Με ένα μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στα Ιταλικά αλλά και στα Ελληνικά ο Λαρισαίος στοπερ Βαγγέλης Μόρας έβαλε τέλος στην καριέρα του.
È arrivato il momento in cui mi sembrava lontano ogni volta che ci pensavo, di smettere di giocare a calcio. Quello che è stato il mio amore fin da bambino alla fine l’ho amato come ogni altra cosa al mondo. Per ringraziare dal profondo del cuore tutte le squadre che ho avuto l’onore di giocare. Un grande grazie agli allenatori e ai compagni di squadra che ho avuto per tanti anni perché senza di loro non ce l’avrei mai fatta. I miei errori e fallimenti sono stati i miei insegnanti per diventare una persona migliore. Vedi il fallimento come un’opportunità e non mollare mai!!! Osservando tutti i premi nella teca di casa mia ho notato che la maggior parte di questi sono dovuti alla mia offerta , etica morale e professionale. Questo mi rende molto orgoglioso perché il mio obiettivo principale come giocatore era di riuscire ad essere una persona migliore nell’ambito calcistico e credo di averlo raggiunto con successo. Un grande grazie a mia moglie e mia figlia perché senza questi due niente di tutto questo sarebbe successo. Infine voglio ringraziare tutti in Grecia, Australia e Italia che mi hanno aiutato e sostenuto nella realizzazione dell’associazione @savemoras, dando così vita alla visione che aveva mio fratello. Chiudo con questa foto perché questo è sostanzialmente l’obiettivo che mi ero prefissato dopo la perdita di mio fratello μένο a te dedicato nella nostra casa!!! PS Quando un ciclo finisce inizia sempre qualcosa di più coinvolgente e entusiasmante
Ήρθε η στιγμή που φάνταζε κάτι μακρινό κάθε φορά που το σκεφτόμουν , να σταματήσω το ποδόσφαιρο . Αυτό που από μικρό παιδί ήτανε ο έρωτας μου , έγινε αγάπη και στο τέλος το λάτρεψα όσο τιποτ’αλλο στον κόσμο . Να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλες τις ομάδες που είχα την τιμή να αγωνιστώ. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους προπονητές και συμπαίκτες που είχα τόσα χρόνια γιατί χωρίς αυτούς δεν θα τα είχα καταφέρει ποτέ. Τα λάθη μου και οι αποτυχίες μου ήτανε οι δάσκαλοι μου για να γίνω καλύτερος άνθρωπος . Δείτε την αποτυχία σαν μια ευκαιρία και ποτέ μην τα παρατάτε !!! Κοιτώντας τον τοίχο του σπιτιού μου και βλέποντας τα βραβεία που έχω πάρει βλέπω ότι τα περισσότερα είναι για την προσφορά και το ήθος μου και αυτό με κάνει να νιώθω περήφανος γιατί ο στόχος μου σαν παίχτης ήτανε να γίνω καλύτερος άνθρωπος μέσα από το ποδόσφαιρο και πιστεύω ότι το πέτυχα . Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην γυναίκα μου και στην κόρη μου γιατί χωρίς αυτούς τους δυο τίποτα από όλα αυτά δεν θα γινότανε πραγματικότητα . Τέλος θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο σε Ελλάδα , Αυστραλία και Ιταλία που με βοήθησε και με στήριξε στο να πραγματοποιηθεί το σωματείο @savemoras δίνοντας έτσι ζωή στο όραμα που είχε ο Αδελφός μου . Κλείνω με αυτήν την φωτογραφία γιατί εκεί ουσιαστικά ολοκληρώθηκε ο στόχος που είχα βάλει μετά τον χαμό του αδελφού μου … αφιερωμένο για σένα μέσα στο σπίτι μας !!!Υ.Γ Όταν κάτι τελειώνει κάτι ποιο συναρπαστικό ξεκινάει ….