Σε ένα άνευ προηγουμένου ατόπημα προέβη η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαρόπουλου, προκαλώντας οργή.
Σε ένα κρεσέντο αθλιότητας, η Σακελλαρόπουλου εξέφρασε την βεβαιότητα ότι «ο Βασιλιάς Κάρολος θα συνεχίσει το έργο της αείμνηστης μητέρας του, Βασίλισσας Ελισάβετ»!
Μιλάμε για μια δήλωση ντροπής που προσβάλλει την ιστορική μνήμη των Ελλήνων. Μπορεί η κυρία Σακελλαρόπουλου να είναι ανιστόρητη, το έχει αποδείξει άλλωστε πολλάκις στην θλιβερή θητεία της, δεν έχει όμως το δικαίωμα να ασελγεί επάνω στην ιστορική μνήμη του ελληνισμού.
Αυτό διότι η βασίλισσα Ελισάβετ εκτός από τον εκπεφρασμένο ανθελληνισμό της, βαρύνεται με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας ακόμα και κατά ανήλικων παιδιών. Τα χέρια της είναι βαμμένα με το αίμα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, του Μιχαλάκη Καραολή, του Ανδρέα Δημητρίου.
Η βεβαιότητα της Σακελλαροπούλου λοιπόν, συνιστά κατάρα για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό. Ειδικά από τη στιγμή που ο βασιλιάς Κάρολος δεν έχει καμία σχέση με την μητέρα του, αντίθετα είναι φιλέλληνας και το απέδειξε επισκεπτόμενος για πρώτη φορά την πατρίδα μας, το 2018, αμέσως μετά το χρίσμα του διαδόχου.
Ήταν η πρώτη επίσημη επίσκεψη του Μπάκιγχαμ στην Ελλάδα, έπειτα από πολλές δεκαετίες, μετά από την επίσημη πρόσκληση από τον τέως πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο και, όσο κι αν ο Σκάι του Λάμψια και του Πορτοσάλτε επιμένουν να μεταδίδουν ότι ο διάδοχος τότε Κάρολος ήρθε στην Ελλάδα για να φάει κουλούρι… Αυτή είναι η σημαντική διαφορά του Καρόλου με την Ελισάβετ, όσον αφορά την Ελλάδα.
Σε εκείνη την επίσκεψη μάλιστα, ο Προκόπης Παυλόπουλος είχε θέσει το θέμα των γλυπτών του Παρθενώνα.
Όπως υπενθυμίζει το κυπριακό sigmalive, η ιστορία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, σχετίζεται με τη στέψη καθαυτή της Ελισάβετ τον Ιούνιο του 1953. Στην Κύπρο, τότε, όπως και σε πολλές άλλες αποικίες, είχαν φροντίσει να στολίσουν όλες τις πόλεις για το μεγάλο γεγονός.
Ο 15χρονος Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ήταν μαθητής στο Γυμνάσιο Πάφου και διαφώνησε, όταν είδε ότι στο σχολείο του μπήκαν οι βρετανικές σημαίες. Ήταν η εποχή που το αίτημα για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ξεσήκωνε τα πλήθη στην Κύπρο.
Οι μαθητές, αρνήθηκαν να μπουν στο Γυμνάσιο, ζήτησαν να υποσταλούν οι σημαίες, ενώ ο Παλληκαρίδης κατευθύνθηκε προς την Πλατεία της 28ης Οκτωβρίου. Ανέβηκε στον ιστό και κατέβασε τη βρετανική σημαία υπό τα χειροκροτήματα του πλήθους.
Η κίνηση του νεαρού μαθητή πυροδότησε αντιδράσεις σε όλη την Πάφο, όπου οι μαθητές άρχισαν να ξηλώνουν οτιδήποτε βρετανικό είχε στηθεί, με αφορμή της στέψη της Ελισάβετ.
Ύστερα από έρευνες οι Βρετανοί αποικιοκράτες συνέλαβαν μαθητές, μεταξύ των οποίων και ο Παλληκαρίδης. Οι ποινές που τους επιβλήθηκαν δεν ήταν μεγάλες.
