο να παραληφθούν περισσότερα από 700 νέα αυτοκινούμενα βαρέα πυροβολικά, πάνω από έξι φορές περισσότερα από αυτά που βρίσκονται στο οπλοστάσιο της Γερμανίας και τριπλάσια προηγμένα άρματα μάχης απ’ όσα έχουν μαζί η Βρετανία και η Γαλλία.
Η Πολωνία δεν αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα, αλλά τον ίδιο τον κανόνα που λέει αγοράστε όπλα, όσα περισσότερα μπορείτε και όσο πιο προηγμένα γίνεται.
Αμυντικές δαπάνες στα ύψη
Για την ακρίβεια για όλες τις χώρες που βρίσκονται κοντά στην Ουκρανία, προβλέπεται ραγδαία αύξηση των αμυντικών δαπανών, μεγαλύτερη εγχώρια παραγωγική ικανότητα και διευρυμένους στόλους αρμάτων μάχης, πυροβολικού και αεράμυνας.
Εξίσου κρίσιμα, σύμφωνα με βρετανική μελέτη, που ασχολήθηκε με τα διδάγματα από τον πόλεμο στην Ουκρανία, την οποία διενέργησε το Royal United Services Institute, είναι η διασφάλιση των όπλων, των drones και των πληροφοριών καινοτομίας σε πραγματικό χρόνο.
Πρόκειται για τα στοιχεία εκείνα, που στις δύο πρώτες φάσεις του πολέμου, έδωσαν στην Ουκρανία σαφές πλεονέκτημα στα πεδία των μαχών έναντι μιας πολύ ισχυρότερης Ρωσίας.
Τι κάνει το ΝΑΤΟ
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι αυτή την εβδομάδα οι υπουργοί Άμυνας του ΝΑΤΟ υπέγραψαν νέα πολιτική οδηγία, που καλεί τα μέλη της Συμμαχίας να επενδύσουν περισσότερο στην αεράμυνα, στις δυνατότητες ισχυρής επίθεσης και στις βαρύτερες δυνάμεις, ενώ υπογραμμίζουν την ανάγκη για μεγαλύτερες επενδύσεις στον ψηφιακό εκσυγχρονισμό. 
Την ίδια ώρα η Γερμανία δημιούργησε ένα ταμείο 100 δισ. ευρώ για να βοηθήσει τον προϋπολογισμό της να επιτύχει τον στόχο του ΝΑΤΟ στο 2% του ΑΕΠ, έπειτα από χρόνια υποσκελισμού, ενώ η Γαλλία προσπαθεί επίσης να αναδιαρθρώσει τις δυνάμεις της για πόλεμο υψηλής έντασης.
Διδάγματα και αποφάσεις
«Οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αντλούν διδάγματα από τον πρώτο πόλεμο υψηλής έντασης της Ευρώπης, από το 1945, επαναξιολογώντας τα πάντα, από αποθέματα πυρομαχικών μέχρι οπλικά συστήματα και γραμμές ανεφοδιασμού, σύμφωνα με νυν και πρώην αξιωματούχους άμυνας, καθώς και αρχεία ανοιχτού κώδικα σε δέκα χώρες και το ΝΑΤΟ.
Ορισμένα κράτη επανεξετάζουν τα ίδια τα αμυντικά δόγματα που καθορίζουν για τι είδους πολέμους πρέπει να προετοιμαστούν», γράφει χαρακτηριστικά το Bloomberg.
Αν στα παραπάνω συνυπολογιστεί το γεγονός ότι εκτός από τους γείτονες της Ουκρανίας και τα κράτη της Ευρώπης, οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ινδία, η Ταϊβάν παρακολουθούν στενά για τις επιπτώσεις χιλιάδες χιλιόμετρα ανατολικά με τέτοια προσήλωση, που οι ευρωπαϊκές και ασιατικές κούρσες ασφαλείας σύντομα να μπορούν να εκληφθούν ως αλληλένδετες ή μελλοντικά και ενιαίες, γίνεται απόλυτα κατανοητό ότι η μεταψυχροπολεμική εποχή φεύγει, η νέα κούρσα εξοπλισμών έρχεται.
ΠΗΓΗ: in.gr
