Πολύ μεγάλη απώλεια για τον πολιτιστικό κόσμο της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης αποτελεί ο θάνατος του πολυβραβευμένου συγγραφέα Βασίλη Αλεξάκη που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών. Άφησε την τελευταία του πνοή το μεσημέρι, στο σπίτι του μετά από μακροχρόνια μάχη με πολλαπλά προβλήματα υγείας, κυρίως αναπνευστικά, τα οποία τον είχαν καταβάλλει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό.
Ο Βασίλης Αλεξάκης γεννήθηκε στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του 1943. Σπούδασε στην ανωτάτη Δημοσιογραφική Σχολή της Λιλ. Εγκατεστημένος στη Γαλλία από το 1969, υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης της εφημερίδας Le Monde και έγραψε τα πρώτα του βιβλία στα γαλλικά. Εκεί δούλεψε ως δημοσιογράφος, κριτικός βιβλίου και χρονογράφος. Έτσι εξοικειώθηκε με τη γαλλική γλώσσα στην οποία έγραψε τα πρώτα του μυθιστορήματα.
Το πρώτο έργο του που γράφτηκε στην μητρική του γλώσσα, ήταν το «Τάλγκο», το οποίο κυκλοφόρησε το 1982, σημείωσε μεγάλη επιτυχία και ξεπέρασε σε πωλήσεις τα 200.000 αντίτυπα. Το 1984 μάλιστα έγινε και ταινία με τον τίτλο «Ξαφνικός Έρωτας», σε σκηνοθεσία Γιώργου Τσεμπερόπουλου, με πρωταγωνιστές την Μπέττυ Λιβανού και τον Αντώνη Θεοδωρακόπουλο και πλαισιωμένη με την μουσική του Σταμάτη Σπανουδάκη και την υπέροχη ερμηνεία της Ελένης Βιτάλη. Στα ελληνικά έγραψε και τα βιβλία «Η Μητρική γλώσσα» (1995, εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ) και «Η καρδιά της Μαργαρίτας» (1999, εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ).
Ο Βασίλης Αλεξάκης ασχολήθηκε επίσης με το χιουμοριστικό σκίτσο και με τον κινηματογράφο. Δημοσίευσε τις συλλογές «Mon amour», στην Ιταλία (“Citta armoniosa”, 1978), «Γδύσου» (Αθήνα, Εξάντας, 1982) καθώς και έξι ιστορίες με εικόνες, υπό τον γενικό τίτλο «Η σκιά του Λεωνίδα» (Αθήνα, Εξάντας, 1984) που έχουν κυκλοφορήσει και στα γερμανικά (“Leonidas’ Schatten”, Romiosini, μετάφραση του Klaus Eckhardt, 1986).
Παράλληλα, σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους «Είμαι κουρασμένος», η οποία απέσπασε το βραβείο φεστιβάλ Τουρ και Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου (1982), τις τηλεταινίες «Ο Νέστως Χαρμίδης περνά στην επίθεση» (1984) και «Το τραπέζι”»(1989) και τη μεγάλου μήκους ταινία του «Αθηναίοι», που τιμήθηκεε το Α΄ βραβείο διεθνούς φεστιβάλ ταινιών χιούμορ του Charmousse (1991). Ασχολήθηκε επίσης με το θέατρο («Εγώ δεν…», «Μη με λες Φωφώ»).
Ως πεζογράφος έχει τιμήθηκε στη Γαλλία με τα βραβεία Αλμπέρ Καμύ, Αλεξάντρ Βαιλάτ, Σαρλ Εσμπραγιά, Medicis (το 1995, για το βιβλίο του “Η μητρική γλώσσα”), καθώς και με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (το 2007, για το βιβλίο του “μ.Χ.”).
Έργα του έχουν εκδοθεί, εκτός από τη Γαλλία στη Γερμανία, την Ισπανία, την Αρμενία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Αργεντική, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Η κηδεία του θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο.