Στα 17 του χρόνια ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης εγκατέλειψε το σχολείο και εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ, ενώ τον Ιανουάριο του 1957 συνελήφθη, χωρίς ένταλμα και έπειτα από μια δίκη – παρωδία, κατά την οποία κανείς δεν έδωσε σημασία στα φρικτά κι απάνθρωπα βασανιστήρια που κατήγγειλε, του αποσπάστηκε ομολογία και καταδικάστηκε σε θάνατο.
Ο 18χρονος πλέον Ευαγόρας Παλληκαρίδης κατηγορήθηκε ότι έφερε οπλισμό. Παρά τις εκκλήσεις των δικηγόρων του, ο Παλληκαρίδης παραδέχθηκε ότι ήταν μέλος του ΕΟΚΑ, ότι ήθελε την ελευθερία της πατρίδας του και ότι έκανε αυτό που ήταν το καθήκον του.
Οι δικηγόροι του έστειλαν τηλεγράφημα στην Ελισάβετ που θα μπορούσε να δώσει χάρη με μία της λέξη. Η βασίλισσα, όμως, δεν απάντησε καν στο τηλεγράφημα.
Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης απαγχονίστηκε στις 14 Μαρτίου 1957, σε ηλικία μόλις 18 ετών.
Η εκτέλεση των Καραολή – Δημητρίου
Επίσης, στις 28 Αυγούστου 1955, ο Μιχαλάκης Καραολής μαζί με τον συναγωνιστή του Ανδρέα Παναγιώτου σκότωσαν τον αστυνομικό Ηρόδοτο Πουλλή, την ώρα που παρακολουθούσε μια συγκέντρωση του ΑΚΕΛ.
Ο Παναγιώτου κατάφερε να διαφύγει, ενώ ο Καραολής συνελήφθη σε ενέδρα από τις αγγλικές δυνάμεις και φυλακίστηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας. Στις 28 Οκτωβρίου καταδικάσθηκε σε θάνατο, παρότι η σφαίρα που σκότωσε τον ελληνοκύπριο αστυνομικό προέρχοταν από το όπλο του Παναγιώτου. Οι Αγγλοι δεν του συγχώρησαν ότι κατά τη διάρκεια της ανάκρισης δεν είχε αποκαλύψει τους συναγωνιστές του.
Ο Ανδρέας Δημητρίου, νεαρός αγωνιστής της ΕΟΚΑ, πρωτοστάτησε στην αρπαγή οπλισμού από τις βρετανικές κατοχικές αρχές της Αμμοχώστου. Τα όπλα προωθήθηκαν σε διάφορες αντάρτικες ομάδες, οι οποίες μέχρι τότε ήταν εφοδιασμένες σχεδόν μόνο με κυνηγετικά όπλα.
Ο 21 ετών Δημητρίου, συνελήφθη από τις δυνάμεις κατοχής στις 22 Νοεμβρίου 1955, κατηγορήθηκε ότι πυροβόλησε και τραυμάτισε στην Αμμόχωστο τον πράκτορα της «Ιντέλιτζενς Σέρβις», Σίντνεϊ Τέιλορ και καταδικάσθηκε σε θάνατο.
Στις 10 Μαΐου 1956, ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας. Η γενναία στάση τους μπροστά στους δημίους τους και το γεγονός της θανάτωσής τους προκάλεσαν παγκόσμια αντίδραση και κατακραυγή, ενώ η Ελισάβετ θα αρνηθεί να απονείμει χάρη στους νεαρούς Κυπρίους.
Ολόκληρη η δήλωση ντροπής της Προέδρου
«Θέλω να συγχαρώ τον Βασιλιά Κάρολο και τη Βασίλισσα Καμίλα, για την ενθρόνισή τους, εκ μέρους του ελληνικού λαού αλλά και προσωπικά, και να τους ευχηθώ μακρά και επιτυχημένη πορεία. Είμαι βέβαιη ότι ο Βασιλιάς Κάρολος θα συνεχίσει το έργο της αείμνηστης μητέρας του, Βασίλισσας Ελισάβετ, διατηρώντας παράλληλα αμείωτο το ενδιαφέρον του για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της εποχής μας. Γνωρίζοντας την αγάπη του για την Ελλάδα, έχω την πεποίθηση ότι θα συνεισφέρει καθοριστικά στην περαιτέρω ενδυνάμωση των διμερών μας σχέσεων».
Πηγές: Sigmalive – Reporter.gr
