Συγκλονισμένο παραμένει το πανελλήνιο από το χαμό των δύο πιλότων του F-4 Φάντομ το οποίο έπεσε νότια της Ανδραβίδας το πρωί της Δευτέρας.
Μιλώντας στο MEGA το πρωί της Πέμπτης, ο πατέρας του υποσμηναγού Μάριου – Μιχαήλ Τουρούτσικα, που ήταν συγκυβερνήτης στο μοιραίο F-4 Φάντομ που ανήκε στη βάση της Ανδραβίδας, είπε πως «χθες το βράδυ σκεφτόμουν πως είχε κατορθώσει ένα πράγμα πολύ σημαντικό. Ο Μάριος εκτός από καλός πιλότος είχε κατορθώσει να εκμηδενίσει το «εγώ» του. Δεν υπήρχε «εγώ» σε αυτό το παιδί, δεν τον είχα ακούσει ποτέ να πει «πατέρα, θα πάρω εκείνο». Μιλούσε μόνο με τος «εσείς». Με φίλους και γνωστούς αν μιλήσετε, θα σας πουν πως δεν υπήρχε «εγώ» σε αυτό το παιδί».
«Μία ημέρα πριν πεθάνει είχαν έρθει οι φίλοι του. Είχαν βγει μία παρέα έξω το Σάββατο το βράδυ και είχαν μαζί τους ένα παιδί σχεδόν με ειδικές ανάγκες, το οποίο εγώ δεν το ήξερα. Το παιδί μου είπε ότι «με αγαπούσε πολύ ο Μάριος, με έπαιρνε πάντα μαζί του». Έβαζε τον εαυτό του κάτω απ’ όλους κι αυτό είναι που με σκοτώνει… Μία καλή ψυχή να χαθεί στα 30 του χρόνια…. Δεν θα μπορέσουμε να συνέλθουμε ποτέ», είπε ο πατέρας του υποσμηναγού, ο οποίος κηδεύεται σήμερα στην Αρκαδία.
Είπε επίσης πως η αγωνία του ήταν όταν ο γιος του έκανε βραδινές πτήσεις.«Δεν άντεχα να χτυπήσει το τηλέφωνο μετά τις 10 το βράδυ», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Σχετικά με το αν ήθελε να πετάξει με Rafale, είπε πως δεν ήταν στα άμεσα σχέδιά του.
«Την περασμένη εβδομάδα μου είπε ότι δύο συνάδελφοί του ζήτησαν να πετάξουν με Rafale. Του λέω “καλά, γιατί δεν δήλωνες κι εσύ;”. Μου είπε ότι “δεν είναι η ώρα μου ακόμα, πατέρα”. Ήθελε να κάτσει λίγο ακόμα εκεί, έτσι μου είπε πει».
«Το παιδί μου δεν γυρνάει πίσω»
Ο άτυχος πατέρας είπε επίσης πως τον πληγώνει και το ότι το παιδί του δεν είχε χρόνο να αντιδράσει, και πως άσχετα με το γιατί, σημασία έχει πως δε γυρνά πίσω.
«Αυτή τη στιγμή δεν με ενδιαφέρει να μάθω το γιατί. Η μία πιθανότητα είναι να είχε βλάβη το αεροπλάνο, σωστά; Μου έλεγε ότι τα αεροπλάνα αυτά δεν έχουν πρόβλημα και το ήξερε. Οι ίδιοι οι πιλότοι δεν έκαναν κάποιο check πριν πετάξουν; Το παιδί μου δεν γυρνάει πίσω. Με πληγώνει που το παιδί δεν μπόρεσε να πάρει την τύχη του αεροπλάνου στα χέρια του. Να πω ότι πετούσε μόνος του στο Αιγαίο και σκοτώθηκε; Ότι πήγε να αναχαιτίσει έναν Τούρκο και σκοτώθηκε; Θεωρώ πως εμένα ο πόνος μου θα ήταν πιο ελαφρύς. Το ότι το παιδί δεν είχε τη δυνατότητα να αντιδράσει, αυτό είναι που με πληγώνει. Το ότι σκοτώθηκε για την πατρίδα κάπως μου απαλύνει τον πόνο».
Η επιθυμία της οικογένειας είναι αντί στεφάνων να συγκεντρωθούν χρήματα για τη στήριξη του «Χαμόγελου του Παιδιού» και του γηροκομείου Τρίπολης, καθώς ο Μάριος – Μιχαήλ Τουρουτσίκας είχε ιδιαίτερη ευαισθησία για τους ηλικιωμένους.
