Δεκαπέντε… και σήμερα ημέρες απομένουν έως την εκλογή προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και η αλήθεια είναι πως μέχρι τώρα η όλη ατμόσφαιρα που δημιουργείται δεν… ξεσηκώνει και τα πλήθη.
Υπάρχουν αιτίες αντικειμενικές, όπως η βαριά εκλογική ήττα και η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, ένα μεγάλο ντεζαβαντάζ για ένα κόμμα που έχει ταυτιστεί μαζί του. Οι καλοκαιρινές διακοπές, επίσης, δεν προσφέρονται (το αντίθετο) σε πολιτικές συζητήσεις και προεκλογικές καμπάνιες.
Ωστόσο, υπάρχουν και λόγοι υποκειμενικοί. Ο τρόπος χειρισμού της υποψηφιότητας για το Δήμο Αθηναίων «αηδίασε» τους πολίτες, καθώς κάποιοι ενέταξαν το θέμα στις εσωκομματικές συγκρούσεις, δυσχεραίνοντας το έργο του (πολύ ικανού) υποψηφίου Κώστα Ζαχαριάδη, που έχασε χρόνο και ουσία από την προεκλογική του εκστρατεία.
Στην ουσία, όμως, ούτε αυτό είναι το κύριο κακό. Στις εκλογές για την ανάδειξη υποψηφίων προέδρων στα κόμματα και τι δεν έχει ακουστεί και τι δεν έχει συμβεί – ποιος θυμάται σήμερα, για παράδειγμα το τι είχαν πει ο ένας για τον άλλο ο Γ. Παπανδρέου και ο Ευ. Βενιζέλος ή τι συνέβη στη διαδικασία εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΝΔ.
Το βασικό είναι μέχρι στιγμής το άλλο: Οι υποψήφιοι για την ηγεσία δεν εμφανίζουν πλατφόρμες (ή όποιοι εμφανίζουν είναι φτωχές) για το πώς επιδιώκουν να είναι η Ελλάδα στο προσεχές μέλλον. Το είδος της ανάπτυξης, η διάχυσή της, η θέση της χώρας στο διεθνή καταμερισμό εργασίας, η θέση της στο γεωπολιτικό σύστημα και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, καθώς και οι πολύ μεγάλες – προοδευτικές- μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η Ελλάδα, μένουν εκτός ατζέντας.
Αυτά είναι που έλειψαν στον ΣΥΡΙΖΑ και στις εκλογές και είχε το δυσμενέστατο αποτέλεσμα, και όχι απλώς αν «θα είναι κόμμα των δομών ή των μελών». Δεν κάνει, άραγε, εντύπωση στους υποψηφίους πως πρόσωπα από την κοινωνία, εκτός ΣΥΡΙΖΑ, δεν πλαισιώνουν σχεδόν κανένα από αυτούς;
Θα μπορούσαμε – και θα πούμε προσεχώς – και άλλα επί αυτών.
Εκείνο, ωστόσο, που κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι πως οι υποψήφιοι υποτιμούν τον αριθμό εκείνων που θα πάνε να ψηφίσουν – αν και είναι και κάποιοι υποψήφιοι που θέλουν πολύ μικρή συμμετοχή (!), μήπως και έχουν …τύχη!
Κάποιοι, λέει, θα είναι ευχαριστημένοι με 20-25.000 κόσμο. Αν πάνε τόσοι να ψηφίσουν, ας το κλείσουν από τώρα το … «μαγαζί».
Κάποιοι άλλοι σημειώνουν πως με 50.000 κόσμο θα σταλεί ένα μήνυμα πως ο κόσμος δεν φεύγει, αναμένει τα πρώτα δείγματα γραφής του νέου ή της νέας αρχηγού!
Γνώμη μας, ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι υψηλότερος.
Ας το καταλάβουν καλά: Ο αριθμός που θα πάνε να ψηφίσουν θα είναι κάτι σαν παράσταση νίκης. Και για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον (την) αρχηγό που θα εκλεγεί.
ieidiseis.gr